- Konu Sahibi dertli_simge
-
- #161
kızlar, daha önce açtığım bir konuda sözlümle olan sorunlarımı paylaşmıştım. kısaca özetlemek gerekirse, daha önce çok nazik ve bana değer veren adam askerden geldikten sonra bambaşka biri olmuştu. çünkü onun askerliğinin son 3 ayını küs geçirmiştik. açık konuşmak gerekirse benim de hatalarım olmuştu, askerdeyken onu alttan almamıştım. neticede döndükten sonra en ufak kavgada bana hakaretler yağdırmaya hatta küfür etmeye başlamış, birkaç defa da vurmamış ama el kadırmıştı.
sözlümle ilişkim maalesef hala inişli çıkışlı şekilde devam ediyor. ben burda yazılanlardan da esinlenerek onunla oturdum konuştum, eteğimizdeki taşları döktük.. artık herşey süper olcak diye düşünüyordum ki, incir çekrdeğini bile doldurmayacak bir kavga sonucu bana "y...ak kafalı" diye küfretti! bu küfür üzerine kendime bir süre gelemedim, günlerce gözyaşı döktüm, acı çektim, bu küfrü bir türlü sindiremedim..
anneme bu küfrü anlatmaya utandım ama anlamıştı bozuk olduğumuzu. annem gitmiş birkaç tane hocaya rica etmiş, istihareye yatmışlar. hocaların dediğine göre bizim önümüz çok açıkmış, çok mutlu bir evliliğimiz olacakmış.. dini inancı yüksek biriyimdir, ister istemez etkilendim.
bir de annem bir hocaya daha gitmiş yıldız falı mı ne bakıyormuş adam. demiş ki eğer bu kız sözlüsüyle evlenmezse ilerde hiç evlenemeyecek. kısmeti kapalı, evde kalacak demiş. şimdi annem bana barış bak bu kadar hoca neler diyor diye baskı yapıyor.. kafam allak bullak ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. nolur bir akıl verin..
not: bu arada ben ayrılık fikrini ciddi ciddi düşünüyorum ama cesaretim yok çünkü aileler o kadar devrede ki! ailemle yaşıyorum. annem devamlı evlen baskısı yapıyor, "evlen artık yaşın geldi de geçiyor" diyor. söz atılırsa akrabalara rezil olcağımızı söylüyor, akrabaların komşuların vs. laflarını bana iletip duruyor. babam bile bana evde kaldın iması yapıyor. o derece bıktım ki bu durumdan.. sözlüm bana daha önce "or..u" küfrünü de etmişti bu küfrü ettiği zaman askerdeydi telefondaki kavgada etmişti.. bunu annemle paylaşmıştım ama annem "askerde morali psikolojisi yerinde değil" vs. diyerek beni barışmaya motive etmişti. ama artık dayanamıyorum ve onunla evlenmeyi hiç istemediğimi hissediyorum artık((
kızlar, daha önce açtığım bir konuda sözlümle olan sorunlarımı paylaşmıştım. kısaca özetlemek gerekirse, daha önce çok nazik ve bana değer veren adam askerden geldikten sonra bambaşka biri olmuştu. çünkü onun askerliğinin son 3 ayını küs geçirmiştik. açık konuşmak gerekirse benim de hatalarım olmuştu, askerdeyken onu alttan almamıştım. neticede döndükten sonra en ufak kavgada bana hakaretler yağdırmaya hatta küfür etmeye başlamış, birkaç defa da vurmamış ama el kadırmıştı.
sözlümle ilişkim maalesef hala inişli çıkışlı şekilde devam ediyor. ben burda yazılanlardan da esinlenerek onunla oturdum konuştum, eteğimizdeki taşları döktük.. artık herşey süper olcak diye düşünüyordum ki, incir çekrdeğini bile doldurmayacak bir kavga sonucu bana "y...ak kafalı" diye küfretti! bu küfür üzerine kendime bir süre gelemedim, günlerce gözyaşı döktüm, acı çektim, bu küfrü bir türlü sindiremedim..
anneme bu küfrü anlatmaya utandım ama anlamıştı bozuk olduğumuzu. annem gitmiş birkaç tane hocaya rica etmiş, istihareye yatmışlar. hocaların dediğine göre bizim önümüz çok açıkmış, çok mutlu bir evliliğimiz olacakmış.. dini inancı yüksek biriyimdir, ister istemez etkilendim.
bir de annem bir hocaya daha gitmiş yıldız falı mı ne bakıyormuş adam. demiş ki eğer bu kız sözlüsüyle evlenmezse ilerde hiç evlenemeyecek. kısmeti kapalı, evde kalacak demiş. şimdi annem bana barış bak bu kadar hoca neler diyor diye baskı yapıyor.. kafam allak bullak ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. nolur bir akıl verin..
not: bu arada ben ayrılık fikrini ciddi ciddi düşünüyorum ama cesaretim yok çünkü aileler o kadar devrede ki! ailemle yaşıyorum. annem devamlı evlen baskısı yapıyor, "evlen artık yaşın geldi de geçiyor" diyor. söz atılırsa akrabalara rezil olcağımızı söylüyor, akrabaların komşuların vs. laflarını bana iletip duruyor. babam bile bana evde kaldın iması yapıyor. o derece bıktım ki bu durumdan.. sözlüm bana daha önce "or..u" küfrünü de etmişti bu küfrü ettiği zaman askerdeydi telefondaki kavgada etmişti.. bunu annemle paylaşmıştım ama annem "askerde morali psikolojisi yerinde değil" vs. diyerek beni barışmaya motive etmişti. ama artık dayanamıyorum ve onunla evlenmeyi hiç istemediğimi hissediyorum artık((
kızlar, daha önce açtığım bir konuda sözlümle olan sorunlarımı paylaşmıştım. kısaca özetlemek gerekirse, daha önce çok nazik ve bana değer veren adam askerden geldikten sonra bambaşka biri olmuştu. çünkü onun askerliğinin son 3 ayını küs geçirmiştik. açık konuşmak gerekirse benim de hatalarım olmuştu, askerdeyken onu alttan almamıştım. neticede döndükten sonra en ufak kavgada bana hakaretler yağdırmaya hatta küfür etmeye başlamış, birkaç defa da vurmamış ama el kadırmıştı.
sözlümle ilişkim maalesef hala inişli çıkışlı şekilde devam ediyor. ben burda yazılanlardan da esinlenerek onunla oturdum konuştum, eteğimizdeki taşları döktük.. artık herşey süper olcak diye düşünüyordum ki, incir çekrdeğini bile doldurmayacak bir kavga sonucu bana "y...ak kafalı" diye küfretti! bu küfür üzerine kendime bir süre gelemedim, günlerce gözyaşı döktüm, acı çektim, bu küfrü bir türlü sindiremedim..
anneme bu küfrü anlatmaya utandım ama anlamıştı bozuk olduğumuzu. annem gitmiş birkaç tane hocaya rica etmiş, istihareye yatmışlar. hocaların dediğine göre bizim önümüz çok açıkmış, çok mutlu bir evliliğimiz olacakmış.. dini inancı yüksek biriyimdir, ister istemez etkilendim.
bir de annem bir hocaya daha gitmiş yıldız falı mı ne bakıyormuş adam. demiş ki eğer bu kız sözlüsüyle evlenmezse ilerde hiç evlenemeyecek. kısmeti kapalı, evde kalacak demiş. şimdi annem bana barış bak bu kadar hoca neler diyor diye baskı yapıyor.. kafam allak bullak ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. nolur bir akıl verin..
not: bu arada ben ayrılık fikrini ciddi ciddi düşünüyorum ama cesaretim yok çünkü aileler o kadar devrede ki! ailemle yaşıyorum. annem devamlı evlen baskısı yapıyor, "evlen artık yaşın geldi de geçiyor" diyor. söz atılırsa akrabalara rezil olcağımızı söylüyor, akrabaların komşuların vs. laflarını bana iletip duruyor. babam bile bana evde kaldın iması yapıyor. o derece bıktım ki bu durumdan.. sözlüm bana daha önce "or..u" küfrünü de etmişti bu küfrü ettiği zaman askerdeydi telefondaki kavgada etmişti.. bunu annemle paylaşmıştım ama annem "askerde morali psikolojisi yerinde değil" vs. diyerek beni barışmaya motive etmişti. ama artık dayanamıyorum ve onunla evlenmeyi hiç istemediğimi hissediyorum artık((
kızlar, daha önce açtığım bir konuda sözlümle olan sorunlarımı paylaşmıştım. kısaca özetlemek gerekirse, daha önce çok nazik ve bana değer veren adam askerden geldikten sonra bambaşka biri olmuştu. çünkü onun askerliğinin son 3 ayını küs geçirmiştik. açık konuşmak gerekirse benim de hatalarım olmuştu, askerdeyken onu alttan almamıştım. neticede döndükten sonra en ufak kavgada bana hakaretler yağdırmaya hatta küfür etmeye başlamış, birkaç defa da vurmamış ama el kadırmıştı.
sözlümle ilişkim maalesef hala inişli çıkışlı şekilde devam ediyor. ben burda yazılanlardan da esinlenerek onunla oturdum konuştum, eteğimizdeki taşları döktük.. artık herşey süper olcak diye düşünüyordum ki, incir çekrdeğini bile doldurmayacak bir kavga sonucu bana "y...ak kafalı" diye küfretti! bu küfür üzerine kendime bir süre gelemedim, günlerce gözyaşı döktüm, acı çektim, bu küfrü bir türlü sindiremedim..
anneme bu küfrü anlatmaya utandım ama anlamıştı bozuk olduğumuzu. annem gitmiş birkaç tane hocaya rica etmiş, istihareye yatmışlar. hocaların dediğine göre bizim önümüz çok açıkmış, çok mutlu bir evliliğimiz olacakmış.. dini inancı yüksek biriyimdir, ister istemez etkilendim.
bir de annem bir hocaya daha gitmiş yıldız falı mı ne bakıyormuş adam. demiş ki eğer bu kız sözlüsüyle evlenmezse ilerde hiç evlenemeyecek. kısmeti kapalı, evde kalacak demiş. şimdi annem bana barış bak bu kadar hoca neler diyor diye baskı yapıyor.. kafam allak bullak ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. nolur bir akıl verin..
not: bu arada ben ayrılık fikrini ciddi ciddi düşünüyorum ama cesaretim yok çünkü aileler o kadar devrede ki! ailemle yaşıyorum. annem devamlı evlen baskısı yapıyor, "evlen artık yaşın geldi de geçiyor" diyor. söz atılırsa akrabalara rezil olcağımızı söylüyor, akrabaların komşuların vs. laflarını bana iletip duruyor. babam bile bana evde kaldın iması yapıyor. o derece bıktım ki bu durumdan.. sözlüm bana daha önce "or..u" küfrünü de etmişti bu küfrü ettiği zaman askerdeydi telefondaki kavgada etmişti.. bunu annemle paylaşmıştım ama annem "askerde morali psikolojisi yerinde değil" vs. diyerek beni barışmaya motive etmişti. ama artık dayanamıyorum ve onunla evlenmeyi hiç istemediğimi hissediyorum artık((
canım bugün sana bağıran küfür eden el kaldıran insan kimbilir yarın sana neler yapar lütfen kendini ezdirme sana tavsiyem bu dışardan böyle konuşmak kolay ama kendini harap etme bu insan içinkızlar, daha önce açtığım bir konuda sözlümle olan sorunlarımı paylaşmıştım. kısaca özetlemek gerekirse, daha önce çok nazik ve bana değer veren adam askerden geldikten sonra bambaşka biri olmuştu. çünkü onun askerliğinin son 3 ayını küs geçirmiştik. açık konuşmak gerekirse benim de hatalarım olmuştu, askerdeyken onu alttan almamıştım. neticede döndükten sonra en ufak kavgada bana hakaretler yağdırmaya hatta küfür etmeye başlamış, birkaç defa da vurmamış ama el kadırmıştı.
sözlümle ilişkim maalesef hala inişli çıkışlı şekilde devam ediyor. ben burda yazılanlardan da esinlenerek onunla oturdum konuştum, eteğimizdeki taşları döktük.. artık herşey süper olcak diye düşünüyordum ki, incir çekrdeğini bile doldurmayacak bir kavga sonucu bana "y...ak kafalı" diye küfretti! bu küfür üzerine kendime bir süre gelemedim, günlerce gözyaşı döktüm, acı çektim, bu küfrü bir türlü sindiremedim..
anneme bu küfrü anlatmaya utandım ama anlamıştı bozuk olduğumuzu. annem gitmiş birkaç tane hocaya rica etmiş, istihareye yatmışlar. hocaların dediğine göre bizim önümüz çok açıkmış, çok mutlu bir evliliğimiz olacakmış.. dini inancı yüksek biriyimdir, ister istemez etkilendim.
bir de annem bir hocaya daha gitmiş yıldız falı mı ne bakıyormuş adam. demiş ki eğer bu kız sözlüsüyle evlenmezse ilerde hiç evlenemeyecek. kısmeti kapalı, evde kalacak demiş. şimdi annem bana barış bak bu kadar hoca neler diyor diye baskı yapıyor.. kafam allak bullak ne yapacağımı şaşırmış vaziyetteyim. nolur bir akıl verin..
not: bu arada ben ayrılık fikrini ciddi ciddi düşünüyorum ama cesaretim yok çünkü aileler o kadar devrede ki! ailemle yaşıyorum. annem devamlı evlen baskısı yapıyor, "evlen artık yaşın geldi de geçiyor" diyor. söz atılırsa akrabalara rezil olcağımızı söylüyor, akrabaların komşuların vs. laflarını bana iletip duruyor. babam bile bana evde kaldın iması yapıyor. o derece bıktım ki bu durumdan.. sözlüm bana daha önce "or..u" küfrünü de etmişti bu küfrü ettiği zaman askerdeydi telefondaki kavgada etmişti.. bunu annemle paylaşmıştım ama annem "askerde morali psikolojisi yerinde değil" vs. diyerek beni barışmaya motive etmişti. ama artık dayanamıyorum ve onunla evlenmeyi hiç istemediğimi hissediyorum artık((
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?