- 5 Haziran 2017
- 5.111
- 12.531
- 178
Kabul görmese de içe kapanık yaşam tarzı da bi karakter meselesi işte. Ne kadar çokmuşuz. İnşallah anlaşıldığımız ve trip yemediğimiz günlerimizde olur
Kabul görmese de içe kapanık yaşam tarzı da bi karakter meselesi işte. Ne kadar çokmuşuz. İnşallah anlaşıldığımız ve trip yemediğimiz günlerimizde olurTam hayal ettiğim hayatı yaşıyorsunuz çok imrendim size inş birgün bende böyle bir imkana sahip olurum bende çok insan sevmiyorum çevremde yalnız olmak çok hoşuma gidiyor doğaya bayılırım marsupilami diye bir çizgi film vardı çook severek izlerdimaynı onun gibi
Ben sanırım insanları samimi bulmuyorum. Tamam daha çok arkadaş edineyim diyorum ama yok, o kadar boş muhabbetler dönüyor ki, uyduramıyorum kafama. Hadi akrabaları arayayım desem, çıkar gütmeyen bi akrabam yok. Hep bi kıyas, hep bi nispet, ağzından cımbızla laf alma. Annemi, babamı zaten ihmal etmiyorum. E eşimin ailesiyle de genel halim iyi ama bir süre sonra fazlası sömürülüyor.Evet ilk başta izole hayat insanın hoşuna gidiyor. Fakat insan ileriki yaşlarına insan biriktirmeli. Normalde bende yalnızlığı seven bir insandım. Fakat çevremde yalnızlığı seven ne kadar insan gördüysem çoluk çocuk büyüyünce bir de eş vefat edince istedikleri!!!! Yalnız hayata tamamıyla kavuştular. Ve daha iki gün önce öyle bir teyze vardı karşılaştık. Dedi ki ne arayan oldu ne soran çok bunaldim. Nefes alamıyorum. Gelmek isteyenler de gelmeyi tamamen kesmişler. Şimdi yapayalnız mezarlığı seyrediyorum diyor.
Bir tane daha vardı yalnız başına yanarak öldü.
Gerçekten insan insana gereklidir. Evet şuanda imkanlarınız sizi.mutlu ediyordur. Fakat herkes dağılacak. Aynen anneniz gibi siz de bir telefon bekleyeceksiniz.
Bir arkadaşım da çekirdek ailesi ile gayet mutluydu. Fakat çocuklar büyüdü. Anne baba plandan çıkınca bana dediği nisa.çok pişmanım böyle yaptığıma. Şimdi hadi gel dışarı çıkalım diyeceğim kimse yok dedi. Ne kadar yalnız. Ve ilaç kullanıyor.
Daha yüzlerce örnekle karşılaştım. İnanın kabuğumdan çıkmaya başladım.
Tam tersi bir teyze vardı. Hayat dolu arkadaşları da vardı. İnanın hayat motivasyonu mükemmeldi.
Katılıyorum sizeBence bu kadar yabani olmak bana fazla geldi. hepimizin çocukları var. ben onu 2 saat görmesem özlüyorum. büyüyünce de bu değişmeyecek biliyorum. hele ki çocukları olsa aklımı kaçırırım. bir anne babanın sesinizi duymak sizi görmek istemesi en doğal sonuçlardan. zorunda mıyım lafı biraz ağır bence. konuşulan konuların içeriklerine takılıp kendinize gitmeme bahaneleri uydurmuşsunuz ama ne yüzünüzü görüyorlar ne telefon ediyorsunuz konuşacak konunuz kalmamış ki. neyden bahsedecekler çocuktan bahsedecekler.
evet bir gün bu telaşlar bitecek çocuklar evden gidecek yanlız kalacağız ve bugün biz anne babamıza nasıl davrandıysak bizim çocuklarda bize karşı aynı şekilde davranacakAynı benim annem.
Sürekli eşimin ailesini arayayım, çağırayım falan istiyor.
40'ından sonra pişman olursun, insan arar bulamazsın diyor.
Neden bizim ailemize davranışımızla çocuklarımızın bize davranışı bir olsun ki? Annemin çocuk yetiştirmesiyle benimki neredeyse taban tabana zıt. Aynı sonuçları almamız neredeyse imkansız. Daha iyi mi daha kötü mü olur bilemem. Ben çok seviyorum ailemi, çocuklarımda beni sevecek muhtemelen. Ama davranışları kesinlikle farklı olacak.evet bir gün bu telaşlar bitecek çocuklar evden gidecek yanlız kalacağız ve bugün biz anne babamıza nasıl davrandıysak bizim çocuklarda bize karşı aynı şekilde davranacak
Anne babama gayet normalim ama annemin istedigi gibi butun sulalemi de surekli aramiyorum. Bayramda seyranda ancak...evet bir gün bu telaşlar bitecek çocuklar evden gidecek yanlız kalacağız ve bugün biz anne babamıza nasıl davrandıysak bizim çocuklarda bize karşı aynı şekilde davranacak
Oda sürekli demiyor da, haftada 1 ara diyor mesela. Ama muhabbet hiç sarmıyor maalesef. Çünkü; hep haberdarım zaten. Bizim tarafı annemden, eşimin tarafını eşimden dinliyorum. Bide benim aranma gibi bi beklentim yokken başkalarının bu kadar beklentiye girmesi daha çok itiyor beni. [/QQU
çocuk yetiştirmeyle alakalı değil bugün sen anneni aramak istemiyorsan sende oyala geldin mi yalnız kaldığında tlfn bekleyeceksin belki ha ben kendim farklımıyım hayır hergün annemi aramak görevhaline gelmiş gibi ben aramasam o arar ne konuşuyoz hep aynı sadece çocuklar birde akrabalarla ilgili bir şey varsa o kadar uzatmak istemiyorum sadece nasılsın iyi misin iyiyim o kadar gerisi sıkıcıNeden bizim ailemize davranışımızla çocuklarımızın bize davranışı bir olsun ki? Annemin çocuk yetiştirmesiyle benimki neredeyse taban tabana zıt. Aynı sonuçları almamız neredeyse imkansız. Daha iyi mi daha kötü mü olur bilemem. Ben çok seviyorum ailemi, çocuklarımda beni sevecek muhtemelen. Ama davranışları kesinlikle farklı olacak.
Bende aramıyorum arada bir aklıma gelirse çünkü telefonda konuşmaya eriniyorum sıkıcı geliyor sadece bir arkadaşım var konuşmaktan zevk aldığım o kadarAnne babama gayet normalim ama annemin istedigi gibi butun sulalemi de surekli aramiyorum. Bayramda seyranda ancak...
Ay teşekkür ederim. Ne güzel anlatmışsınız. Maalesef kalabalıktan hiç yüzüm gülmedi. Bide kızım olunca onun yabancılaması, korkması, ağlaması derken hep mutlu olma çabası içine girdim. Daha izole oldum haliyle. Apaçık konuşacağım sitem edenlerle de, anlayana kadar sorunun onlar olmadığını sadece telefonu sevmediğimi anlatacağım. Başka bir yolu yok sanırım ilişkilerime zarar vermemenin.Ben izole bir hayatı sevmeyenlerdenim, eş dost ilişkisine önem veririm. Öte yandan size de hak veriyorum samimiyetsiz ilişkileri ben de sevmiyorum, dedikodu nispet riyanın olduğu insan ilişkilerini sürdüremiyorum böyle hallerde yalnızlığı tercih ediyorum. Şükür şu anda hem ailemden hem akrabalarımdan hem de arkadaşlarımdan sahici ilişkilerim var, becerebildiğim kadar iyi insan olmaya ve iyi insan biriktirmeye çalıştım. Ama geleceği hiçbirimiz bilemeyiz bütün bu sevdiklerim yarın yanımda olmayabilir. İleride de birlikte olalım diye vır vır vır telefonda hısım akrabayla konuşulmaz ki. Kimi insan sıkı fıkı olmayı sever anneniz de öyle biri demek ki e kuşak farkı da var, kişiye özel zaman kavramı bizim kuşakta çıktı anlamamaları normal. Boşverin siz yavaş ilerleyen ama sahici ilişkiler kurmaya devam edin demek ki siz de içe dönük bir insansınız.
Çok konuşmak, çok görüşmek çok seviliyor demek değil benim için. Biraz kopmak gerekiyor. Bu bağımlılık anne-çocuk-eş herkes için çok tehlikeli. Ben annemden önce ölürsem ne yapacak, kime dayanacak, kiminle oyalayacak kafasını? Aynı şeyi kendime tekrar ederek yetiştiriyorum çocuğumuda. Zamanı geldiğinde güzel ve mutlu bi hayatı olsun diye uğraşıyorum, mütemadiyen benim her dediğimi yapsın diye değil.çocuk yetiştirmeyle alakalı değil bugün sen anneni aramak istemiyorsan sende oyala geldin mi yalnız kaldığında tlfn bekleyeceksin belki ha ben kendim farklımıyım hayır hergün annemi aramak görevhaline gelmiş gibi ben aramasam o arar ne konuşuyoz hep aynı sadece çocuklar birde akrabalarla ilgili bir şey varsa o kadar uzatmak istemiyorum sadece nasılsın iyi misin iyiyim o kadar gerisi sıkıcı
Ben sanırım insanları samimi bulmuyorum. Tamam daha çok arkadaş edineyim diyorum ama yok, o kadar boş muhabbetler dönüyor ki, uyduramıyorum kafama. Hadi akrabaları arayayım desem, çıkar gütmeyen bi akrabam yok. Hep bi kıyas, hep bi nispet, ağzından cımbızla laf alma. Annemi, babamı zaten ihmal etmiyorum. E eşimin ailesiyle de genel halim iyi ama bir süre sonra fazlası sömürülüyor.
Elbette yalnız kalmak, yalnız ölmek istemiyorum. Yeteri kadar insanla yaşamak, yaşlanmak istiyorum. Kalabalıklar içinde yalnızlık deniyor ya, o beni daha çok ürkütüyor. Samimiyet arıyorum, arayıp sormasam bile eskimeyen dostluklar arıyorum. Bulduklarımada sımsıkı sarıldım, kabuğumu kıramıyorum.
Konu sahibi İnan aynı şeyleri bana da söylüyorlar.Koca bir sulalenin ilk geliniyim.Her akraba ziyaretinde neden gelmiyorsun ,aramiyorsun .,sormuyorsun diyorlar.Bende her seferinde bıkmadan,usanmadan geldim ya iste diyorum.Ayrica tatlı tatlı izah ediyorum.Bakin üç çocukla anca diye.Bosver ne sen üzül ne de onlar kırılsın.He he de geç,kendi dogru bildiğini yapAy teşekkür ederim. Ne güzel anlatmışsınız. Maalesef kalabalıktan hiç yüzüm gülmedi. Bide kızım olunca onun yabancılaması, korkması, ağlaması derken hep mutlu olma çabası içine girdim. Daha izole oldum haliyle. Apaçık konuşacağım sitem edenlerle de, anlayana kadar sorunun onlar olmadığını sadece telefonu sevmediğimi anlatacağım. Başka bir yolu yok sanırım ilişkilerime zarar vermemenin.
Ya sevildiğini mi az hissediyorlar, önemsenme ihtiyacı mı hissediyorlar anlayamadım. Annem bana hiç sitem etmez beni niye aramıyorsun diye. Kendi için sitem etse gam yemem bu kadar. El için habire baskıya ne gerek var, bizim aramız bozuluyor.Ben yazsam bu kdr olur. Kendi annem başta olmak üzere kvalidem akrabalarim hatta bazen arkadaşlarim herkes ama herkes niyeyse benden aranmayi bekluyor ve sitem ediyor. Bense kendi annem disinda kimseyle uzun uzun tel sohbeti yapamam. Konuşacak sey zor bulurum. Hele ki kvalidem bu konuda benden beter. Nasilsin iyiyim sen nasilsin ben de iyiyim ve sonrasi uzuuun bi sessizlikilk zamanlar bozuluyormuş aramamama ama artik alıştı koyverdi o arıyor:)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?