offff ya okurken yüreğim cızzz etti. Ne sana ne eşine üzüldüm. tek üzüldüğüm o masum bebeğin oldu.
Yazık çocuğa ya. Sen ağlıyor diye tek bırakıyorsun, allah yine korumuş. Ama olan bebeğe olmuş. Ne çok canı acımıştır. Ama senin yapacağın ilk şey alıp taksiye atlayıp doktora götürmekti. Onun daha kafası ne ki.
Eşin gelmiş. Oda iş yüzünden çocuğu çıplacık kaç dakika tutmuş köpüklü köpüklü. Üşümüştür.
Diyorum ya dikkatimi çeken şey sadece bebeğine olanlar oldu. Cidden halen içim sızlıyor.
kızım 1,5 yaşına geldi. Ağladığında onu bırakıp diğer odaya geçecem o orda yırtacak kendini. Dayanamam valla. Ağlasa alırım koynuma koyar susturmaya çalışırdım. İş yemek yapmayı bırak. Tuvalete gidemez, akşam eşim gelene kadar yemek yiyemezdim. Ama çocuğumu bile bile ağlatmazdım.Onun gözünden yaş aksa benim ciğerim dağlanırdı.
Düşün birde benim eşim devamlı şehir dışında, ben tek bakıp büyüttüm diyebilirim. Akşam 11 e kadar. 11 de yattı mı mesaim bitiyordu diyebilirim. Eşimin işini bildiğimden herşeyini ayarlamaya gayret ettim. uykusunu yemesini vs. Herşeyi saatlidir. O yüzden şimdi, o öğlen uykusunda yemeğini yapar, temizliğimi yaparım. Sende saatli yapmaya alıştır. Uykusunu ayarla ki yemek saati de düzene giriyor böylece.
Bırak işi falan, yemeği falan. Bebeğinle ilgilen. O yatınca vur kafayı sende yat dinlen. Madem sinirlerin bu kadar yıprandı, 10 ay emzirmişsin. Yoksa ilaç kullanmazsan kendinede bebeğinede zarar vereceksin. Bırak emzirmeyi al ilaçlarını. Bugün çocuk düşer kafasını masaya çarpar, yarın Allah'ım korusun daha beter şeyler olur. Sen iyi olmalısın ki bebeğine iyi bir anne olasın, ona güzelce bakasın.
Ama bence zaman geçmeden şu çocuğu al götür hemen hastaneye. Bişeyi yok gibi gelir sana ama daha o çok ufak. Senin kafanı vurmanla onun vurması bir değil.
Ama nolur şu ufaklığa sinirlerini yansıtma. Bu günleri de geçecek. anneliğin en önemli özelliği sabırdır.