• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce napmalıyım

Yyyyyyyyy

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Nisan 2017
140
72
48
34
Selam kızlar, 5 aydır bi firmada çalışıyorum. Ama hiç bir şekilde alışamadım ne ortama ne işe. Kendimi yalnız ve mutsuz hissediyorum. Kafa dengi insanlar yok ofiste 4 kızız kalanı erkek. Hep diğer 3ü birlikte takılıyo birbirlerine laf atıyolar falan. Ben kendimi dışlanmış hissediyorum. Oralı olmamaya çalışıyorum ama ayrı takılmak da istemiyorum. O dengeyi bulamadım yani. Bide beraber çalıştığımız aynı işleri yaptığımız kızı anlayamadım iyi mi kötü mü, bazen bana karşı surat yaptığını fark ediyorum. Çok yoğun olunca birbirimize destek oluyoruz, ben de ona bi işle ilgili destek olur musun dedim tamam dedi, bugün diğer arkadaş soruyor bunu niye smartmom girmiyo diye, o da yoğunmuş yetiştiremicekmiş bana verdi falan dedi. Kendimi çok mutsuz hissediyorum kısaca. İşi bile bırakmayı düşünüyorum, işe de adapte olamadım çünkü toplantılarımız oluyo fabrika genelinde benim yönettiğim, kavga gürültü geçiyo, tarzım değil. Alışamıyorum. Bırakıcam sanırım. Siz olsanız napardınız? Pes mi etmeliyim, yoksa mücadele mi :(
 
Eğer insanları çok fazla ciddiye alırsanız her zaman üzülür hiç bir işte de mutlu olamazsınız. Bu tip insanlar hayatınızın her alanında sizi bulmaya devam edecek, çünkü her yerde var böyleleri. Bu noktada sizin daha umursamaz olmaz gerekir. Yaptıkları ve söyledikleri şeyleri kulak arkası yapın. Kendi işinizi 1 saat geç çıkmak pahasına kendiniz yapın, kimseden rica minnet beklemeyin, bir yerden başka zaman önünüze gelir, hoş olmaz.
Siz aralarına girmek istediniz mi, eğer denediyseniz ve olmadıysa bırakın, herkes herkesle anlaşmak zorunda değil l. Beklentiler sizi yaralar. Işinizi yapin, işinize odaklanın ve kimseyle de tartışmayın. Yahu insanlar iş bulamıyor siz 2 kırık insan için iş mi bırakacaksınız? Mutlu olmadığınız yerde çalışmayın, ama böyle bir şey içinde mutsuz olmayın.
Eğer sizi çok rahatsız ettiyse durum, bana neden surat yapıyorsun diye açıkça sorun.
Sonra da mesafe koyun, bunu belli edin.
 
Başarılı olmak, en büyük intikamdır..
_ mücadeleye devam, pes etmeyin..
 
her is yerinde var böyleleri. burdan cikip baska bir yere de girsene gene aynisi. bende de basta öyleydi. 4 kiz calisiyorduk, 1 de erkek. basta bana hep sacma sapan isler verilirdi, kimsenin yapmak istemedigini bana yaptirirlardi. ama sonra o kizlardan biri is yerinden ayrildi ve birden bire herkes beni daha cok sevmeye basladi, her seye beni dahil etmeye basladilar. gel gör ki, su an 5 seneyi doldurdum ve cok mutluyum. artik yeni gelenlere isini gösteren de benim, her konusmanin icinde olan da..

yeniler her zaman dislanir ve hor görülürler. biraz sabret.
 
Bizde 2 kişi çalışıyoruz yanımdaki kıza neşeli neşeli günaydın derim sesi çıkmaz, çaycı muamelesi yapar şu bardağı alsana vs diye ya da faturaları taktığım dosyaya kadar karışır. dün mesela dosya dolmuş ekim faturalarını başka dosyaya takıyorum bana yalnız biz tüm yıl faturalarını tek dosyada tutuyoruz diyor. değişik değişik surat asıyor. bir şey anlatırım direkt kendine çeker konuyu. sürekli kendini över. belki ben abartıyorum diye bir şey demiyorum.

Sallama hiç. tak kulaklığı işine odaklan. saçma sapan insanlar için işten çıkarsan kendini yersin sonra.
 
Selam kızlar, 5 aydır bi firmada çalışıyorum. Ama hiç bir şekilde alışamadım ne ortama ne işe. Kendimi yalnız ve mutsuz hissediyorum. Kafa dengi insanlar yok ofiste 4 kızız kalanı erkek. Hep diğer 3ü birlikte takılıyo birbirlerine laf atıyolar falan. Ben kendimi dışlanmış hissediyorum. Oralı olmamaya çalışıyorum ama ayrı takılmak da istemiyorum. O dengeyi bulamadım yani. Bide beraber çalıştığımız aynı işleri yaptığımız kızı anlayamadım iyi mi kötü mü, bazen bana karşı surat yaptığını fark ediyorum. Çok yoğun olunca birbirimize destek oluyoruz, ben de ona bi işle ilgili destek olur musun dedim tamam dedi, bugün diğer arkadaş soruyor bunu niye smartmom girmiyo diye, o da yoğunmuş yetiştiremicekmiş bana verdi falan dedi. Kendimi çok mutsuz hissediyorum kısaca. İşi bile bırakmayı düşünüyorum, işe de adapte olamadım çünkü toplantılarımız oluyo fabrika genelinde benim yönettiğim, kavga gürültü geçiyo, tarzım değil. Alışamıyorum. Bırakıcam sanırım. Siz olsanız napardınız? Pes mi etmeliyim, yoksa mücadele mi :KK43:

işiniz ne diye sorsam

yani sizin yönettiğiniz fabrika genelinde toplantı varsa müdür olmalısınız

ne bileyim İK cı mısınız

bunu neden smartmom girmiyor sen giriyorsun diye sorulacak ortam nasıl oluyor

bu arda kız bir şey dememiş yetiştiremiyor yardım ediyorum demiş

bir de bizim meslek mi çok nankör bilemedim işim yetişmezse çıkmazdım ya da eve götürür gece 3 te 5 te Allah ne verdi ise yapardım

arkadaşımızın işini de yapardık arada ama ya hastadır ve işe gelememiştir ki bu yılda bir ya da iki olur ya da birisi vefat etmiştir yani gün içinde iş gereği yahut özel herhangi bri sebeple işi yetişmeyecek olan işini planlar yine kendi yapardı

herkesin işi net değil mi
 
İş şartların iyiyse ve işini hakkıyla yapabildiğine inanıyorsan asla işinden çıkma, her zaman karşına bu ve daha beter ortamlar çıkacak hep kaçacakmısın? İnsanları fazla önemsemeyip kendi hayatına bakarsan bir zaman sonra onların senin peşinde koştugunu göreceksin, hayatın kuralı bu malesef..
 
Bildiğim tek şey.
İnsan severek gittiği işinde daha mutlu ve verimli çalışır.
Ne kadar alışamadığım ''çalışmak zorunda olduğum halde'' sevmediğim iş varsa hepsinden çıktım.
Çok şükür şuanda mutlu olduğum bir yerde çalışıyorum.
 
neden pes edesin ki kendi kendine yetebilmelisin
hep derim iş hayatında kimse kimseyle samimi olamaz
çıkarın çatıştığı an herkes bir kalemde siler karşısındakini
tek başınıza çalıştığınızı farz edin duymayın görmeyin :kahve:
 
Eğer insanları çok fazla ciddiye alırsanız her zaman üzülür hiç bir işte de mutlu olamazsınız. Bu tip insanlar hayatınızın her alanında sizi bulmaya devam edecek, çünkü her yerde var böyleleri. Bu noktada sizin daha umursamaz olmaz gerekir. Yaptıkları ve söyledikleri şeyleri kulak arkası yapın. Kendi işinizi 1 saat geç çıkmak pahasına kendiniz yapın, kimseden rica minnet beklemeyin, bir yerden başka zaman önünüze gelir, hoş olmaz.
Siz aralarına girmek istediniz mi, eğer denediyseniz ve olmadıysa bırakın, herkes herkesle anlaşmak zorunda değil l. Beklentiler sizi yaralar. Işinizi yapin, işinize odaklanın ve kimseyle de tartışmayın. Yahu insanlar iş bulamıyor siz 2 kırık insan için iş mi bırakacaksınız? Mutlu olmadığınız yerde çalışmayın, ama böyle bir şey içinde mutsuz olmayın.
Eğer sizi çok rahatsız ettiyse durum, bana neden surat yapıyorsun diye açıkça sorun.
Sonra da mesafe koyun, bunu belli edin.
insanları ciddiye almamaya çalışıyorum ama ben laf atmıyorum bu sefer tavır koyuyo gibi algılanıyorum eminim, laf atıyorum bazen ya sallanmıyo yada böyle herkes ben biliyorum havasında, laf atılınca bişey zannediyolar kendilerini sanırım. Bi arkadaş var mesela ofiste aşırı carcar yani kavga etmeye yer arıyo gibi. Diğer 2 kız ondan korkuyo gibiler bide eski eleman bu dediğim kişi, hep ona bi yalakalık yapıyolar net. Buda tarzım değil. Kendi aralarında bi muhabbet çeviriyolar, gülüyolar falan. Ay bilmiyorum hiç uğraşasım yok
 
her is yerinde var böyleleri. burdan cikip baska bir yere de girsene gene aynisi. bende de basta öyleydi. 4 kiz calisiyorduk, 1 de erkek. basta bana hep sacma sapan isler verilirdi, kimsenin yapmak istemedigini bana yaptirirlardi. ama sonra o kizlardan biri is yerinden ayrildi ve birden bire herkes beni daha cok sevmeye basladi, her seye beni dahil etmeye basladilar. gel gör ki, su an 5 seneyi doldurdum ve cok mutluyum. artik yeni gelenlere isini gösteren de benim, her konusmanin icinde olan da..

yeniler her zaman dislanir ve hor görülürler. biraz sabret.
Yaaa ne güzel. Sevindim sizin adınıza. Yoluna koyamadım ben de bi türlü, acaba sıkıntı bende mi diyorum bazen. Yapı gereği zaten kavgacı biri değilim, insanları kırmamaya çalışan bi yapım var malesefki. Ama insanlar kırıyo
 
Bizde 2 kişi çalışıyoruz yanımdaki kıza neşeli neşeli günaydın derim sesi çıkmaz, çaycı muamelesi yapar şu bardağı alsana vs diye ya da faturaları taktığım dosyaya kadar karışır. dün mesela dosya dolmuş ekim faturalarını başka dosyaya takıyorum bana yalnız biz tüm yıl faturalarını tek dosyada tutuyoruz diyor. değişik değişik surat asıyor. bir şey anlatırım direkt kendine çeker konuyu. sürekli kendini över. belki ben abartıyorum diye bir şey demiyorum.

Sallama hiç. tak kulaklığı işine odaklan. saçma sapan insanlar için işten çıkarsan kendini yersin sonra.
Ben de öyle yapmaya çalışıyorum zaten sallamamaya takmamaya, ama hep kendi aralarında ya dedikodu döndürüyolar yada başka şeyler. Dışlanmak da istemiyorum. Sizinki de kötüymüş. Benim uğraştığım kişi sayısı 3, ben tek kalıyorum. Biri kafa dengi olsaydı belki bu kadar gözümde büyümezdi diğer etmenler
 
işiniz ne diye sorsam

yani sizin yönettiğiniz fabrika genelinde toplantı varsa müdür olmalısınız

ne bileyim İK cı mısınız

bunu neden smartmom girmiyor sen giriyorsun diye sorulacak ortam nasıl oluyor

bu arda kız bir şey dememiş yetiştiremiyor yardım ediyorum demiş

bir de bizim meslek mi çok nankör bilemedim işim yetişmezse çıkmazdım ya da eve götürür gece 3 te 5 te Allah ne verdi ise yapardım

arkadaşımızın işini de yapardık arada ama ya hastadır ve işe gelememiştir ki bu yılda bir ya da iki olur ya da birisi vefat etmiştir yani gün içinde iş gereği yahut özel herhangi bri sebeple işi yetişmeyecek olan işini planlar yine kendi yapardı

herkesin işi net değil mi
Herkesin işi net gibi ama müdürümüz sen şunu yap bunu yap demedi demiyo da, yada birlikte çalıştığım kıza sen smartmom ın altısın veya denksiniz vs gibi bişey demedi. Sadece beraber çalışacaksınız dedi. O yoğun olunca ben ona yardım ettim, ondan da bekledim yardımını açıkçası. İşim de süreç yöneticisiyim, o da aynı vasıfta. Ama benim daha kapsamlı.
 
İş şartların iyiyse ve işini hakkıyla yapabildiğine inanıyorsan asla işinden çıkma, her zaman karşına bu ve daha beter ortamlar çıkacak hep kaçacakmısın? İnsanları fazla önemsemeyip kendi hayatına bakarsan bir zaman sonra onların senin peşinde koştugunu göreceksin, hayatın kuralı bu malesef..
Alışabilsem bi :( alışamadım akışına bırakmak en doğrusu farkındayım ama ben uğraşmayı sevmiyorum insanlarla sanırım hep kaçıyorum o yüzden de. İş şartlarım fena değil ama biraz maaş az.
 
Bildiğim tek şey.
İnsan severek gittiği işinde daha mutlu ve verimli çalışır.
Ne kadar alışamadığım ''çalışmak zorunda olduğum halde'' sevmediğim iş varsa hepsinden çıktım.
Çok şükür şuanda mutlu olduğum bir yerde çalışıyorum.
Aaaa ne güzel, ne iş yapıyosunuz? Ben de pes etmemek için uğraşıyorum, ailem çok karışıyo bide sakın bırakma falan bilmedikleri için ortamı. Eşim arkamda ne yaparsam. Ben de burda kendimi çok uzun vadeli görmüyorum açıkçası, sevemedim
 
neden pes edesin ki kendi kendine yetebilmelisin
hep derim iş hayatında kimse kimseyle samimi olamaz
çıkarın çatıştığı an herkes bir kalemde siler karşısındakini
tek başınıza çalıştığınızı farz edin duymayın görmeyin :kahve:
Evet çok haklısınız,benim görev bilincim yüksektir kendi gözlemlerime dayanarak söylüyorum, biraz kendilerini belki bana rakip yada abartıyorum gibi mi gördüler diyorum
 
Evet çok haklısınız,benim görev bilincim yüksektir kendi gözlemlerime dayanarak söylüyorum, biraz kendilerini belki bana rakip yada abartıyorum gibi mi gördüler diyorum
görürler kimse kendisini karşıdakinden aşağı görmek istemez ki
insanın doğasında var bu o yüzden takılmayın çalışın
kimseyle içli dışlı olmak zorunda değilsiniz :kahve:
 
Back
X