Uzman biri yardimci olur. Ben bu konuda bir sey soylemek istemiyorum. Yiyip ictiginizden kisin. Yine de uzman bulup bu meseleyi halledin. Yasiniz 32. Bir yerden baslayip degisin. Yoksa karsiniza kim gelse bu insan olacaksiniz. Ayrica ask acisi da o kadar korkulacak bir sey degil. Yerinizde olsam ilk adim olarak adama ‘senden ayriliyorum. ayni yone bakmiyoruz’ derim. Ilk bir gururumu ve degerimi toparlama adimi olur bu.
Sizi kırmak için yazmadım , sert yazdıysam kusura bakma. Bence öncelikle evliliği bir hedef gibi görmekten vazgeç , emin ol, sana insan olarak değer verip saygı duyan, sana vazgeçilmez gözüyle bakan bir adamla olmadıktam sonra evliliğin hiçbir değeri yok, işim gereği o kadar boşanma gördüm ki, kadınların çoğunun ortak sözü, keşke kendimi bu kadar ezdirip, taviz vermeseydim, sağlam dursaydım oluyor. Siz daha o yola girmeden başlamışsınız taviz vermeye.
Aylar sonra bir yoklardı belki arkadaş olarak hal hatır vs ama sevgili olalım tekrar dermiydi bilmem.Ama arardı aylar sonra.
Nasıl bu kadar eminsiniz bilemiyorum ama ben pek sanmıyorum.
Bu tarz basit gibi görünen olaylar bazen göründüğünden daha travmatik ve sancılı olabiliyor.Ben hayatta kimseyi yargılamamayı da öğrendim.Kendime değer verme noktasında eksiklerim var kabul ediyorum zaten yardıma açığım ve kabul ediyorum sorunlarımla yüzleşiyorum.Umarım bu konu banada yakın zamanda çok saçma gelecek
Zaten kendi gittiğinde ona engel olmayacağım ama süreci kafamda bitirmek için ne yapabilirim daha başka bilmiyorum
Tamamen kendi içimde ayrılınca hissettiğim duyguları tekrar yaşama korkusu benimkisi.içimde bi yerde çok travmatik bişey benim için herkesten daha farklı ve fazla etkileniyorum.Dışardan anlaşılması zor gibi ama resmen artık fobim oldu
Sadece ayrılmak için daha az acı çekecek pozisyona gelmek için bekliyorum biraz dediğim gibi beni ilk bıraktığında çok fena oldum ve travmatik oldu benim için gerekirse destek de almam lazım ( çok pahalı olmasa çoktan gitmiştim ) ama şimdi o acıyı hatırlayınca tekrar yaşamak beni çok üzüyor
İşte acı olan hem bununla yüzleşmek hem de o acıyı sırtlamak için hazır duruma gelmek.Ruhum çok yıprandı ona tekrar bir şok yaratmak beni iyice dibe çeker.Biliyorum belki 3-4 ay acı çekip sonra rahatlayacağım.Ama bunun için kendime başka bir dal bulmak istiyorum kendimi korumak adına.Bu dal illaki başka bir erkek olmak zorunda değil.Kendi değerimi tekrar edinip o gücü kendimde bulma diyelim.Yada o dalın ne oldugunu bılmıyorum
Ölse ne yapacaksınız..Sadece ayrılmak için daha az acı çekecek pozisyona gelmek için bekliyorum biraz dediğim gibi beni ilk bıraktığında çok fena oldum ve travmatik oldu benim için gerekirse destek de almam lazım ( çok pahalı olmasa çoktan gitmiştim ) ama şimdi o acıyı hatırlayınca tekrar yaşamak beni çok üzüyor
Tabiki üzülürüm ama sorun işte daha çok kendimle ilgili burda.
biz nr desek boş.inşallah profesyonel yardım alırsın
