- 15 Aralık 2015
- 1.823
- 4.607
- 133
- Konu Sahibi Esrin mine
- #1
Cesaretimi topladım, Kabuğundan çıktım. Ok yaydan kurtuldu. Artık cehenneme geri dönmeyeceğim. Derdimi defalarca uzun uzun anlattım. Artık anlatmaya mecalim yok. Sadece boşanma süreciyle ilgili sorularım için avukat arkadaşlardan ve bu süreçten geçmiş annelerden yardım bekliyorum.
1. Mümkün olduğunca sancısız olsun istiyorum. O yüzden çok şey talep etmeyeceğim. Sadece çocuklarım için şu anki düzen bozulmasın istiyorum. Ama muhtemelen direnecek. Ailenin işe karışmasıyla inada bindirecek ve bana sen git diyecek. Zaten yetiştiği alt kültür tabakasında kadının yeri çok kısıtlıdır ve hiçbir şeye hakkı yoktur. Kanunen ben çocuklarla evimde kalmaya devam edebilecek miyim? Evden çıkmak istemeyecek. Herhangi bir şiddet durumu olmadan boşanma sürecine girildiği takdirde evden uzaklaştırmam mümkün mü?
2. +5bin maaşına ek dernekten 500 tl kira yardımı alıyor. Bunu da mahkemede kullanıp maaşını yüksek gösterebilir miyim?
3. Boşandıktan sonra fiziksel engelli babanın kızı olarak devletten bir talebim olabir mi?
4. Evden çalışacağım. (baklava börek, artı ufak terzilik). Yani sigortalı bir işim yok. Bu durumda yukarıda bahsettiğim maaştan aşağı yukarı bana ne kadar nafaka düşer. (önemli çünkü hayatımı buna göre planlayacağım.)
5. Evlilik içinde çok defa tecavüz girişimi, şiddet(ben de karşılık verdim), hakaret gördüm. Bunları nasıl kanıtlayabilirim? Avukata anlatmak, ailemin şahitliği vs bir işe yarar mı?
6.Ben özellikle çocuklar boşanmayı hissetmesin diye haftada en az 3 kez görmelerine müsaade etmeyi istiyorum. Hatta ilk 3-4 yıl boşanma kelimesinden kaçınıp "babanız artık bu şekilde çalışıyor" diyerek onları bu angaryadan korumak istiyorum. Bu yüzden çocuklarla şu anki evde kalmaya devam etmemiz çok önemli. Kavga gürültü istemiyorum. Yeterince gördüm. Ne yaparsam, ne tavır takınırsam daha ciddi, daha anlaşmaya yakın, çocukların faydası odaklı bir süreç sürdürürüm?
Bu süreçle ilgili karşılaşacağım sorunlar, sürprizler, sancılar hakkında da verecek bilgileriniz varsa esirgemeyin lütfen.
Ayrıca şu an ağır seviyede bir antidepresan kullanıyorum. Bunu bana karşı kullanabilir mi, ya da tam tersi, doktorumun vereceği "şahıs tarafından yaşatılanlar yüzünden ağır ilaçlar kullanmaya mecbur kalmıştır" tarzı bir rapor yada not benim işime yarar mı? (bu arada evet tamamiyle onun yaptıklarının sonucunda ruh sağlığım ağır derecede bozuldu)
Son olarak bu dünyada yalnız olmadığıma, çocuklarını babasız bırakan bencil bir anne olmadığıma inanmayı çok istiyorum. Evlenmeyi ben istemedim. Boşanmayı da. Sağlık olsun...
1. Mümkün olduğunca sancısız olsun istiyorum. O yüzden çok şey talep etmeyeceğim. Sadece çocuklarım için şu anki düzen bozulmasın istiyorum. Ama muhtemelen direnecek. Ailenin işe karışmasıyla inada bindirecek ve bana sen git diyecek. Zaten yetiştiği alt kültür tabakasında kadının yeri çok kısıtlıdır ve hiçbir şeye hakkı yoktur. Kanunen ben çocuklarla evimde kalmaya devam edebilecek miyim? Evden çıkmak istemeyecek. Herhangi bir şiddet durumu olmadan boşanma sürecine girildiği takdirde evden uzaklaştırmam mümkün mü?
2. +5bin maaşına ek dernekten 500 tl kira yardımı alıyor. Bunu da mahkemede kullanıp maaşını yüksek gösterebilir miyim?
3. Boşandıktan sonra fiziksel engelli babanın kızı olarak devletten bir talebim olabir mi?
4. Evden çalışacağım. (baklava börek, artı ufak terzilik). Yani sigortalı bir işim yok. Bu durumda yukarıda bahsettiğim maaştan aşağı yukarı bana ne kadar nafaka düşer. (önemli çünkü hayatımı buna göre planlayacağım.)
5. Evlilik içinde çok defa tecavüz girişimi, şiddet(ben de karşılık verdim), hakaret gördüm. Bunları nasıl kanıtlayabilirim? Avukata anlatmak, ailemin şahitliği vs bir işe yarar mı?
6.Ben özellikle çocuklar boşanmayı hissetmesin diye haftada en az 3 kez görmelerine müsaade etmeyi istiyorum. Hatta ilk 3-4 yıl boşanma kelimesinden kaçınıp "babanız artık bu şekilde çalışıyor" diyerek onları bu angaryadan korumak istiyorum. Bu yüzden çocuklarla şu anki evde kalmaya devam etmemiz çok önemli. Kavga gürültü istemiyorum. Yeterince gördüm. Ne yaparsam, ne tavır takınırsam daha ciddi, daha anlaşmaya yakın, çocukların faydası odaklı bir süreç sürdürürüm?
Bu süreçle ilgili karşılaşacağım sorunlar, sürprizler, sancılar hakkında da verecek bilgileriniz varsa esirgemeyin lütfen.
Ayrıca şu an ağır seviyede bir antidepresan kullanıyorum. Bunu bana karşı kullanabilir mi, ya da tam tersi, doktorumun vereceği "şahıs tarafından yaşatılanlar yüzünden ağır ilaçlar kullanmaya mecbur kalmıştır" tarzı bir rapor yada not benim işime yarar mı? (bu arada evet tamamiyle onun yaptıklarının sonucunda ruh sağlığım ağır derecede bozuldu)
Son olarak bu dünyada yalnız olmadığıma, çocuklarını babasız bırakan bencil bir anne olmadığıma inanmayı çok istiyorum. Evlenmeyi ben istemedim. Boşanmayı da. Sağlık olsun...
Son düzenleme: