- 10 Eylül 2014
- 406
- 286
- 53
- 35
- Konu Sahibi CANIMKIZIM
-
- #1
henüz o duyguları yaşamadım fakat bizzat yengem yaşadı 2. çocuğunda 3.5 aylıkken işe başladı sonra bakıcı sorunları oldu işi bıraktı ilk 3-4 ay çok mutluyum uyuyorum bebeğime vakit ayırıyorum diyordu sonra delirdi kadın çocuğa bile tahammül edemez noktaya geldi..
ben çalışmazsam ölürüm evde duramıyorum artık özgür değilim hapishanede gibiyim demeye başladı.kendini bildi bileli çalışıyormuş hiç evde durmamış galiba bunun etkisi oldu bilemiyorum ama psikolojisi bozulmuştı sonra kayınvalidesi bakmaya başladı işe döndü şimdi eskisi gibi
Ben sadece 3 sene calisip yeter dedim
Ozlemedim de henuz. 10 ay oldu iste.
Cocugum vsde yok ama ben senin ozleyecegini dusunmuyorum ya.
Hic disari cikmazsan, pijamalarla aksam edersen falan bunalirsin ama yalan yok.
Kendini ihmal etmeden tadini cikar.
Evde bir ugras bulunmali. Sanirim calismaya alisan ve dolayisiyla para kazanmaya alisan insan icin, evde oturmak, bir baskasinin eline bakmak ondan harclik beklemek agir geliyor. Bence birsey yapilmadan durulmaz. Ya orgu oreceksin, resim cizeceksin, dikis dikeceksin, meyve sebze yetistireceksin, ya da calisacaksin. Ne bileyim. Ama bos oturmak insani hantallastirir. Aktif olmali herkes bence elinden geldigince.
arkadasım calısma zorunlulugun yoksa esınlede sorunların yoksa otur evınde buyut bebegını sımdı pek anlamasanda 2-3 yasına geldıgınde bebegın daha ıyı anlayacaksın bebekler bızlere ıhtıyac duyuyorlar bende calısıyorum ama keske calısmasam
bilemiyorum ama çalışmaya gücünüz yetene kadar çalışsaydınız keşke...kendi paranızı kazanmak çok güzel bir duygu.yani şimdi bilmiyorum...zamanla anlayacaksanız bunu.belki hoşunuza gider belki de sıkılırsınız bilemedimMerhaba arkadaşlar
Daha önce bebeğimle, kayınvalidemle , iş hayatıyla ilgili konularım olmuştu..
Yaklaşık 1 yıldır çalışıyorum.Bebeğim 5 buçuk aylıktı işe başladığımda..
Ev ,iş, bebeğim, ev işleri, yemek ve bilimum uğraşlarla ve koca bir yorgunlukla geçti 1 yıl..
İşten ayrılmak için evimizin satılmasını bekliyordum çünkü borçlarımız elimizi kolumuzu bağlıyordu..
Evimiz bahçe kattı ve taşındığımın ertesi günü evime hırsız girdiği için eve hiçç ısınamadım..
Evimiz satıldı..Borçlar kapatıldı..İstifamı verdim ve bu son haftam..
Aslında çok sevinçliyim bebeğimle vakit geçireceğim için..
Ama 8 senedir çalışıyor olmanın bir hüznü de var içimde..
İşimi sevmiyorum ama ortamı ,arkadaşlarımı çok seviyorum..
Evde bunalır mıyım bilmiyorum..
Arkadaşlarım 1 ay sonra arayıp ben sıkıldım diyeceksin diyorlar bundan çok korkuyorum..
Uzun süre çalışıp bebeğinden sonra evde olan anneler sizden fikir istiyorum..
Neler yaşadınız? Tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum..
Şimdiden yorum yapacak arkadaşlara çok teşekkürler..
benim kızım 1 buçuk yaşında şuan ve dillenmeye başladı..
Büyüdükçe güzelleşiyor diyenler çok haklılarmış..
Derdi neyse gayet güzel anlatmaya başladı sıpa :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?