Bebek olduktan sonra eşim daha fazla çalışmaya başladı. Müsait olduğu bazı günler birlikte yaptığımızda oldu tabii. Ben söylemeden kendisinin de yaptığı. Çok memnun olmasa da bu durumdan yapıyordu. Fakat tabii burası bebekli ev her gün süpürmek gerekiyor. Her gün her öğün yemek pişiyor. Çamaşır makinesi her gün çalışıyor vs. Bunlar benim rutinlerim. Bir gün bir şeyi yapmayayım deme şansım yok ertesi gün 2 katı olarak karşıma çıkacak. En son eşime dediğimde bu oldu. Bugün yapmazsak sonra bana daha fazla iş yükü olarak gelecek. Haftaici ben çocukla tek başıma yapmak zorunda kalacağım demiştim. Bu konuşma cumartesi günü oldu o da yarın yapalım dedi ama biliyorum ki bir şey çıkacak o gün de dinlenmek isteyecekti. Normalde haftasonu ondan bir şey beklemiyorum ben de haftaici yapamadığım ütü gibi işleri hallediyorum. Ama o gün evin bir supurulup silinmesi gerekiyordu. Ben ev temiz değilken oturup çay içemiyorum. Yani aklımda yapmam gereken şeyler varken demek istiyorum. Eşim o gün "bende çay yapıp getirmeni içmeyi bekliyorum" dedi. Erkek kafası oturup çay içmek istiyor ama ben bunu yapamam.
açıkçası ben de yapamam, o evi süpürmeden oturup çay içemem. içmem de -çünkü bekarım. erkek arkadaşım da bunu bilir mecbur yani yardım eder -gerçi o benim içimin rahat etmeyeceğini anladığı için artık alıştı birlikte yapıyoruz çabuk bitiyor o da var ama isterse etmesin ev benim evim gidebilir mesela canı temizlik istemiyorsa...
ama
tr'de evliliklerin büyük kısmında, hele kadın çalışmıyor (o dönem için bile olsa) ve erkek de yoğun çalışıyorsa
erkek de ara sıra bile olsa evde birşeyler de yapıyorsa bu nimet sayılıyor
ve kadın süpürmeden o çayı içemiyorsa öflese de püflese de o işi kendisi yapıyor
ben bunu çok acıklı buluyorum ama bakıyorum yani etrafa, olan bu.
kalanı bir kısmı madem o yapmıyor ben de yapmıyorum evi de mok götürsün diyebilenler...
bir kısmı ev işi zaten kadının diyip erkekten bir şey beklemeyenler -ki onlar da kendi annesini filan hizmetçi gibi kullanabiliyor mesela ya bebeğe anası bakıyor ya yemeği anası yapıyor bilabedel. buna aşırı sinirlerim bozuluyor.
ve çok küçük bir azınlık belki anca kocası zaten bebekle sen yoruluyorsun hadi ne iş varsa yapalım diyebilecek olanlar. bu model az zaten...
valla durum bu.
ülkede evlenilip çocuk yapılacak çoooook az erkek var, kalanıyla bir şekilde mücadele içinde geçiyor genel olarak evlilik denilen şey, burada soru şu :bu mücadeleyi vermek istiyor musunuz? neden? buna değeceğini düşünüyor musunuz?