- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.175
- 798
- Konu Sahibi zambak0607
-
- #41
aslında kapıyı çekip gitmek en kolayı sonrası tufanSiz eşinizle nerede tanıştınız ve ne kadar süre sonra evlendiniz?illa ki bir açık vermiştir.ayrica çalışmamak için çocuğunuzu bahane etmeyin.2 yaşına geldiğinde kreşe giderdi.zaten şu anda da okula gidiyordur sanırım. Yarım gün bakacak birisini bulabilirsiniz.aileniz arkadaşlarınız yani bildiğiniz insanlardan yardım istemek daha iyi tabi ki ama onlar yok diye de bahane üretmeniz yanlış.
bulundugum yerde iş bulamıyorum ailemin olduğu yerdede ailem çocuğuma bakamicağını söylüyor okul çıkışı güvenip tek başına evde bırakamam burada yazamadığım ailemle ilgili cok daha sıkıntılı durumlar var onları haklı olarak bilmediğiniz için bunları yazıyorsunuz tabi.aslında çözüm yollarını bu kadar uzun yillar inanın bende düşündüm ve sanırım ben merkezci bir yapıya sahip değilim bütün gemileri yakmak yapıma uygun değil ama artık değişmeye karar verdim ve bir adım atıyorum ayrılacağımı zaten uzun yıllardır biliyordum uygulamaya geçirmek biraz zordu sadece ve gorüyorumki bu durumu yaşayan ne kadar çok insan varmış ve herkeste aynı endişe icindeymiş çocuğum ne olacak sanırım annelerin tek derdi iyi bir ebeveyn olmak kendini hiçe saymak.Siz 11 yillik evli, çocuğunuz da 10 yasinda.
Benim oglum 9 yasinda, her isini kendi yapiyor. Acil durumda evde yanliz da kalabilir.
Siz halen neden calismiyorsunuz ki anlamadim.
Ilk is ise girin, calismaya başlayın, esinizle de konusun, konuşmuyorsa yazisin artik bir yolunu bulun, kavgasiz gürültüsüz bitirin, cocugunuz için maas isteyin esinizden, onunla çocuğun giderlerini karsilarsiniz, kendi maasinizla kendinizin. Yaşarsınız idare edersiniz. Aileniz de zamanla alisir.
Tasinmaniza su asamada gerek yok bence, zaten aileniz destek degilmis ki, en azından burasi 11 yildir yasadiginiz sehir, yeni duzen kurması cok zorlamaz.
Böyle hayat geçmez ki, değişme, düzelme çabası yoksa ben ayrılırdım.merhaba arkadaşlar doğru yeremi açtım konuyu bilmiyorum ilk defa yazıyorum o yuzden yanlış olduysa kusura bakmayın konuya geleyim ben 11 yıllık evliyim ve eşimle 11 yıldır ayrı odalarda uyuyoruz 1 tane kızımız var kızım yüzünden işimi bıraktım çünkü yasadığımız ilde hiç tanıdığım yok ailem,akrabalarım,arkadaşlarım başka ilde yaşıyorlar.eşim bana karşı evlenmeden önce hep çok iyi ilgiliydi fakat evlendikten hemen bi kaç gün sonra tuhaf davranmaya başladı hemen ayrılmak istedim bebeğimin olacağını öğrenince vazgeçtim kendisiyle defalarca bu konuyu konuştum bütün evlilikler böyle deyip normal hayatımiza devam ettik taşınmak istedim ailemin olduğu yere yardım etmiceğini söyledi işe girmek istedim her seferinde hiç yardım etmiceğini söyledi taşınamadım ailem bu konuda çok katı yardımcı olmuyorlar her boşanma lafında eşim ortamı terk edip konuşmuyor bile gündelik olaylara geri dönuyor sanki hicbişey olmamis gibi.aslında olan biten çok şey var tabiki çok sinir bozucu uğradığım haksızlıklar maddi manevi bir dolu sıkıntılar ama sıkmayayım sizi o yüzden sorum siz olsaydınız ne yapardınız?
Canım bende evliyim belki daha yeniyim sen daha tecrübelisin benden ama severek mi evlendiniz? Bide ayrı uyumak 11 yıl çok zor gerçekten özel bir sebebi yoksa sorabilir miyim? Bi evlilik de saygı sevgi güven yoksa sürdürmenin anlamı yok canım biz kadınlar olarak herseyin üstesinden geliriz kimseye muhtaç değiliz. Sana tavsiyem senin hayatın ama her zaman çalış kendi ayaklarının üzerinde dur ve kimseye minnet etme.merhaba arkadaşlar doğru yeremi açtım konuyu bilmiyorum ilk defa yazıyorum o yuzden yanlış olduysa kusura bakmayın konuya geleyim ben 11 yıllık evliyim ve eşimle 11 yıldır ayrı odalarda uyuyoruz 1 tane kızımız var kızım yüzünden işimi bıraktım çünkü yasadığımız ilde hiç tanıdığım yok ailem,akrabalarım,arkadaşlarım başka ilde yaşıyorlar.eşim bana karşı evlenmeden önce hep çok iyi ilgiliydi fakat evlendikten hemen bi kaç gün sonra tuhaf davranmaya başladı hemen ayrılmak istedim bebeğimin olacağını öğrenince vazgeçtim kendisiyle defalarca bu konuyu konuştum bütün evlilikler böyle deyip normal hayatımiza devam ettik taşınmak istedim ailemin olduğu yere yardım etmiceğini söyledi işe girmek istedim her seferinde hiç yardım etmiceğini söyledi taşınamadım ailem bu konuda çok katı yardımcı olmuyorlar her boşanma lafında eşim ortamı terk edip konuşmuyor bile gündelik olaylara geri dönuyor sanki hicbişey olmamis gibi.aslında olan biten çok şey var tabiki çok sinir bozucu uğradığım haksızlıklar maddi manevi bir dolu sıkıntılar ama sıkmayayım sizi o yüzden sorum siz olsaydınız ne yapardınız?
merhaba arkadaşlar doğru yeremi açtım konuyu bilmiyorum ilk defa yazıyorum o yuzden yanlış olduysa kusura bakmayın konuya geleyim ben 11 yıllık evliyim ve eşimle 11 yıldır ayrı odalarda uyuyoruz 1 tane kızımız var kızım yüzünden işimi bıraktım çünkü yasadığımız ilde hiç tanıdığım yok ailem,akrabalarım,arkadaşlarım başka ilde yaşıyorlar.eşim bana karşı evlenmeden önce hep çok iyi ilgiliydi fakat evlendikten hemen bi kaç gün sonra tuhaf davranmaya başladı hemen ayrılmak istedim bebeğimin olacağını öğrenince vazgeçtim kendisiyle defalarca bu konuyu konuştum bütün evlilikler böyle deyip normal hayatımiza devam ettik taşınmak istedim ailemin olduğu yere yardım etmiceğini söyledi işe girmek istedim her seferinde hiç yardım etmiceğini söyledi taşınamadım ailem bu konuda çok katı yardımcı olmuyorlar her boşanma lafında eşim ortamı terk edip konuşmuyor bile gündelik olaylara geri dönuyor sanki hicbişey olmamis gibi.aslında olan biten çok şey var tabiki çok sinir bozucu uğradığım haksızlıklar maddi manevi bir dolu sıkıntılar ama sıkmayayım sizi o yüzden sorum siz olsaydınız ne yapardınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?