sizi mutsuz eden insanları nasıl sessize alıyosunuz?

selly64

selly64

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
20 Mart 2021
527
276
53
ben babamla yaşıyorum ve babamın anne babası da bizle yaşıyor. babannemle hiç anlaşamıyoruz. sürekli beni eleştiriyor her şeyime bağırır kızar babama söylemekle tehdit eder ben sesimi yükseltirsem. kendi harçlıklarımla aldığım parayla kargodan birşey sipariş ettim diye hemen yüzüme vuruyor. çok sevimsiz biri kavga anında hemen gerçek düşüncelerini söyler.
babamın yanında çok ilgili gibi davranır ama babam olmadığında tartışırsak ben seni düşünmüyorum hiç zaten der(erkek kuzenim var bi tane onu düşündüğünü önemsediğini söylüyor bir de sürekli)
en nefret ettiğim şu kargo meselesi. daha yeni beni kargocunun yanında yerin dibine soktu. zaten üniversitem açılacak ve ben yine burdan gidip gelicem -maalesef-
ve kendi kredimle alıyorum alacağım şeyleri. hemen para yattı ya git yap alışverişini diyor arkadan bağıra bağıra. babannemden o kadar nefret ediyorum ki suratsızlığım babama yansıyor, daha benim gelecek birkaç tane daha kargom var zaten iki aydır alışveriş yapmadım biriktirdim şimdi onlara da laf edecek. üniversite başlayınca kim bilir nelere karışır.
cevap versem ben daha suçlu oluyorum, şimdi odamda sinirden ağlıyorum zaten, içten içe babama kızıyorum o zaten işte olduğu için çoğu şeyi bilmiyor ama ben keşke şehir dışını öne yazsaydım burda durmaktansa.
arkadaşlarımla buluşsam laf söyler, bir şey alsam laf söyler, geç kalksam laf söyler, telefona baksam laf söyler. sürekli birileriyle kıyaslar. şimdi ben nasıl bunu duymadan durucam siz söyleyin.
 
Ekonomik özgürlüğünüz varsa o evden ayrılın. Zor bir durum.
 
babamın da ailesine acayip bir saygısı var onu da belirtmeliyim. geçen sene ben sınava hazırlanırken bir dönem baya bir strese girmiştim ağlamıştım vs. babam birkaç gün sonra dedem ve babannemden özür dilettirmişti onların yanında ağladığım için. evde kötü hissetmem bile yasak wpxlwjdjw o an hadi önemsemedim ama şuan çok saçma geliyor
 
ayni apartmanda babaannemin kardeşi de kalıyor. şimdi onlara gitti benim dedikodumu yapıyor kargolardan bahsediyo bağıra çağıra. burdan duyabiliyorum resmen dediklerini allah affetsin ama başına bir şey gelse çok üzülmem gibi hissediyorum
 
selly64 .!.:
sadece kredi var:KK43: girip çalışırım aslında bir yere ama işte şehir dışı yazsaydım şimdi uzakta olurdum ne güzel
Genişletmek için tıkla...
Geçiş yapabilirsin orda çalışıp harçlığını cikarabilirsin evet önce zor olacak ama imkansız değil en azından huzurun olur evine gitmek istersin akşam olunca
 
selly64 .!.:
ayni apartmanda babaannemin kardeşi de kalıyor. şimdi onlara gitti benim dedikodumu yapıyor kargolardan bahsediyo bağıra çağıra. burdan duyabiliyorum resmen dediklerini allah affetsin ama başına bir şey gelse çok üzülmem gibi hissediyorum
Genişletmek için tıkla...
Siz yine de öyle demeyin Allah korusun ne diyeceğimi bilemedim🤷🏻‍♀️
 
selly64 .!.:
sadece kredi var:KK43: girip çalışırım aslında bir yere ama işte şehir dışı yazsaydım şimdi uzakta olurdum ne güzel
Genişletmek için tıkla...
Beybi o zaman okuduğun şehirde arkadaşlarınla bir ev tutucaksın ama istanbulda yaşıyorsan biraz zor o iş. Ev kiraları tavan yapmış. Ya da yurda yerleşiceksin. Huzurevine verseler keşke babaanneyi. 😐
 
eve çıkmam da şehir dışına gitmem de imkansız cidden. burda saçma sapan bir kafa yapısı var öyle bir şey yapsam herhalde demedikleri kalmaz. yani okuldaki kulüplere katıldım kurslara yazıldım deyip o şekilde gün boyu eve gelmemeyi akşam gelmeyi planlıyorum.
 
en kötüsü de şu benimle yaşıt olan kuzenim babaanneme bağırsa çağırsa bile babaannem hemen şakaya vuruyor alınmıyor bile ona. ben babaanne dur sen karışma dedim diye beni ağlattı biraz önce. yemin ederim ileride yüzlerine bakmıcam
 
Senin babannen yine iyiymiş benim ki bana babamin ve erkek kardesimin yanında sürekli aşağılandığım bir işten istifa ettiğim için "- a...... kısmadı çıktın o işten" diye küfürlü konuştu rezil etti beni. Yaşlı diye bisey de diyemiyorsun en iyisi hiç muatap olmamak..
 
aynı ortamı paylaştığım insanları öyle bir sessize alıyorum, öyle bir yoksayıyorum ki belki bu hareketim psikolojik açıdan çok sağlıksızdır bilmiyorum. ama yapan var yani, o da ben. ilk başta zor olsa da alışıyorsun. ama bunu yapabilmem için artık tüm sabrımın ve çözüm yollarının tükenmesi lazım yani hakikaten o insan yanımda ölse dönüp bakmayacak umursamazlık seviyesine getirmesi gerekiyor beni.

yurttayken birkaç ay bir oda arkadaşımı yoksaymıştım. zor bir durum tabii ama uyguladım. onun beni yoksaymasıyla başladı. başka sorunlarımız vardı çözülmeyen, bir gün diğer 2 kıza sordu ben de ortamdayken kantine gidicem bişey ister misiniz diye. hatta tek tek sordu, isimleriyle hitap etti bana yok. o anda başladım ben de onu yoksaymaya. öyle yapmasa belki mecbur kaldıkça konuşurum ya da bu derece davranmazdım. ama bu davranışı gördüğüm an o kişiye hiç şans vermiyorum. belki unuttu bana sormayı, belki dalgınlıkla yaptı ama allah rahmet eylesin o saatten sonra, içimde öldürürüm. ben daha ağırlarını yaptım bu tarz hareketlerden sonra emin olun. sonra öğrendim ki o kız benimle aynı ortamda olmasına rağmen tamamen o yok gibi davranmama çok bozulmuş, diğer arkadaşlarına hatta bi ara ağlamış falan. bana ne.

iş hayatında da iki kişiye yaptım, karşı cinsti. ben kimseye zıt giden, kasten arıza çıkaran biri değilimdir onlar başlatırlar genelde. baktım sallamıyor ben de onları sallamadım. yine bu örnekte de benim yoksaymam karşı tarafa daha çok dokundu. neden böyle anlamıyorum onlar yaparken iyi ben yapınca mı sorun oluyor? kulağıma geliyordu çünkü. bana ne.

sonuncu yoksaymam ise aynı evde yaşadığım bir aile bireyime idi. dayımdı kendisi. dayınla neden aynı evde yaşadın demeyin hiç bilmediğiniz saçmalıkta hayatlar da oluyor bu dünyada :D ben yıllarca maruz kaldım. o da yurttaki arkadaş gibi baktım ortamdaki herkese bişey soruyor ben es geçiliyorum falan. sen misin es geçen? sen es geçersin ben ezer geçerim dedim içimden ve ona da yapmaya başladım. aylarca ya, 1 sene belki de. aynı çatı altında. hiiiç konuşmadım, hiç sormadım. konuşmaya mecbur kalınacak şeylerden hep kaçındım. ve onu yoksaydığımı gözüne gözüne soktum. yine bu şahıs da anneme vs bu davranışımdan şikayet etmiş. sanırım bana bunları yapanlar benden bu karşılığı beklemiyordu ya da bu kadar uzatmamı. ama yaptım, uzattım. bana ne. sonra kurtuldum tabii o evden.

ben insanları bu şekilde sessize alıyorum.
 
Wurstria .!.:
aynı ortamı paylaştığım insanları öyle bir sessize alıyorum, öyle bir yoksayıyorum ki belki bu hareketim psikolojik açıdan çok sağlıksızdır bilmiyorum. ama yapan var yani, o da ben. ilk başta zor olsa da alışıyorsun. ama bunu yapabilmem için artık tüm sabrımın ve çözüm yollarının tükenmesi lazım yani hakikaten o insan yanımda ölse dönüp bakmayacak umursamazlık seviyesine getirmesi gerekiyor beni.

yurttayken birkaç ay bir oda arkadaşımı yoksaymıştım. zor bir durum tabii ama uyguladım. onun beni yoksaymasıyla başladı. başka sorunlarımız vardı çözülmeyen, bir gün diğer 2 kıza sordu ben de ortamdayken kantine gidicem bişey ister misiniz diye. hatta tek tek sordu, isimleriyle hitap etti bana yok. o anda başladım ben de onu yoksaymaya. öyle yapmasa belki mecbur kaldıkça konuşurum ya da bu derece davranmazdım. ama bu davranışı gördüğüm an o kişiye hiç şans vermiyorum. belki unuttu bana sormayı, belki dalgınlıkla yaptı ama allah rahmet eylesin o saatten sonra, içimde öldürürüm. ben daha ağırlarını yaptım bu tarz hareketlerden sonra emin olun. sonra öğrendim ki o kız benimle aynı ortamda olmasına rağmen tamamen o yok gibi davranmama çok bozulmuş, diğer arkadaşlarına hatta bi ara ağlamış falan. bana ne.

iş hayatında da iki kişiye yaptım, karşı cinsti. ben kimseye zıt giden, kasten arıza çıkaran biri değilimdir onlar başlatırlar genelde. baktım sallamıyor ben de onları sallamadım. yine bu örnekte de benim yoksaymam karşı tarafa daha çok dokundu. neden böyle anlamıyorum onlar yaparken iyi ben yapınca mı sorun oluyor? kulağıma geliyordu çünkü. bana ne.

sonuncu yoksaymam ise aynı evde yaşadığım bir aile bireyime idi. dayımdı kendisi. dayınla neden aynı evde yaşadın demeyin hiç bilmediğiniz saçmalıkta hayatlar da oluyor bu dünyada :KK70: ben yıllarca maruz kaldım. o da yurttaki arkadaş gibi baktım ortamdaki herkese bişey soruyor ben es geçiliyorum falan. sen misin es geçen? sen es geçersin ben ezer geçerim dedim içimden ve ona da yapmaya başladım. aylarca ya, 1 sene belki de. aynı çatı altında. hiiiç konuşmadım, hiç sormadım. konuşmaya mecbur kalınacak şeylerden hep kaçındım. ve onu yoksaydığımı gözüne gözüne soktum. yine bu şahıs da anneme vs bu davranışımdan şikayet etmiş. sanırım bana bunları yapanlar benden bu karşılığı beklemiyordu ya da bu kadar uzatmamı. ama yaptım, uzattım. bana ne. sonra kurtuldum tabii o evden.

ben insanları bu şekilde sessize alıyorum.
Genişletmek için tıkla...
ya mukemmelsiniz sdfjdl bunu dusunucem
 
selly64 .!.:
ben babamla yaşıyorum ve babamın anne babası da bizle yaşıyor. babannemle hiç anlaşamıyoruz. sürekli beni eleştiriyor her şeyime bağırır kızar babama söylemekle tehdit eder ben sesimi yükseltirsem. kendi harçlıklarımla aldığım parayla kargodan birşey sipariş ettim diye hemen yüzüme vuruyor. çok sevimsiz biri kavga anında hemen gerçek düşüncelerini söyler.
babamın yanında çok ilgili gibi davranır ama babam olmadığında tartışırsak ben seni düşünmüyorum hiç zaten der(erkek kuzenim var bi tane onu düşündüğünü önemsediğini söylüyor bir de sürekli)
en nefret ettiğim şu kargo meselesi. daha yeni beni kargocunun yanında yerin dibine soktu. zaten üniversitem açılacak ve ben yine burdan gidip gelicem -maalesef-
ve kendi kredimle alıyorum alacağım şeyleri. hemen para yattı ya git yap alışverişini diyor arkadan bağıra bağıra. babannemden o kadar nefret ediyorum ki suratsızlığım babama yansıyor, daha benim gelecek birkaç tane daha kargom var zaten iki aydır alışveriş yapmadım biriktirdim şimdi onlara da laf edecek. üniversite başlayınca kim bilir nelere karışır.
cevap versem ben daha suçlu oluyorum, şimdi odamda sinirden ağlıyorum zaten, içten içe babama kızıyorum o zaten işte olduğu için çoğu şeyi bilmiyor ama ben keşke şehir dışını öne yazsaydım burda durmaktansa.
arkadaşlarımla buluşsam laf söyler, bir şey alsam laf söyler, geç kalksam laf söyler, telefona baksam laf söyler. sürekli birileriyle kıyaslar. şimdi ben nasıl bunu duymadan durucam siz söyleyin.
Genişletmek için tıkla...
Aynı evde kimseyi sessize alamazsın maalesef , çok çalış kendine bir düzen kur ilerde
 
bazen en yakınızı , bazen dış kapının mandalı mutsuz huzursuz ve yanındakinin mutlu olmasını istemeyen , her bir mutlu dakikasını içine sindirmeyen tipler vardır. bu anne baba babanne gibi hane içi, yada iş oarkadaşı gibi uzak bir şahıs olabiliyor. Siz bu kişilere karşı cevap verme, sert çıkışlar yaparsanız kaybeden olursunuz. iş arkadaşınız ise görmezden gelme, surat asma işe yarar ama ev içinde en güzeli bence en mutluluğunuzu paylaşın . aldıklarınızı giyin gösterin banada ne yakıştı oh iyi ki almışım diyin. kuzeninizle kıyasladığı zaman ne kadar şanslısın senin ona düşkün olduğun kadar oda sana düşkün , hastalanırsan tek kalmazsın diyin. Ah babannne sen benim yaşımda olsaydın neler beler alırdın ah diyin. ben gezmeyeyimde sen mi gezeceksin dışarda salgın var yaşına zarar diyin. onun sizi mutsuz etmesine babanıza surat asmanıza ve gerilmenize fırsat vermeyin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Bir aile meselesi
3 4 5
Yorumlar
83
Görüntüleme
4K
sevimlicosh
sevimlicosh
S
Sizce annemiz hasta mı?
2 3 4
Yorumlar
63
Görüntüleme
6K
absurdizm
absurdizm
B
çok severek evlendim ama çok mutsuzum eşimle vakit geçirmek istemiyorum
6 7 8
Yorumlar
151
Görüntüleme
20K
escada35
escada35
B
AİLE EVİ
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
3K
sungunes
sungunes
1anne1bebek0
İyi niyetliyken neden kötü davranıyorlar lütfen bana öneride bulunun 😔
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
2K
Merkur deniz
Merkur deniz
Back
X