Çok açık ve net yazacağım için lütfen kimse kusura bakmasın. SİKTİR ET!! Çok ciddiyim ya.. Bıktım böyle adamlardan. Sürekli kafaları karışık,sürekli bir dertleri var,sürekli "beni anla ne olur ama seninle konuşamam ama beni de bırakma" . Neyiz biz köpek yavrusu mu?! Daha önce benim karşıma da bu tipte iki adam çıktığı için biliyorum .Ne derdin var dersin; cevap yok. Arıyorsun,soruyorsun değişik değişik haller.
Yahu senin annen kanserden ameliyat olmuş.Hayatındaki erkek her gün gelecek,her gün soracak ,her gün ilgilenecek. Neymiş arkadaşı felç kalmış. Eee yani?? Anası değil babası değil... Kendini,hayatını saklayan adamdan bir halt olmaz. Valla kimse kusura bakmasın;ben nefreeeet ediyorum bu tip adamlardan. Karakteri oturmamış, küçük paşalar etrafta ıssız adam sendromunda dolaşıyor. Hayatıma girmeye çalışan (ama asla hayatıma dahil etmediğim) iki adamda da ben bunu gördüm. Görüşmeyelim dedikten sonra da iyice yapışırlar orası ayrı komedi.Ama işin sonu hep bellidir. Bir erkeğin seni sevme ihtimali üzerine bir hayat kuramazsın.