söylenmemiş olan durum

papatyalarlar .!.:

Merhabalar durumu kısaca size anlatıp yorumlarınızı bekliyor olacağım. Babamın annemle 2. evliliği, ilk eşi vefat etmiş ve ilk evliliğinden 2 çocuğu daha var. tabii çocuğu var dememe bakmayın, biri 40 yaşında kadın, diğeri 36 yaşında bir adam, koca koca insanlar yani. ben 24 yaşındayım. annem onları büyütmüş ama küçüklüğümden beri hepimiz bir aileyiz gibi bi durum oluşmadı maalesef. ben hiçbir zaman ablam var, abim var demedim. zaten kız olan hala daha sorunlu bir kişiliğe sahip, evlenmemiş. erkek olan evli. arkadaşlarım, çevrem vs kimse onları bilmiyor sadece 1 erkek kardeşim var onu biliyorlar, zaten benim hayatımda bir yer de kaplamadıkları için söyleme gereği bile duymadım ve biraz sorunlu insanlar oldukları için de neredeyse sakladım diyebilirim.

Bu zamana kadar bu sorun yaratmıyordu ta ki şu duruma kadar, 3 yıldır beraber olduğum bir erkek arkadaşım var ve sonu evliliğe doğru giden bir ilişkimiz var. ilişkinin başında zaten kimseye söylemediğim gibi ona da bu durumdan bahsetmemiştim, tek bir erkek kardeşim olduğunu biliyor sadece. ve aile yapım ne yazık ki şu haliyle bile pek iyi sayılmaz, onun ise geçen yıl abisinin düğününe gittiğimde tanıştığım ailesi mükemmel insanlar, aile ne demek onlarda gördüm diyebilirim. o nedenle bir de bunu söyleyemedim. erkek arkadaşıma bir şekilde itiraf edebilirim durumu ama can alıcı nokta, ailesiyle tanıştığımda babası, benim babam için sanki bilmiş gibi "ilk eşi vefat mı etmişti yoksa ilk evliliği mi" diye sormuştu bana (babam 67 yaşında yani büyük olduğu için)herkesin içinde. tabii ki o an hah aynen öyle diyemedim yoksa erkek arkadaşım şok geçirebilirdi. ve resmen can havliyle ilk evliliği dedim. erkek arkadaşım nişan için, söz için annemler size gelsin dedikçe benim burda eteklerim tutuşuyo, normalde sevineceğim bişeyden kaçmaya çalışıyorum. bu durumu nasıl düzeltebilirim? bize geldiklerinde babamın onlardan bahsetmemesi gibi bir durum olabilceğini sanmıyorum, hayat hikayesini anlatırken ve tabii ki akrabalar illa ki bahseder bi yerde, bir şekilde. ailesi o kadar mükemmel bir aile ki benim bu çarpık, sorunlu aile ilişkime girmelerine nasıl müsaade edicem bilmiyorum, ve açık açık yalan söylediğim için beni farklı gözle görebilmelerinden çok korkuyorum. sizce ne yapmalıyım ve tepkileri nasıl olur?

Genişletmek için tıkla...

papatyalarlar .!.:

Merhabalar durumu kısaca size anlatıp yorumlarınızı bekliyor olacağım. Babamın annemle 2. evliliği, ilk eşi vefat etmiş ve ilk evliliğinden 2 çocuğu daha var. tabii çocuğu var dememe bakmayın, biri 40 yaşında kadın, diğeri 36 yaşında bir adam, koca koca insanlar yani. ben 24 yaşındayım. annem onları büyütmüş ama küçüklüğümden beri hepimiz bir aileyiz gibi bi durum oluşmadı maalesef. ben hiçbir zaman ablam var, abim var demedim. zaten kız olan hala daha sorunlu bir kişiliğe sahip, evlenmemiş. erkek olan evli. arkadaşlarım, çevrem vs kimse onları bilmiyor sadece 1 erkek kardeşim var onu biliyorlar, zaten benim hayatımda bir yer de kaplamadıkları için söyleme gereği bile duymadım ve biraz sorunlu insanlar oldukları için de neredeyse sakladım diyebilirim.

Bu zamana kadar bu sorun yaratmıyordu ta ki şu duruma kadar, 3 yıldır beraber olduğum bir erkek arkadaşım var ve sonu evliliğe doğru giden bir ilişkimiz var. ilişkinin başında zaten kimseye söylemediğim gibi ona da bu durumdan bahsetmemiştim, tek bir erkek kardeşim olduğunu biliyor sadece. ve aile yapım ne yazık ki şu haliyle bile pek iyi sayılmaz, onun ise geçen yıl abisinin düğününe gittiğimde tanıştığım ailesi mükemmel insanlar, aile ne demek onlarda gördüm diyebilirim. o nedenle bir de bunu söyleyemedim. erkek arkadaşıma bir şekilde itiraf edebilirim durumu ama can alıcı nokta, ailesiyle tanıştığımda babası, benim babam için sanki bilmiş gibi "ilk eşi vefat mı etmişti yoksa ilk evliliği mi" diye sormuştu bana (babam 67 yaşında yani büyük olduğu için)herkesin içinde. tabii ki o an hah aynen öyle diyemedim yoksa erkek arkadaşım şok geçirebilirdi. ve resmen can havliyle ilk evliliği dedim. erkek arkadaşım nişan için, söz için annemler size gelsin dedikçe benim burda eteklerim tutuşuyo, normalde sevineceğim bişeyden kaçmaya çalışıyorum. bu durumu nasıl düzeltebilirim? bize geldiklerinde babamın onlardan bahsetmemesi gibi bir durum olabilceğini sanmıyorum, hayat hikayesini anlatırken ve tabii ki akrabalar illa ki bahseder bi yerde, bir şekilde. ailesi o kadar mükemmel bir aile ki benim bu çarpık, sorunlu aile ilişkime girmelerine nasıl müsaade edicem bilmiyorum, ve açık açık yalan söylediğim için beni farklı gözle görebilmelerinden çok korkuyorum. sizce ne yapmalıyım ve tepkileri nasıl olur?

Genişletmek için tıkla...

zecel .!.:

annesiz uvey anne elin de buyumus iki kişi ve siz onlardan utanıyorsunuz ne kadar yazık üzüldüm onlar adına . Siz bu bencillikle işin içinden bi şekil çıkarsınız merak etmeyin .

Genişletmek için tıkla...

Bilgece .!.:

Ne kadar sacma sapan bir tutum boyle. Cok mu zor babanizin ikinci evliligi oldugunu söyleyip 2 uvey kardesiniz oldugunu soylemek?
Aileni bu kadar ezik görme. . Unutma digerleri de ayni babanin genlerinden sen de !

Genişletmek için tıkla...

papatyalarlar .!.:

Merhabalar durumu kısaca size anlatıp yorumlarınızı bekliyor olacağım. Babamın annemle 2. evliliği, ilk eşi vefat etmiş ve ilk evliliğinden 2 çocuğu daha var. tabii çocuğu var dememe bakmayın, biri 40 yaşında kadın, diğeri 36 yaşında bir adam, koca koca insanlar yani. ben 24 yaşındayım. annem onları büyütmüş ama küçüklüğümden beri hepimiz bir aileyiz gibi bi durum oluşmadı maalesef. ben hiçbir zaman ablam var, abim var demedim. zaten kız olan hala daha sorunlu bir kişiliğe sahip, evlenmemiş. erkek olan evli. arkadaşlarım, çevrem vs kimse onları bilmiyor sadece 1 erkek kardeşim var onu biliyorlar, zaten benim hayatımda bir yer de kaplamadıkları için söyleme gereği bile duymadım ve biraz sorunlu insanlar oldukları için de neredeyse sakladım diyebilirim.

Bu zamana kadar bu sorun yaratmıyordu ta ki şu duruma kadar, 3 yıldır beraber olduğum bir erkek arkadaşım var ve sonu evliliğe doğru giden bir ilişkimiz var. ilişkinin başında zaten kimseye söylemediğim gibi ona da bu durumdan bahsetmemiştim, tek bir erkek kardeşim olduğunu biliyor sadece. ve aile yapım ne yazık ki şu haliyle bile pek iyi sayılmaz, onun ise geçen yıl abisinin düğününe gittiğimde tanıştığım ailesi mükemmel insanlar, aile ne demek onlarda gördüm diyebilirim. o nedenle bir de bunu söyleyemedim. erkek arkadaşıma bir şekilde itiraf edebilirim durumu ama can alıcı nokta, ailesiyle tanıştığımda babası, benim babam için sanki bilmiş gibi "ilk eşi vefat mı etmişti yoksa ilk evliliği mi" diye sormuştu bana (babam 67 yaşında yani büyük olduğu için)herkesin içinde. tabii ki o an hah aynen öyle diyemedim yoksa erkek arkadaşım şok geçirebilirdi. ve resmen can havliyle ilk evliliği dedim. erkek arkadaşım nişan için, söz için annemler size gelsin dedikçe benim burda eteklerim tutuşuyo, normalde sevineceğim bişeyden kaçmaya çalışıyorum. bu durumu nasıl düzeltebilirim? bize geldiklerinde babamın onlardan bahsetmemesi gibi bir durum olabilceğini sanmıyorum, hayat hikayesini anlatırken ve tabii ki akrabalar illa ki bahseder bi yerde, bir şekilde. ailesi o kadar mükemmel bir aile ki benim bu çarpık, sorunlu aile ilişkime girmelerine nasıl müsaade edicem bilmiyorum, ve açık açık yalan söylediğim için beni farklı gözle görebilmelerinden çok korkuyorum. sizce ne yapmalıyım ve tepkileri nasıl olur?

Genişletmek için tıkla...