içindeki birikim çoğalınca bunaldığında tak dediği an söylenesi ama söylenmemesi gereken bir söz...
insanın ağzından bu söz çıkıyorsa içinde düğüm düğüm olan birşeyler vardır.
Sinir anında söylenmiş olabilir.
Bende eşime kızdığımda derim bunu, çokta alınır haklı olarak.
Ama bende alışkanlık sanki bu.Sadece eşime değil herkese söylerim.
Çok kötü aslında biliyorum ama dilime sahip çıkamıyorum.
Gerçek anlamdaysa hiç nefret etmedim.
Uzaklaştığım oldu ama nefrete dönüşmedi şükür.
Zaten bunun çokta erken sanırım :) Daha yürüyecek çok yolumuz var....
Aslında sinir anında yanlış yorumlanan bir duygu bu, o an insan eşinden değil eşinin yarattığı bunalımdan nefret eder, ama sinir anında karıştırır ve senden nefret ediyorum diye söyler.
Eğer gerçekten bir nefret varsa o evliliğin süreceğine inanmıyorum...
Bunu demedim duymadım da eşimden ben.Ama seven insan aslında sinirli olduğu zaman nefret ettiğini düşünür.Bu nefret kavramı düşmana karşı duyulabilir belki ama eşini seviyorsan duymazsın.