- 31 Ekim 2006
- 2.788
- 3.035
- 698
- Konu Sahibi 2ARADA1DEREDE
-
- #21
Umarım ikna olur eşiniz inşaALLAH düzelir evliliğiniz.
Umarım ikna olur eşiniz inşaALLAH düzelir evliliğiniz.buldum bir danışman, görüşeceğim.Tabi eşimi ikna edebilirsem. Ben cok normalim, gidip ne anlatıcaz bi de bi ton para vericez der cıkar içinden
Ne kadar stresli bir hayat olsa da bir evlilikte cinsellik ne kadar azda sorun o kadar çoktur bence. Cinsellik en son planda ve önemsizmiş sizin için. Bu başlı başına bir sorun bence. Eşinizin borsa oynamayı bırakması gerek. Sizde bir süre kafa dinlemek için ailenizin yanına gidin bence. Eşiniz yalnız kalıp sizi özlemeli. Ama eşiniz de homeoffice çalışmış hep. Bir erkek için sürekli evde olup evden çalışmakda ağır gelir. Bulaşık yıkamak vs onları yapıyormuş ne güzel işte. Ben çalışmıyorum evdeyim. Yemek bulaşık çamaşır temizlik bebek bakımı her şey bende. Eşim haftanın 3 günü evde temizlşk takıntısı da var herşeyime karışır laf eder ama ona rağmen ne zaman canı isterse o zaman temizlik yapar. Evi toplamaya yardım eder çocukla oynar dışarı götürür. Çocuğun temizliğine üşümesinr benden daha çok dikkat eder ama öz bakımı vs her şey bendedir. Daha kötü sorunlar da yaşadık ama cinsellik bizim için ön sıradaydı hep.ben buna cok katılmıyorum. yok diyemem , oldugu kadarı da her 2 tarafa da yetiyor gorunuyor. bu kadar hayat mücadelesinin içinde bence seks yoksa sorun vardır düşüncesi bi evliliğe yuklenecek en buyuk yuk
Siz gayet bilinçli bir insansınız, her şeyin farkındasınız ama bence yanlış düşündüğünüz bir nokta var. Boşanmak için aldatma ve şiddet olmasına gerek yok. Birbirini sevmeyen, uyumsuz, sürekli tartışan, gerilimli bi anne babayla yaşamak çocuğa bir şey katmaz. Ben böyle bir ailede büyüdüm. Onlar da aynı şekilde çocuk için birlikte kalalım demişler ama ben evde, aile ortamında hiç mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Üçümüz birlikte pek gezmeye bile gitmezdik, gidince de kavga ederlerdi. Sağlıklı bir ortam değil. Evde sürekli gerilim var. Belki de şu anda o yüzden anksiyete hastasıyım.merhaba.. 7 yıllık evliyim 2,5 yaşında cocugumuz var. Sanırım artık yolun sonuna geldik. Eşimle severek ama bir o kadar da zorlukları aşarak evlendik. Evlenmek istemedi, korktu vs.. Biraz benim diretmemle evlendik ama bence hiç evlenmemeliymişiz. Bencil ve ataerkil kafada bi tip. Evlendiğimiz gunden beri sorunlarımız var, takıntılı- temizlik düşkünü- duygularını pek belli etmez. Bir sorunumuz olur konuşmaz, içine kapanır kendini odaya çeker oyle oturur. Evde kurallar var, sürekli camları açar sıkıntılıdır, söylediğim hiçbirşeyi zamanında yapmaz. Bulaşık yıkama, sofra toplama, temizlik yapar ama yapmasa da olur, temizlikçi alabiliriz sorun yok. Cinsel hayatımız da hiçbi zaman çok hareketli olmadı, cocuktan sonra sekteye ugradı, artık yanına bile gidesim gelmiyor. çok da onemsemiyorum cinsellik benim için cok son sırada. Onun için de ilk sıralarda oldugunu soyleyemem. Son 2 senedir surekli kavga halindeyiz, çocugun yanında da kavga ettik sonra aklımız başına geldi kestik. ama aramızdaki sogukluk cıg gibi buyudu. Elinden telefon düşmüyor, paso twitter instagram boş boş işler.. Ben banyoyu bile 5 dk da yapıp cıkarken, işten eve gelip hem yemek hem cocukla ilgilenirken, onun bu rahatlıgı bana cok fazla batıyor. Sen annesin tabiki sen daha yogun olacaksın diyor bana ama bu bakış açısını kabul etmiyorum. Ben anneysem o da baba. Cocukla parka gittiklerinde bile içim pır pır cunku cok dikkatsiz. cocugun başına mutlaka birşey geliyor onun bu rahatlıgından dolayı. Soguk havada cocuga bere takıyorum, bi bakıyorum çıkarmış. neymiş hava iyiymiş terlermiş. ÜStüne vazife olmayan her konunun içinde mübarek. Cimri değil ama para konularında yalan söylüyor. Borsa oynuyor kaybediyor ve vazgeçmiyor. Evin bütün masrafı benim üstümde, o da ev kredimizi ödüyor gerçi. Ama krediyi odedikten sonra kalan parayı ne yaptıgı belli değil. Akılladım, her ay bana şu kadar para gondericeksin diyorum 2 aydır gonderiyor, biriktiriyorum. İyi bir insandır, evcimendir, kötü alışkanlıgı yoktur. Ama bunlar malesef yeterli değil. Ben yemek yaparken vs cocukla oynar ama özbakımıyla alakalı hiçbişeye elini surmez. cok yoruldum cok tukendim. Onun bu rahatlıgı, laf dinlemezliği, kendinde hata gormemesi ve aramızın bu halde olmasından surekli beni suçlaması artık tak etti. İş hayatında kariyer sahibi bi insanım maddi sıkıntım yok ama boşanmak istemiyorum çocuk çok küçük. Annem babamdan da destek görmüyorum, onlar kendi dertleriyle mesgul. Ayrıca cok ciddi bir sorun olmadıkca ( alkol, aldatma, şiddet) boşanmanın olmaması gerektiğini düşünüyorum, bir cocuk anne babasıyla birlikte büyümeli. Tabi normal bir anne babayla, böyle bir ortamda değil. Bir arada kalamıyoruz artık sinirlerim harap oldu. Ayrı mı yaşasak diyorum, zaten bir aradayken de varlıgı yok gibi. yada çift terapisine mi gitsek, yoksa biraz kararlı olup gercekten bir sure evden gitmesini ve anasının evinde sürünmesini mi saglasam da aklı başına gelse. Çok çaresizim
bizdeki sorun temizlik değil. Temizliğe kadın da gelse, ki geldiği de oluyor, eşim yine diğer konularda beni hep yalnız bırakıyor. keşke üstümdeki yük temizlik olsaYorgunsunuz maddi imkanlar iyi ise eve temizlikçi alin haftada 2 gun genelde hafta sonu alin sizde kendinize bakin .biraz bakim yapin guzellkk merkezi falan kadınlara hep iyi gelir.disarida gezin bol bol evin yükü sizi yormus dedigim gibi ev yükünü atin paranız varsa. Temizlikciyemi para vericem zihniyeti olmasin. Bir tanıdığımız vardi maddi durumu iyi ev hanimi kendisi temizlkkci gelirdi iki cocugum var yeter yoruluyorum peşlerinden derdi. çocuk insani yoruyor.siz calisan birisiniz daha cok yoruluyorsunuz.surekli olmasa bile belki 2 aylığına bi deneyin ne kaybedersiniz esinizde kabul ederse 2 ay sizi toparlar
bunun için çabalıyorum. aldatma ve şiddet bana basit bile geliyor artık bu yasadıgım psikolojik işkenceden sonra. Terapiye başladım, ayrıca yarın çift terapisi randevusu aldım. Eşimin düzeleceğine dair umudum yok, sona alıştırıyorum kendimi. Bu kadar kavgaya gurultuye ragmen hala aynı tas aynı hamam devam ediyor. Gercekten tam bir ruh hastası oldugunu dusunuyorum artıkSiz gayet bilinçli bir insansınız, her şeyin farkındasınız ama bence yanlış düşündüğünüz bir nokta var. Boşanmak için aldatma ve şiddet olmasına gerek yok. Birbirini sevmeyen, uyumsuz, sürekli tartışan, gerilimli bi anne babayla yaşamak çocuğa bir şey katmaz. Ben böyle bir ailede büyüdüm. Onlar da aynı şekilde çocuk için birlikte kalalım demişler ama ben evde, aile ortamında hiç mutlu olduğumu hatırlamıyorum. Üçümüz birlikte pek gezmeye bile gitmezdik, gidince de kavga ederlerdi. Sağlıklı bir ortam değil. Evde sürekli gerilim var. Belki de şu anda o yüzden anksiyete hastasıyım.
Ayrıca çocuğunuza iyi bir anne olabilmeniz için önce sizin sağlıklı bir psikolojiye sahip olmanız gerekiyor ve böyle uyumsuz olduğunuz bir adamla bu pek mümkün değil. Hem kendinize de değer verin biraz.
karı koca olmaktan vazgeçilir ama ebeveynlikten vazgeçilmez. Ne demek istediniz tam olarak?Ebeveyn olmaktan vazgecseniz herşey düzelecek bence.
yarın randevumuz var, benim hiç umudum yok ama.. bakalım..Çift terapisti ne gidin oncelikle.
Sonda duruma göre bakarsiniz.
Eşinize ebevynlik yapıyorsunuz.karı koca olmaktan vazgeçilir ama ebeveynlikten vazgeçilmez. Ne demek istediniz tam olarak?
Nasıl geçtiyarın randevumuz var, benim hiç umudum yok ama.. bakalım..
rezalet. söylene söylene geldi zaten. kadın herşeyi birbir söyledi, bana inanmıyordu ben gayet normalim diyodu. hah dedim şimdi farkına varmıştır. ama nerdeeeee. aynı tas aynı hamam. beni suçlamaya tam gaz devam. boşanma dilekçesini hazırladım cunku ciddi soru işaretlerim var artık.Nasıl geçti
lanet olsun zaten ikna ettiğim güne. adam kendini belli etmiş işte ne gidersin üstüneEvlenmeye tereddüt eden bir erkeği evlenmek için ikna edince hep böyle ters tepiyor maalesef.Terapist bile işe yaramadıysa geçmiş olsun.Boşanmanız en doğrusu.Bazı kısımlar sizin özel konularınız(cinsellik) bazıları da çok kişisel konular (parayı borsaya yatırmak gibi) onlara yorum yapmayacağım
Eşinize rahatsız olduğunuz konuların ciddiyetini anlatan, empati yapmasını sağlayacak bir mesaj mi yazsanız ya da konuşabiliyorsaniz konuşarak izah etseniz.Toparlamanizi dilerimmerhaba.. 7 yıllık evliyim 2,5 yaşında cocugumuz var. Sanırım artık yolun sonuna geldik. Eşimle severek ama bir o kadar da zorlukları aşarak evlendik. Evlenmek istemedi, korktu vs.. Biraz benim diretmemle evlendik ama bence hiç evlenmemeliymişiz. Bencil ve ataerkil kafada bi tip. Evlendiğimiz gunden beri sorunlarımız var, takıntılı- temizlik düşkünü- duygularını pek belli etmez. Bir sorunumuz olur konuşmaz, içine kapanır kendini odaya çeker oyle oturur. Evde kurallar var, sürekli camları açar sıkıntılıdır, söylediğim hiçbirşeyi zamanında yapmaz. Bulaşık yıkama, sofra toplama, temizlik yapar ama yapmasa da olur, temizlikçi alabiliriz sorun yok. Cinsel hayatımız da hiçbi zaman çok hareketli olmadı, cocuktan sonra sekteye ugradı, artık yanına bile gidesim gelmiyor. çok da onemsemiyorum cinsellik benim için cok son sırada. Onun için de ilk sıralarda oldugunu soyleyemem. Son 2 senedir surekli kavga halindeyiz, çocugun yanında da kavga ettik sonra aklımız başına geldi kestik. ama aramızdaki sogukluk cıg gibi buyudu. Elinden telefon düşmüyor, paso twitter instagram boş boş işler.. Ben banyoyu bile 5 dk da yapıp cıkarken, işten eve gelip hem yemek hem cocukla ilgilenirken, onun bu rahatlıgı bana cok fazla batıyor. Sen annesin tabiki sen daha yogun olacaksın diyor bana ama bu bakış açısını kabul etmiyorum. Ben anneysem o da baba. Cocukla parka gittiklerinde bile içim pır pır cunku cok dikkatsiz. cocugun başına mutlaka birşey geliyor onun bu rahatlıgından dolayı. Soguk havada cocuga bere takıyorum, bi bakıyorum çıkarmış. neymiş hava iyiymiş terlermiş. ÜStüne vazife olmayan her konunun içinde mübarek. Cimri değil ama para konularında yalan söylüyor. Borsa oynuyor kaybediyor ve vazgeçmiyor. Evin bütün masrafı benim üstümde, o da ev kredimizi ödüyor gerçi. Ama krediyi odedikten sonra kalan parayı ne yaptıgı belli değil. Akılladım, her ay bana şu kadar para gondericeksin diyorum 2 aydır gonderiyor, biriktiriyorum. İyi bir insandır, evcimendir, kötü alışkanlıgı yoktur. Ama bunlar malesef yeterli değil. Ben yemek yaparken vs cocukla oynar ama özbakımıyla alakalı hiçbişeye elini surmez. cok yoruldum cok tukendim. Onun bu rahatlıgı, laf dinlemezliği, kendinde hata gormemesi ve aramızın bu halde olmasından surekli beni suçlaması artık tak etti. İş hayatında kariyer sahibi bi insanım maddi sıkıntım yok ama boşanmak istemiyorum çocuk çok küçük. Annem babamdan da destek görmüyorum, onlar kendi dertleriyle mesgul. Ayrıca cok ciddi bir sorun olmadıkca ( alkol, aldatma, şiddet) boşanmanın olmaması gerektiğini düşünüyorum, bir cocuk anne babasıyla birlikte büyümeli. Tabi normal bir anne babayla, böyle bir ortamda değil. Bir arada kalamıyoruz artık sinirlerim harap oldu. Ayrı mı yaşasak diyorum, zaten bir aradayken de varlıgı yok gibi. yada çift terapisine mi gitsek, yoksa biraz kararlı olup gercekten bir sure evden gitmesini ve anasının evinde sürünmesini mi saglasam da aklı başına gelse. Çok çaresizim
Boşanma kararı almışsınız sanırım ,hayırlısı olsun bundan sonrasi için .lanet olsun zaten ikna ettiğim güne. adam kendini belli etmiş işte ne gidersin üstüne
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?