ben 3 yıllık evliyim ama daha 1 ay evde oturmadım hep çalıştım kimin için boş değmez biri için. kendi parasının hesabını asla vermez benim maaş günümde oturur hepsini sorar ne yaptın kirayı ödedinmi şunu yaptınmı diye.. ben buna çalışacağıma diyorum oturayım annemin evinde kendi paramı kendim yerim ayrıca çocuk istemiyor çünkü neden çocuk olursa ben çalışamam para getiren olmaz sırf bu yüzden çocuk istemiyo. böle bi evlilik yaşayacağıma bekar yaşarım. zaten aramızda ne saygı ne sevgi hiçbişey kalmadı yani kurtarılacak bi tarafı yok bu sorunlar bitirdi herşeyi eskiden olsa korkardım aa ne yapıcam ben onsuz ama artık o kadar yıprandımki o kadar güzel nefret ettirdiki kendinden artık geri dönüşü yok bu işin. ben kafamda bitirdim.