Sorumsuz sevgili

elmalikurabiyee .!.:

Merhaba hanımlar,
Geçmiş konularımda bahsetmiştim. 3 yıllık bir ilişkim var. Yaşlarımız 25. Erkek arkadaşım sınava hazırlanıyordu. Önce nişan yapalım dedik. Annesi annemi arayıp kapatırken "biz sizi ararız" moduna girdi. Bir daha da ne arayan var ne soran. Halbuki biz sevgilimin haberi dahilinde aile üyelerine haber vermiştik. Onun lafına güvendik yarı yolda kaldık. Neyse olaylar duruldu üzerinden 2 ay geçti. Şimdi sınavı ertelendi. Bir yandan da çalışıyor bu arada. Kpss ye yönelmeye karar vermmişti(!). Ancak 2 hafta geçti. Ne kadar güzellikle söylesem de kızsam da çalışmayı bıraktı. Ben hem bir işte çalışıyorum. hem yüksek lisans yapıyorum hem de kpss ye hazırlanmaya çalışıyorum. Onun için bunca sabır gösterip, geleceğimiz için bu kadar çabalarken adamda sorumluluk adına bir adım yok. Aylardır ailesiyle konuşuyor sözde. Bir yüzük takmaya ikna edemedi annesini. Kadın apaçık ayıp ediyor. Bunun farkında ola ola sevgilim annesine "anne bak ayıp ediyorsun" dediği halde kadında tık yok. Yani tek erkek evlatsın en küçüksün nasıl ikna edemezsin aileni aylardır. Ben her lafı sözü göğüslerken sen karşıma geçip "psikolojim bozuluyor ders çalışasım yok" diye nasıl dersin yahu??
En son bu sabah epey sağlam bir şekilde tartıştık. Zeytindalı uzattım bize gel hem oturalım hem ders çalışalım dedim yarın gelse olurmuymuş bugün gelemez miş miş. Çıldırdım artık ya.
Diyorum ki şöyle işi gücü oturmuş, ne istediğini bilen, aile içinde belli saygınlığı olan benden birkaç yaş büyük adamakıllı birileriyle görüşsem mi artık diyorum. Annem beni tek başına bu insanın kahrını, ailesinin sorumsuzluklarını çekeyim diye mi doğurdu ve büyüttü diyorum. Ama böyle düşününce vicdanen rahatsız hissediyorum.
Çok sinirli her dakika kavga eden her dakika huzursuzluk çıkaran bi insana dönüştüm ve onun üzerine çok gidiyorum bazen farkındayım ama suç bende mi yoksa o mu beni bu hale getirdi göremiyorum.
Nişanlılık dönemi stresi mi tam anlamıyla iş düzenini oturtamamasının stresi mi yoksa aşk sevgi gitti de saçma sapan bir gözü körlük mü yaşıyorum seçemiyorum. Nolur yardım edin...

Genişletmek için tıkla...

elmalikurabiyee .!.:

Çok güzel söylemişsiniz. Bende onu diyorum. İstediğin gibi olmasa da işin gücün var. Evlenelim diyecek halim yok. Bugün evlenelim demiyorum. Ama ailemi ayaklandırdınız dedeme kadar konuyu aksettirdiniz. Bari bir yüzük takalım insanların içi rahat etsin diyorum. Yok yok yok. Ben ailemle her gün konuşuyorum kavga ediyorum sesimi yükseltiyorum ama ailem arkamda durmuyor. Hele biraz bekle oğlum diyolar diyor. Yahu insan bir telefon açar anneme. X hanım kusura bakmayın bir türlü arayamadık ama şu şu sebeplerden dolayı biraz erken buluyoruz. Çocuklar heveslenmiş ama bizce sınavı atlatsınlar bari, dese anlıcam yani.
Onun haricinde faturaları geç yatırır. Sınavına çalışmazz. Eline diken batsa psikolojim bozuk canım birşey yapmak istemiyor moduna geçer. Ben yapması gerekipte yapmadığı şeyler için kızdığımda da sürekli beni suçlar. Üzerime geliyosun der.
Bugün diyor ki yaşama sevincim kalmadı. Dedim ki esas ben güleryüzlü cıvıl cıvıl bir insandım şimdi kendimi tanıyamıyorum artık istemiyorum seni bitsin vs vs dedim.
Gerçkekten çok doldum.

Genişletmek için tıkla...

bikergirlaea .!.:

Eki Görüntüle 2724170

Genişletmek için tıkla...

Arya_Stark01 .!.:

Oha gece gece fake konuyami zaman harcamişim?

Genişletmek için tıkla...

elmalikurabiyee .!.:

Merhaba hanımlar,
Geçmiş konularımda bahsetmiştim. 3 yıllık bir ilişkim var. Yaşlarımız 25. Erkek arkadaşım sınava hazırlanıyordu. Önce nişan yapalım dedik. Annesi annemi arayıp kapatırken "biz sizi ararız" moduna girdi. Bir daha da ne arayan var ne soran. Halbuki biz sevgilimin haberi dahilinde aile üyelerine haber vermiştik. Onun lafına güvendik yarı yolda kaldık. Neyse olaylar duruldu üzerinden 2 ay geçti. Şimdi sınavı ertelendi. Bir yandan da çalışıyor bu arada. Kpss ye yönelmeye karar vermmişti(!). Ancak 2 hafta geçti. Ne kadar güzellikle söylesem de kızsam da çalışmayı bıraktı. Ben hem bir işte çalışıyorum. hem yüksek lisans yapıyorum hem de kpss ye hazırlanmaya çalışıyorum. Onun için bunca sabır gösterip, geleceğimiz için bu kadar çabalarken adamda sorumluluk adına bir adım yok. Aylardır ailesiyle konuşuyor sözde. Bir yüzük takmaya ikna edemedi annesini. Kadın apaçık ayıp ediyor. Bunun farkında ola ola sevgilim annesine "anne bak ayıp ediyorsun" dediği halde kadında tık yok. Yani tek erkek evlatsın en küçüksün nasıl ikna edemezsin aileni aylardır. Ben her lafı sözü göğüslerken sen karşıma geçip "psikolojim bozuluyor ders çalışasım yok" diye nasıl dersin yahu??
En son bu sabah epey sağlam bir şekilde tartıştık. Zeytindalı uzattım bize gel hem oturalım hem ders çalışalım dedim yarın gelse olurmuymuş bugün gelemez miş miş. Çıldırdım artık ya.
Diyorum ki şöyle işi gücü oturmuş, ne istediğini bilen, aile içinde belli saygınlığı olan benden birkaç yaş büyük adamakıllı birileriyle görüşsem mi artık diyorum. Annem beni tek başına bu insanın kahrını, ailesinin sorumsuzluklarını çekeyim diye mi doğurdu ve büyüttü diyorum. Ama böyle düşününce vicdanen rahatsız hissediyorum.
Çok sinirli her dakika kavga eden her dakika huzursuzluk çıkaran bi insana dönüştüm ve onun üzerine çok gidiyorum bazen farkındayım ama suç bende mi yoksa o mu beni bu hale getirdi göremiyorum.
Nişanlılık dönemi stresi mi tam anlamıyla iş düzenini oturtamamasının stresi mi yoksa aşk sevgi gitti de saçma sapan bir gözü körlük mü yaşıyorum seçemiyorum. Nolur yardım edin...

Genişletmek için tıkla...