ne dostum var ne arkadaşım.olmasında zaten istemiyorum.hepsi çıkarları olduğu için insanın yanında.
bazı arkadaşlar burda gerçek dostlarının olduklarını yazmışlar ama ben dostluğa falan inanmıyorum.belki diyeceksinizki size denk gelmemiştir gerçek dost ama bunada inanmıyorum.tamam bana denk gelmedi ya başkası.etrafıma bir sürü insan var ve herkesin arkadaşlıkları "gerçek dostları" var.o kişi dostlarını sevdiğinden onların niyetlerini görmüyor ama ben uzaktan gözlemlediğim için herşeyin farkındayım.dostum dediğim insanlar heran onu yarıyolda bırakacak cinstenler.artık insanlara güven kalmadı.çok zor bir dünyada yaşar olduk.
hep söylemişimdir hatta kaç defa bu forumada yazdım ve ölene kadar söyleyeceğim.
benim en yakın dostlarım sirdaşlarım annem,babam ve ablamdır o kadar.şöyle düşünelim.diyelimki bana birşey oldu.benim için üzülecek yegane kişiler ailem.başkaları sevinecekler.çünkü gerçekten böyle bir dünyada yaşar olduk.herkes herkesin mutsuzluğunu istiyor,hastalanmasını,acı çekmesini istiyor.etrafımda 1000 tane arkadaşım olsun.kim benim mutlu günüme ailem kadar sevinebilir veya kim benim kötü günüme ailem kadar üzülebilir?
bunu çok yakın zamanda kendim şahit oldum.en mutlu günümüzde herkes bizi kıskanır oldu.ne diyeyim allah akıl versin o insanlara.
çok uzun oldu ama bu konuda çok doluyim çünkü:18: