Merhabalar,
Ben 4 yıl önce boşandım bir çocuğum var o henüz doğmadan ayrıldığımız için tek başıma büyüttüm diyebilirim. çalıştığım için ben işteyken ailem ilgilendi. Bu 4 yıl benim için yeni bir düzen oluşturma, ayrılık acısını atlatma, hatıraların üzerine set çekmeye çalışmakla geçti ancak sonunda mutlu bir kadın olarak çıktım. baştan bir düzen kurdum çocuğumda çok mutlu büyüyor babasıyla zaman zaman görüşüyorlar. yaklaşık bir yıldır herşey rayında gidiyor. ben boşandıktan sonra benimle görüşmek isteyen çok erkek çıktı karşıma. gerek çalıştığım yerde gerekse görücü usülü. herkes bebek küçükken evlenmem yönünde fikir beyan ediyordu. ben çok istemiyordum açıkçası tekrar birini sevme,alışma süreci hiç düşünmemiştim böyle birşey. Ta ki çocukluktan beri tanıdığım eski bir arkadaşım bana yazana kadar. önceleri sohbet ediyorduk yazışıyorduk sadece sonrasında bana hala ilgisinin olduğunu(lise çağlarında ve üniversitede görüşmek için teklif etmişti ancak pek ilgilenmemiştim). niyetinin ciddi olduğunu söyledi. kendisi bekar olduğu için direkt reddettim. ancak birçok yerde karşıma çıktı ve pes etmedi. zamanla ona karşı birşeyler hissetmeye başladım. telefonla konuşuyor, kalabalık yerlerde uzaktan birbirimizle bakışıyorduk. bu şekilde 3 ay gibi bir zaman görüştük tamamen duygu seline kapıldım ve ondan başka birşey düşünemez oldum. aile olmaya inancımız tamdı. sonra bir gün durup dururken sadece mesajla ilişkimizi bitirdi. bu ilişkinin bir sonu olmadığını, beni çok sevdiğini ama daha fazlasına gücünün yetmediğini söyledi. ben de hadi eyvallah dedim ve kapattım mevzuyu ama çok üzülüyorum ve onu seviyorum.
sizce bu bey neden böyle yaptı?
1- aradığını bende bulamadı. takılmak istiyordu ama ilişki monoton geldi
2- cinsel amaçlar için kullanmak istedi bulamayınca gitti.
3- ilişkimizi ailesine açtı ve olumsuz yanıtlar alınca gözü korktu.
4- başka ne olabilir?