Sorun Bizde Peki Eşlerimizin Durumu Ne

eflatunbebek

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
6 Mayıs 2009
143
1
96
Diğer
:asigim:arkadaşlar merhaba ..benim hiper prolaktinemi nedeni ile 1 yıldır korunmadığımız halde gebe kalamadım.yaklaşık 3 ay önce 1 yılı aştığım için dr.hormon testlerinde belli oldu ve dostınex kullanıyorum.eşim bu konu üzerinde çok durmadı ve çocuk mevzusunu konuşmaz olduk ama sessizce benden gelecek haberi beklediğini biliyorum .bu gibi sorunu kadından kaynaklanan durumdaki arkadaşlar eşlerinize nasıl yaklaşıyorsunuz.ve tepkileri nasıl bilgi verirmisiniz bizim yapmamız gereken ne birlikte bulalım lütfen sonuçta onlarında bebekleri olmuyor anlamak lazım
 
Benim eşimde bana destek olmaya çalışıyor olacak olacak diyip duruyo ben ondan daha agresif davranıyorum neden olmuyo diye ! ...
 
maalasef bizde daha agresifiz doğru çünki yanlış bizde gibi görüyoruz ve cezayı kendimizi sıkarak stres yaparak kendimize veriyorum eşimin bana söylediği bir gerçek var kendi içinde yaşamaya çalışyorsun fırtınalara kapılıyorsun farkında değilsin ama bu gerginlikle benide cezalandırıyorsun diyor ona karşıda bilmiyordum ters davranıyormuşum..haklı
 
bir sürü ön tedavilerden sonra üç aşılama negatif, ilk tüp bebek negatif, ikinci ve üçüncü düşük. eşim hep senin bir gözyaşına bin çocuk feda olsun derdi ama bunlar beni teselli etmiyordu. anne olmak istiyordum. son hamileliğimde çok umutlanmıştık.ikiz anne babası olacaktık çok sevinçliydik. taki bir hafta önce doktor keseler bozulmuş küçülmüş diyene kadar. ultrasyon odasından muayene odasına geçtik. doktor birşeyler anlatıyor ama dinleyen kim. ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. eşimin yüzüne bakamıyorum. çünkü baksam kesinlikle engel olamayacağım kendime başlıcam hüngür hüngür. ve biliyorumki bu onu çok üzecekti. kendine gel dedim metanetli olmanın vaktidir şimdi. bu düşüncelerle gözucuyla kocamın gözlerine baktım. bittiğim an işte o andı. eşim ağlamamak için kendini öyle sıkmışki gözlerinin altı kıpkırmızı olmuştu. ve hala da sıkıyordu kendini. ilk defa onu böyle gördüm ve şuanda hala o anı hatırladıkça gözlerim doluyor. ona baba olma zevkini yaşatamadığım için içim sızlıyor.
 
bir sürü ön tedavilerden sonra üç aşılama negatif, ilk tüp bebek negatif, ikinci ve üçüncü düşük. eşim hep senin bir gözyaşına bin çocuk feda olsun derdi ama bunlar beni teselli etmiyordu. anne olmak istiyordum. son hamileliğimde çok umutlanmıştık.ikiz anne babası olacaktık çok sevinçliydik. taki bir hafta önce doktor keseler bozulmuş küçülmüş diyene kadar. ultrasyon odasından muayene odasına geçtik. doktor birşeyler anlatıyor ama dinleyen kim. ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. eşimin yüzüne bakamıyorum. çünkü baksam kesinlikle engel olamayacağım kendime başlıcam hüngür hüngür. ve biliyorumki bu onu çok üzecekti. kendine gel dedim metanetli olmanın vaktidir şimdi. bu düşüncelerle gözucuyla kocamın gözlerine baktım. bittiğim an işte o andı. eşim ağlamamak için kendini öyle sıkmışki gözlerinin altı kıpkırmızı olmuştu. ve hala da sıkıyordu kendini. ilk defa onu böyle gördüm ve şuanda hala o anı hatırladıkça gözlerim doluyor. ona baba olma zevkini yaşatamadığım için içim sızlıyor.
canım ya bu yazdıklarının üstüne söz mü yazılır.................allah yar ve yardımcın olsun
 
Back
X