bir sürü ön tedavilerden sonra üç aşılama negatif, ilk tüp bebek negatif, ikinci ve üçüncü düşük. eşim hep senin bir gözyaşına bin çocuk feda olsun derdi ama bunlar beni teselli etmiyordu. anne olmak istiyordum. son hamileliğimde çok umutlanmıştık.ikiz anne babası olacaktık çok sevinçliydik. taki bir hafta önce doktor keseler bozulmuş küçülmüş diyene kadar. ultrasyon odasından muayene odasına geçtik. doktor birşeyler anlatıyor ama dinleyen kim. ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. eşimin yüzüne bakamıyorum. çünkü baksam kesinlikle engel olamayacağım kendime başlıcam hüngür hüngür. ve biliyorumki bu onu çok üzecekti. kendine gel dedim metanetli olmanın vaktidir şimdi. bu düşüncelerle gözucuyla kocamın gözlerine baktım. bittiğim an işte o andı. eşim ağlamamak için kendini öyle sıkmışki gözlerinin altı kıpkırmızı olmuştu. ve hala da sıkıyordu kendini. ilk defa onu böyle gördüm ve şuanda hala o anı hatırladıkça gözlerim doluyor. ona baba olma zevkini yaşatamadığım için içim sızlıyor.