ben babamla yaşıyorum ve babamın anne babası da bizle yaşıyor. babannemle hiç anlaşamıyoruz. sürekli beni eleştiriyor her şeyime bağırır kızar babama söylemekle tehdit eder ben sesimi yükseltirsem. kendi harçlıklarımla aldığım parayla kargodan birşey sipariş ettim diye hemen yüzüme vuruyor. çok sevimsiz biri kavga anında hemen gerçek düşüncelerini söyler.
babamın yanında çok ilgili gibi davranır ama babam olmadığında tartışırsak ben seni düşünmüyorum hiç zaten der(erkek kuzenim var bi tane onu düşündüğünü önemsediğini söylüyor bir de sürekli)
en nefret ettiğim şu kargo meselesi. daha yeni beni kargocunun yanında yerin dibine soktu. zaten üniversitem açılacak ve ben yine burdan gidip gelicem -maalesef-
ve kendi kredimle alıyorum alacağım şeyleri. hemen para yattı ya git yap alışverişini diyor arkadan bağıra bağıra. babannemden o kadar nefret ediyorum ki suratsızlığım babama yansıyor, daha benim gelecek birkaç tane daha kargom var zaten iki aydır alışveriş yapmadım biriktirdim şimdi onlara da laf edecek. üniversite başlayınca kim bilir nelere karışır.
cevap versem ben daha suçlu oluyorum, şimdi odamda sinirden ağlıyorum zaten, içten içe babama kızıyorum o zaten işte olduğu için çoğu şeyi bilmiyor ama ben keşke şehir dışını öne yazsaydım burda durmaktansa.
arkadaşlarımla buluşsam laf söyler, bir şey alsam laf söyler, geç kalksam laf söyler, telefona baksam laf söyler. sürekli birileriyle kıyaslar. şimdi ben nasıl bunu duymadan durucam siz söyleyin.