sonunda işten ayrılıyorum..

CANIMKIZIM

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
10 Eylül 2014
406
286
53
35
Merhaba arkadaşlar

Daha önce bebeğimle, kayınvalidemle , iş hayatıyla ilgili konularım olmuştu..
Yaklaşık 1 yıldır çalışıyorum.Bebeğim 5 buçuk aylıktı işe başladığımda..
Ev ,iş, bebeğim, ev işleri, yemek ve bilimum uğraşlarla ve koca bir yorgunlukla geçti 1 yıl..
İşten ayrılmak için evimizin satılmasını bekliyordum çünkü borçlarımız elimizi kolumuzu bağlıyordu..
Evimiz bahçe kattı ve taşındığımın ertesi günü evime hırsız girdiği için eve hiçç ısınamadım..
Evimiz satıldı..Borçlar kapatıldı..İstifamı verdim ve bu son haftam..
Aslında çok sevinçliyim bebeğimle vakit geçireceğim için..
Ama 8 senedir çalışıyor olmanın bir hüznü de var içimde..
İşimi sevmiyorum ama ortamı ,arkadaşlarımı çok seviyorum..
Evde bunalır mıyım bilmiyorum..
Arkadaşlarım 1 ay sonra arayıp ben sıkıldım diyeceksin diyorlar bundan çok korkuyorum..
Uzun süre çalışıp bebeğinden sonra evde olan anneler sizden fikir istiyorum..
Neler yaşadınız? Tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum..
Şimdiden yorum yapacak arkadaşlara çok teşekkürler..
 
dün rahatsız olduğum için izinliydim ve sıkıntıdan patladım çalışmaya çok alışmışım.
ama aynı şey sizin için geçerli değil bebeğinizi büyürken görmek herşeyine tanık olmak çok farklı.
 
henüz o duyguları yaşamadım fakat bizzat yengem yaşadı 2. çocuğunda 3.5 aylıkken işe başladı sonra bakıcı sorunları oldu işi bıraktı ilk 3-4 ay çok mutluyum uyuyorum bebeğime vakit ayırıyorum diyordu sonra delirdi kadın çocuğa bile tahammül edemez noktaya geldi..
ben çalışmazsam ölürüm evde duramıyorum artık özgür değilim hapishanede gibiyim demeye başladı.kendini bildi bileli çalışıyormuş hiç evde durmamış galiba bunun etkisi oldu bilemiyorum ama psikolojisi bozulmuştı sonra kayınvalidesi bakmaya başladı işe döndü şimdi eskisi gibi


aklınızda kötü anne profili canlanmasın ama çocuklarına acayip düşkün bi kadındır ama ben çalışırken onlara daha verimliyim diyor.
tüm gün evde olunca çocukla bazen oyun bile oynamıyorum ama çalışınca özlemle gidip 2 saati dolu dolu geçiriyoruz diyor..

anne olmadan bilemem ama eminim bebişin her şeyine şahit olmak harika bişeydir..
 
Ben sadece 3 sene calisip yeter dedim
Ozlemedim de henuz. 10 ay oldu iste.
Cocugum vsde yok ama ben senin ozleyecegini dusunmuyorum ya.
Hic disari cikmazsan, pijamalarla aksam edersen falan bunalirsin ama yalan yok.
Kendini ihmal etmeden tadini cikar.
 


işte bundan korkuyorum ilk günler çok güzel olacak eminim
4-5 yaşına geldiğinde kreşe verip tekrar işe dönmeyi düşünüyorum..
Biraz kızıma adapte olmak istiyorum bu dönemleri bir daha geri gelmeyecek diyorum..
Aracım var çıkar gezeriz diyorum..
Bakalım neler yaşayacağız :)
 


Bakımsız olmayı asla hayal bile edemiyorum.. Süslüyümdür
Kızımı da kendimi de süslerim artık bol bol :)
 
On iki senedir aktif olarak çalışma hayatındayım, geçen sene eeh yeter diyerek ayrıldım ve ilk zamanlar çok iyi geldi ama şu an kendimi nasıl değersiz hissediyorum anlatamam. Bebiş biraz büyüsün siz de bakın bence yavaş yavaş. Çalışmak güzel.
 
Evde bir ugras bulunmali. Sanirim calismaya alisan ve dolayisiyla para kazanmaya alisan insan icin, evde oturmak, bir baskasinin eline bakmak ondan harclik beklemek agir geliyor. Bence birsey yapilmadan durulmaz. Ya orgu oreceksin, resim cizeceksin, dikis dikeceksin, meyve sebze yetistireceksin, ya da calisacaksin. Ne bileyim. Ama bos oturmak insani hantallastirir. Aktif olmali herkes bence elinden geldigince.
 
arkadasım calısma zorunlulugun yoksa esınlede sorunların yoksa otur evınde buyut bebegını sımdı pek anlamasanda 2-3 yasına geldıgınde bebegın daha ıyı anlayacaksın bebekler bızlere ıhtıyac duyuyorlar bende calısıyorum ama keske calısmasam
 


bebeğime bakıp bir insan yetiştireceğim benim için en büyük görev o olacak :)
Vakit buldukça da ingilizcemi geliştirmeye çalışırım diye düşünüyorum..
 


benim kızım 1 buçuk yaşında şuan ve dillenmeye başladı..
Büyüdükçe güzelleşiyor diyenler çok haklılarmış..
Derdi neyse gayet güzel anlatmaya başladı sıpa :)
 
10 yıldır çalışma hayatında olan bir arkadaşım doğumdan sonra işe dönmedi
bebeğine bakıcak kimse yoktu çünkü
şuan bebeği 1 yaşında o kadar güzel ve bilinçli bir anneki herşeyi araştırıyor
bebeğine doğal şeyler yapıyor ve süper vakit geçiriyorlar

bebek 3 yaşa gelene kadar anne ile büyümeli
sonrası zaten malum kreş ana okulu ilkokul diye devam ediyo
 
2004-2012 arası durmaksızın çalıştım, 2012 de kızımı dünyaya getirip ayrıldım işten.
işin ucunda para olmasa ömür boyu çalışmam.
yazın bol bol gezip tozuyoruz zaten, kışın da evde etkinlikler, yürüyüşler vs. gün nasıl geçiyor anlamıyorum.
ev işi yemek temizlik için kendini paralayanlardan değilim, hatta nerdeyse yapmıyorum bunları
kızım mutlu, ben mutluyum, eşim mutlu... bir yandan kursum var bir yandan 2. üniversitem, derneğim falan, bazen 24 saat yetmiyor bile, zamanı nasıl değerlendireceğiniz çok önemli, kendiniz ve kızınız için dolu dolu ve kaliteli zamanlar geçirin.
neyse işte en kötüsü rahata alışınca geri işe dönmek de zor geliyor erteleyip duruyorum...
 
Bende sizinle aynı durumdayım,bebeğimi 8 aylıkken anneme bıraktım 1yıl çalıştım, bazı sebeplerden ötürü işi bıraktım.Benimde bünyem çalışmaya alışık olduğundan çok tedirgindim ancak işi bıraktıktan sonra çok daha güzel bir uğraşım oldu neticede Bebeğimle gün boyu beraber olmak tarif edilemez,iyiki işi bırakmak zorunda kalmışım diyorum bazen. Oyun grubuna gidiyoruz eğlenceli oluyor,sizede tavsiye ederim.Bu arada Bebek İsteyen herkese nasip etsin Rabbim.pozitif bakın,düşünün,daha da rahat olursunuz :)
 
istediğiniz zaman tekrar iş bulabilecekseniz bir sorun yok ama sıkıldım çalışmak istiyorum deyip iş bulma ile uğraşıp psikolojiniz bozulacak ise tekrar düşünün derim
 
bilemiyorum ama çalışmaya gücünüz yetene kadar çalışsaydınız keşke...kendi paranızı kazanmak çok güzel bir duygu.yani şimdi bilmiyorum...zamanla anlayacaksanız bunu.belki hoşunuza gider belki de sıkılırsınız bilemedim
 
Maşalalh ne guzel arkadasım o
benim kızım 1 buçuk yaşında şuan ve dillenmeye başladı..
Büyüdükçe güzelleşiyor diyenler çok haklılarmış..
Derdi neyse gayet güzel anlatmaya başladı sıpa :)


maşallah ne güzel bebeğinize bakın oyunlar oynayın yemekler süsleyin kurabıyeler yapın.ınanın bebe bıskuvılerını bıle gece yarıları yapıp pısırıyorum yavrumla oynayacagımız sureden çalmasın dıye keza yemeklerımıde oyle yapıyorum her ısımı o uyuduksan sonraya bırakıyorum.sımdı bolca vaktınız olur kıymetını bılın bence
 
insanların hayattan beklentisine ve yaşadığı şeylere göre değişir bu durum.
ben oğlum 4,5 aylıkken başladım işe. 20 aya kadar annem baktı. sonra olmadı biz de kreşe verdik. şimdi 27 aylık ve mutlu bir çocuk ben de iyiyim.
haftasonu kafayı sıyırıyorum resmen. çünküo ğluma yetemiyorum. evim ahır kıvamında afedersiniz. bıraktım istediğini yapıyor çok özgür.. hiç karışmıyor ama yok. oğlum arkadaş istiyorum koşmak oynamak zıplama istiyor. etkinliklerden nefret ediyor. çünkü asla oturarak yerinde durarak bişey yapmayı sevmiyor.
o yüzden ben çalışmasam bile oğluma kreş şart. en iyisi çalışmak benim benim için.
 
insanların hayattan beklentisine ve yaşadığı şeylere göre değişir bu durum.
ben oğlum 4,5 aylıkken başladım işe. 20 aya kadar annem baktı. sonra olmadı biz de kreşe verdik. şimdi 27 aylık ve mutlu bir çocuk ben de iyiyim.
haftasonu kafayı sıyırıyorum resmen. çünküo ğluma yetemiyorum. evim ahır kıvamında afedersiniz. bıraktım istediğini yapıyor çok özgür.. hiç karışmıyor ama yok. oğlum arkadaş istiyorum koşmak oynamak zıplama istiyor. etkinliklerden nefret ediyor. çünkü asla oturarak yerinde durarak bişey yapmayı sevmiyor.
o yüzden ben çalışmasam bile oğluma kreş şart. en iyisi çalışmak benim benim için.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…