• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sosyal ilişkilerde psikolojik olarak somurulmek

Herkese merhabalar. Bu benim ilk konum. Şimdiden bir kusurum olursa affola.
Çevremdeki insanlarla ilgili uzun zamandır kafamı karıştıran bir durum içerisindeyim.
Sosyal iliskiler konusunda (arkadaşlık, komşuluk vs.) empati yeteneğim ve duyarlılığımin her zaman yüksek olduğunu düşünüyorum. Sadece bu da değil. Birinin bir sıkıntısı olduğunda maddi, manevi elimden geleni yapar, derdiyle dertlenir, uykularımı bile kaciririm. Bu çıkarımı kendi kendime yapmadım elbette. Aldığim geri dönüşler de bana böyle düşündürüyor. Çünkü ne zaman herhangi bir arkadaşımın problemi olsa ilk beni arar. Saatlerce konuşur, müsaitse yüz yüze görüşmek için çabalar, zaman ayırır, elimden geldiğinde doğru ve yapici bir şekilde yönlendirip rahatlatmaya çalışırım. Bunu yaparken de hep şunu dusunurum. Ben benzer durumları yaşadığım zaman bana yaklasilmasini istedigim fakat malesef çevremde karsilasmadigim tavrı insanlara göstermeye calisirim. Çünkü ben deneyimlerimi hep yalnız başıma ve kendimle mücadele ederek elde etmek zorunda kaldım.
Sadece bu da değil. Komsularim gebelik vs. Yasadiklarinda tatlilarini, yemeklerini götürür ilgilenirim, arabamizla hastaneye kontrole götürür, ev temizliklerine yardım eder, doğumların da bile yanlarında kalirim. Benden birşey isteyebilme rahatligini sunarım insanlara. Şahsen kötü gün dostu olduğumu düşünüyorum. Ve çevremdeki istisnasız herkes benimle konuşmanın kendilerine çok iyi geldiğini, onlari çok rahatlattigimi söylerler(ki bu geri gonusu 1/2 kişiden değil hemen hemen herkesten almisimdir.)
Gel gelelim sorun şu ki ben insanlardan karşılık beklemiyorum. Mesele şu an hamileyim fakat hiçbir komşumla paylasmadim. Ben size yaptım şimdi de siz bana yapın tavır ve beklentisinde değilim, karşıdakiler de böyle hissetmesin diye en azından karnım çıkana kadar paylasmayi düşünmüyorum. Fakat vefa anlaminda insanlardan çok darbe yiyorum. Sıkıntımı problemimi anlatmak istediğimde etrafımda kimse olmuyor veya bana bu zamani ayırmak istemiyor, kendimle ilgili birşey anlatmaya çalışsam beni gecistiriyorlar. ( Ki ben kolay kolay problemlerini anlatabilen biri değilim çok yalnızlık çekip bazen çok bunaliyorum sadece birileri beni dinlesin istiyorum ama olmuyor) Hep birlikte toplanıp ortama beni cagirmak akillarina gelmiyor fakat benim evime gelirken başka istedikleri kişileri de çağırmami benden rica edebiliyorlar.
Beni sevmiyor olsalar buna saygı duyardım. Ama her dertlerinde beni arayıp veya benim kendi isteğimle onlarin işlerine guclerine kosturmama ses çıkartmayıp ben sosyal anlamda birileriyle yakınlık kurmaya veya arkadaşlık, dostluk beklemeye çalıştığımda çevrem tarafından %90 yalnız birakildim.
Ben onlara yaptığım şekilde bana karşılık versinler demiyorum. Ama bir vefayı, sıcaklığı hak etmiyor muyum? Sizce ben nerede hata yapıyorum ?
Gerçekten birinin doğumuna refakat ettiniz ve sonra sizi umursamadı mi? Doğru mu anladım..
Kendinizden çok fazla vermeyin insanlara lütfen bırak onlar sizi düşünsün
 
Merhaba
Konu acilali bi kac ay olmus ama tamda bugün bu konu hakkinda bi videoya denk geldim pisikolog tülay kök hanimin. Lütfen basindan sonuna kadar izleyinnnn mutlaka ve mutlaka yardimci olacak bir video.
 
Ben de önceden tam da sizin gibiydim artık değilim.Dert vs dinlerken ya da dara düşünce ilk akla gelen kişi olma ödülü verilse bana verilirdi ama karşılık hiç görmedim. Çünkü insanların çoğu az sayıda olan iyi insanla karşılaşınca gerçekten bunu yapıyor yaradılış gereği.Mesela bi arkadaşıma çok destek oldum,derdini ,kv sini ,kocasını, çocuğunu her şeyini dinlerdim.Ama ben anlatmaya sıra gelince amann bosver deyip dinlemez kestirip atardi.Hatta işlerinde bile çok motivasyon verdim ,bunu da hep iyi niyetimden yaptım ama hep o bana gelirdi benim onun evine gitmişligim 2 ya da 3 olmalı en fazla.Baska bir eve tasindi .Dedim bir gün kahve içmeye istiyorum sana gelicem,Dedi ki gülerek; evin süpürülmesi lazım:))) Sonra da ekledi ; aa benim sizin mahallede bi işim var bu hafta .Ben de sustum ,o da sustu ,gel dememi bekledi ama aramıyorum bile artık.İsi düşünce çok aradı o beni ama bi kahve için evimin süpürülmesi lazım deyince cektim kendimi.Insanlar kendini çok uyanık zannediyor .Vefa falan hiç aramayın artık.Dert de dinlemeyin.En çok aranılan olmak istiyorsanız insanların derdini dinlemeyeceksiniz ve onlara yardım etmeyeceksiniz net .
 
Merhaba
Konu acilali bi kac ay olmus ama tamda bugün bu konu hakkinda bi videoya denk geldim pisikolog tülay kök hanimin. Lütfen basindan sonuna kadar izleyinnnn mutlaka ve mutlaka yardimci olacak bir video.

Videonun sonunu izleyebildim ,internet problemim var ama söyledikleri bazi şeylere katılmadığımi belirtmek isterim.Ben kendi ablamla,akrabamla,arkadaşımla olan problemi eşimle paylasir ve dertleşirim hatta sikayetlenirim.Ve eşim de beni dinler ,gerekirse destek olur . Herkes aynı değildir diye yazma ihtiyacı hissettim.
 
Merhaba
Konu acilali bi kac ay olmus ama tamda bugün bu konu hakkinda bi videoya denk geldim pisikolog tülay kök hanimin. Lütfen basindan sonuna kadar izleyinnnn mutlaka ve mutlaka yardimci olacak bir video.

Çok teşekkürler dinleyeceğim . Sevdiğim bir psikolog kendisi zaten.
 
Su an hayatımın zor bir döneminden geçiyorum. Gebeligimle bebeğimle ilgili sorunlar var. İnşallah bu süreci sağlıcakla atlatırız. Fakat bu süreçte arayıp derdimi anlatmak istediğim tek bir kişi bile yok bunu fark ettim. Çünkü yaklaşımlarının, bakış açılarının beni daha da yaralayacagini biliyorum. Onyargi yapıyorsun demeyin ben bu insanlarla birsuru şey yaşadım. Ortada hiçbir problem yokken dahi benim sorunlarımı dinlemeyip gecistiren, sürekli arayıp kendi hayatıyla ilgili şikayet edip benim hayatımdaki önemli gelişmeleri sormayan (mesela gebeliğim gibi, başka bir şehre taşınma durumumuz var bunun gibi), gebelik sürecinde ortada bir problem yokken dahi sürekli karnın küçük bebek mi küçük olacak vs. Gibi olumsuz şeyler söyleyen insanların az çok bu duruma nasıl yaklasacagini da tahmin edebiliyorum. Sırf daha fazla yara almamak, kendi psikolojimi korumak adına kimseyle sorunlarımı paylasmiyorum artık. Bu süreçte kendimi yapayalniz hissediyorum ve kendime çok kızıyorum. Kendime güzel bir çevre, maddi, manevi güzel paylasimlarin oluşacağı, ortak bakış açısına sahip bir çevre olusturamamisim. Ama ben insanların ebeveyni olmayı tercih etmişim. İnsanlara verdiğim emek, çaba gerçekten tek taraflı olmuş. Bu gerçek şu an çok daha acı bir şekilde çarpıyor gözüme. Elbette kimsenin elinden birşey gelmez ama çok üzülüyorum ve çok yalnızım.
 
Üzmeyin kendinizi. Iciniz rahat edecekse bence bi kagit kalem alip dökün icinizdekileri. Hic kimse sizi tam anlamiyla asla anlayamaz. Ve böyle dedigini bilmeyen, patavatsiz, tek kendini düsünen insanlardan zaten hayir gelmez. Dediginiz gibi daha da üzerler sizi.
Eger inancilysaniz Allaha siginin. Hersey gecici🤎

Gebeliginiz güzel gecsin, elbette skntilar oluyor ama icinizi ferrah tutun. Karanligin ardindan elbette günes dogacak , güzel günler olacak. Ama güzel günler gelecek diye beklemeyin. Gününüzü , hatta ömrünüzü güzellestirin. Olumlu seylere odaklanin. Evet sürec zorlayici olabilir ama mutlaka ve mutlaka güzel olan seylerde vardir hayatinizda. Belki sükür günlügü tutmak iyi gelir?

Kendinizi sevin, sayin, sefaktli davranin. Karasinzdaki insanlar dost olamadi diye, derger vermedi diye siz degersiz ve yalniz degilsiniz. Onlar bunu belirleyemez hic birzaman. Siz icinizde huzuru yasatin var edin. Baskalarinin dostlugu icin cabalayim derken kendinizi yok etmeyin. Suclamayin da artik. Olan olmus gercegi sükür görmüssünüz.

Kendinize esinize bebeginize odaklanin. Güzele odaklanin.
Arada buraya yazarsiniz iciniz daralinca , yazdikca ferrahliyor insan.
Allahim kalbinize ferrahlik versin 🫶🏼
 
Körün gözü açıldığında ilk kırdığı şey değneğidir. Siz insanların mutsuz zamanlarının hatırlatıcısısınız o yüzden mutluyken sizi görmek mutsuzluklarını hatırlatıyor. Yani ben öyle düşünüyorum. Başkalarına göre sebebi baska olabilir.
 
Üzmeyin kendinizi. Iciniz rahat edecekse bence bi kagit kalem alip dökün icinizdekileri. Hic kimse sizi tam anlamiyla asla anlayamaz. Ve böyle dedigini bilmeyen, patavatsiz, tek kendini düsünen insanlardan zaten hayir gelmez. Dediginiz gibi daha da üzerler sizi.
Eger inancilysaniz Allaha siginin. Hersey gecici🤎

Gebeliginiz güzel gecsin, elbette skntilar oluyor ama icinizi ferrah tutun. Karanligin ardindan elbette günes dogacak , güzel günler olacak. Ama güzel günler gelecek diye beklemeyin. Gününüzü , hatta ömrünüzü güzellestirin. Olumlu seylere odaklanin. Evet sürec zorlayici olabilir ama mutlaka ve mutlaka güzel olan seylerde vardir hayatinizda. Belki sükür günlügü tutmak iyi gelir?

Kendinizi sevin, sayin, sefaktli davranin. Karasinzdaki insanlar dost olamadi diye, derger vermedi diye siz degersiz ve yalniz degilsiniz. Onlar bunu belirleyemez hic birzaman. Siz icinizde huzuru yasatin var edin. Baskalarinin dostlugu icin cabalayim derken kendinizi yok etmeyin. Suclamayin da artik. Olan olmus gercegi sükür görmüssünüz.

Kendinize esinize bebeginize odaklanin. Güzele odaklanin.
Arada buraya yazarsiniz iciniz daralinca , yazdikca ferrahliyor insan.
Allahim kalbinize ferrahlik versin 🫶🏼
Bana ihtiyacım olan sözcükleri ve yaklaşımı sergilediğiniz için çok teşekkür ederim. Elhamdülillah inancım var. Su an hayatımın karışık bir dönemindeyim. Yaşayacağımız şehir ve düzen, önümde girecegim bir sınav, bebeğimle ilgili durum, ve 5 yaşındaki oğluma tüm bunları yansıtmamaya çalışmak, t bunları yaşarken bu kadar yalnız olmak... Ama bazen böyle olur. Bir şeyler üst üste gelir. Rabbim bizleri imtihan eder. İmtihanlar gelir geçer ve geride hikmetler bırakır. Dualarınıza talibim. Tum bunlar geçecek mukafatlar gelecek buna inanıyorum. Güzel cumleleriniz için de çok teşekkür ederim.
 
Körün gözü açıldığında ilk kırdığı şey değneğidir. Siz insanların mutsuz zamanlarının hatırlatıcısısınız o yüzden mutluyken sizi görmek mutsuzluklarını hatırlatıyor. Yani ben öyle düşünüyorum. Başkalarına göre sebebi baska olabilir.
Ben de böyle düşünüyorum. Çünkü sıkıntılarda ilk ben aranırken, insanlar bana saatlerce içlerini dokerken, oylesine görüşmek maksatlı toplantılara cagrilmamamin başka bir açıklaması olamaz.(ki sonuncusu dün gerceklesmis.) Bu bana bir deneyim oldu. İnşallah artık kimse için bundan sonra değnek olmayacağım. Hakkım olan değeri talep edeceğim, görmezsem de o ilişki için ben de cabalamayacagim.
 
Back
X