Sonumdan korkuyorum

İhtiyacınız olan tek şey sevilmek. Birileri için bir şeyler için çok çabalamışsınız. Ama her seferinde hayal kırıklığı yaşamışsınız. Fazla fedakarlığın sonu fazla vefasızlıktır derler. Vefasızlığa maruz kalmışsınız. İnsan dibe vurmadan yükselemiyor. Diptesiniz ve inanın bu saatten sonra hayatta hiç bir şey sizi bu kadar çok üzemeyecek ve huzuru bulacaksınız. Biraz sabırlı olun. Zamana ve en önemlisi Allah'a güvenin. Daha güçlü daha bencil daha kendini düşünen bir insan olun diye bunları yaşadınız. İyileşeceksiniz. Ve bir daha hiç bir güç sizi yıkamayacak.
 
altı aydır dipteyim kendımı bastan yaratacak ıstegım yok kı bir gelse o ıstek bır baglanabılsem yıne hayata yaptıgım şeylerden yedıgım yemekten zevk alsam eskısı gıbı hıc gecmeyecek sankı hıc bıtmeyecek gibi geliyor bu kabus
 
Kendini zorla at dışarı. Kendini dinleme. Etrafa kulak ver kuşlara kedilere vs. Sağlığın var onun kıymetini bil, gitti mi anlıyor insan “rahat batıyormuş”
 

Senin anlamadigin nokta su: diptesin su anda. Yediginin tabi ki tadi olmayacak, yaptigindan zevk alamazsin. Önce bunu bi kabul et. Su anda durumun tamda bu. Sen bir gün icinde bu duruma düsmedin. Bir gün icinde kurtulamazsin. Bende iki sene sürdü eski sagligima kavusmam. Hen fiziksel hem psikolojik. Böyle seyler hen zaman hem emek istiyor. Ne kadar da icinden yapmak gelmiyorsa da
 
Kendini zorla at dışarı. Kendini dinleme. Etrafa kulak ver kuşlara kedilere vs. Sağlığın var onun kıymetini bil, gitti mi anlıyor insan “rahat batıyormuş”
Saglıgım gıttı zaten dünyada kı en zor hastlıklardan biri bu yasamak ıstemıyordum ılk zamanlar hayat bıtmıstı benım ıcın bitkisel hayatta gibiydim kişisel ihtiyaclarımı zorla karsılıyordum olmek ıstıyordum ve bunu yapmaya da meyilliydim ailem olmasaydı suan başka bir durumda olabilirdim şimdi ben saglıklı mı oluyorum onun ıcın şımarıklık demeyın lutfen yasamayan anlamaz kanser hastaları bıle hayata tutunurlar yasamak ısterler ve ben onların yasama ıstegıne bile ozeniyorum
 
Bende yaklasik 6 ay kadar once bu durumdaydim. Icinden cikilmaz gibi gorunen bi meseleyi kafanda milyon kere büyütmenden kaynaklanmis olmalı. Benim oyle olmuştu. Ayni senin hissettigin hislerle hayata tutunmaya calisiyordum. Hobi olarak ordugum örgü okuduğum kitap yarim kalmıştı. Silkelenmek zorundaydim. Ac fetih suresini bol bol dua et istigfar cek Allah yakinligini istiyordur belkide. Inanç bu psikolojide tek tutunacak dal oluyor.
Tabi tedavimi de ihmal etmedim bu surecte. Allah herseyinn dermanini vermiş. Atlatirsin insallah. Yaşamış biri olarak söylüyorum
 
21 fatiha
21 ayetel kürsi
21 tebbet suresi (keseb'e kadar)
21 ihlas
21 felak
21 nas
21 tevbe suresinin 129. Ayeti

İnancınızı bilmiyorum ama yukarıda yazdıklarımı 21 gün dener misiniz? Bana çok faydası olmuştu. Bu güzel ayda inşallah size de iyi geleceğine inanıyorum.

Bir de 'evinizdeki terapist' diye bir kitap var. Ben henüz okumadım ama okuyanlar çok faydalanmış. İçinde bilişsel davranışçı terapiler anlatılmış. Onu da bir okuyun isterseniz.

Çok geçmiş olsun. Umarım biran önce kendinizi daha iyi hissedersiniz. Ne lanet bir durum olduğunu iyi bilirim.
 
Bence bi tiroidlerine baktır. Onunda belirtileri depresyon hali yaratıyor. Ilk öğrendiğimde odamdan hic cikmadan yaşayan biriydim.
 
Içine kapanma o kadar gerçekten bunun için psikolojik destek al çünkü bazen mutsuzluk inanı çıkmaza sokar
 
Çok güzel ve anlamlı bir söz gerçekten
 
Belirgin bir sebebiniz olmamasi bile sükür sebebiniz olsun..Insanlar bazen sebep varken veya yokken..Hayatin anlamini,nesesini,yasama istegini kaybedebiliyor.Sadece sebepler farkli..
Bir arkadasim kanserle mucadele ediyor oda arkadaslarindan biri 19 yasinda bir genc hayatini kaybetmis onu anlatiyordu.Askerligini yapamadan,sevgilisi varmis "daha elini tutamadan ölecegim abla" demis arkadasima..Gozyaslariyla anlatiyordu."Ben ona gore daha sansliyim" dedi..
Bu arkadasimin da cok bunalimlari skntilari oldu.Hep "Aman yasam dedigin nedir ki ha ölmüssün ha yasamissin" derdi.Simdi cocugunun bir gun daha kokusunu almak,yasamak icin dualar ediyor,istiyor..
Ben de anlatsam suraya,ve burdaki arkadaslar da ayni sekilde neden sürüklenmisim ki böyle bir skntiya diyeceksin belki de..Bilirim bazen ansizin gelir.Kimi zaman kisa sure kimi zaman uzun sure misafir kalir.Agirlamayin o misafiri gitsin
Hersey bizim elimizde.Inancli ol bu surecte bir cok sey seni geri cekecektir biseylerde.Bazen isyankar olacaksin.Olma..
Inanciniz ne asamada bilmiyorum.Ne guzel yorumlar paylasmis arkadaslar.Sagolsunlar..Size,bana,bize oldugu gibi bu skntiyla buraya girip okuyan insanlar icin ne kadar faydali öneriler..
Psikolog,size iyi gelene kadar degistirin.Ben ilaclarla tedavi olamadim zamaninda bilmiyorum.Ilac icerken yerimden kalkamazdim uyurdum gozum acikken de kapaliyken de..Bu beni mutlu etmedi.Ilaclari birakmaya calistim.Eziyetti..Bir kac gun öyle bir korku,aglama krizi geldi ki sanirim bu savasi kaybettim dedim..
Kaybetmedim ve ilaclarimi biraktim.Sonrasinda kendimi tedavi ettim.Bu siralar yine zor surecler yasiyorum.Yardim almak cok cok onemli tabi ama..
Ben artik kendi kendimi tedavi ediyorum..Hayata bakiyorum ve insanlara..Etrafimda onlarca olaylar,insanlar goruyorum ve yasadiklarini..Ögreniyorum,anliyorum,vazgecmiyorum..Iyilesmek istediginiz surece bu gerceklesir..Iyilesmek istemediginiz muddetce geldiniz noktada kalmaya devam edersiniz..
Zihninizi bos birakmayin.Deneyin yanilin.Size neyin iyi geldigini/gelmedigini kesfedin.Yavas yavas özgür hissetmeye basladiginizda.."Hayat,ne kadar güzel biseymis aslinda" diyeceksiniz ki gercekten öyle..
Insanoglu kendine hep bir dert,tasa bulur.Mutlu da olur..Herkesin anlatacagi bir hikayesi vardir basi belli sonu belli olmayan..
Yolun basindan baslayamazsiniz belki.Ortasindan baslayin ne cikar? Inanarak,cabalayarak,kendinize güvenerek..
Hikayenizin sonunu bilmiyorsunuz.Bu bile umut edebilmek icin kocaman bir sebep..
13 saat süren mesai sonrasi hala bunca seyi yazabiliyorsam neden vazgeceyim? :)
Yardim isteyip,yorum alacak ve yazacak kadar sagliginiz,akli melekeleriniz yerinde.. Neden vazgecesiniz?
 
Teshisim major depresyon olduğu için ilaç almak zorundayım ilaçsız gecermiydi bilmiyorum ama o zaman da bu kadar bile dayanamayabilirdim. . Inancım beni ayakta tutuyor zaten pozitif dusunemiyorum sanki o yetim elimden alınmış beynim de sürekli olumsuz düşünceler var umarım o kaybettiğim mutlulugu mu tekrar bulabilirim
 
mutluluğu kaybetmiyoruz aslında sadece görmüyoruz. belki görmek istemiyoruz. iyi olmak istiyorsan iyi olucam diyip kendini toparlaman gerekiyor. ilacın psikolojik hastalıklara çok etkisinin olduğunu düşünmeyenlerdenim. ilaç içtim iyi olucam diye düşünüp bekleme. dışarıya bak hava ne güzel hazırlan çık dışarıya biraz yürüyüş. ertesi gün daha uzun bir yürüyüş. kalabalığa karış çarşıya in. hoşuna giden yerlere git gör. tam anlamıyla yaşamaya bak hayatı. hastayım ben psikolijisine girdiğin için üzerinde bir ağırlık taşıyorsun. sen hasta değilsin. sen bir dönemden geçiyorsun. atlatmak için yine sen lazımsın. o yüzden iyi olman gerekiyor. böyle bir dönemden geçen bir sen değilsin. biraz dışarıya açıl kendini ve düşüncelerini aç. hobi el işi seni yalnız bırakır niye yalnız kalasın. kalabalığa karış diğer insanlarla aynı olduğunu gör içini rahatlat. mutlu ol.
 
Terapi de alabilirsiniz ama ben de bunalimdaydim sizin ki kadar değil. Nazardan da olabiliyor hoca olan akrabamiza kendimi okuttum ve boynumda dua ayeti tasiyorum kaç aydır çok iyiyim kötü seylerim hiç yok nazar olabilir okumayı da deneyin derim
 
O kadar çok "ne olacak, nasıl olacağım, eskiye dönecek miyim, neden böyle, neden şöyle" diye düşünüyorsun ki... Buraya açtığın konulardan da çok eminim her gün her saat bunları düşünüyorsundur. Bunu ne kadar düşünürsen o kadar içine saplanırsın. Düşüncelerinin hükümdarı sensin emin ol, sadece bakış açını değiştirerek aşabilirsin. Belki 1 günde olmaz ama mutlaka olur. Sadece artık ne olacağını düşünmekten, korkmaktan vazgeç. Ne kadar meşgul olursan o kadar çabuk başka konulara adapte oluyorsun inan bana.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…