Diş hekimliği 1.sınıf öğrencisiyim ve ailemden 25 saat uzaklıktayım. Bu zamana kadar hiç bu kadar uzak kaldığım olmamıştı ve alışmakta çok zorlanıyorum. O kadar ki mideme etki etti ve bir şey olduğunu düşünerekten endoskopi ve kolonoskopi oldum Ankara’da. Buraya geldim annemle beraber. Şu an da annem memlekete gidiyor ben de üniversiteme geri döneceğim. Ama sabahtan beri ağlıyorum, nedenini de bilmiyorum hani özlemekten değil ama bilmiyorum kendimi çok yalnız hissediyorum. Üniversiteye başlamadan 1 hafta önce de bi ilişkimden ayrıldım. Ve hiç normal bitiş değildi yani psikolojik olarak çok etkilendim. Narsistin tekiydi. Ona alışamadan bi anda kendimi üniversitede buldum ortama da alışamadım. Arkadaşlarım var yok değil ama gülüyorum ama hani içimden gülümsemek geldiği için olmuyor. Rol yapıyorum hani insanlar kötü hissetmesin diye. Kendimi o kadar o kadar o kadar kötü hissediyorum ki. Yapayalnız gibiyim. Ankara’ya gelmeden önce sürekli hastanedeydim sürekli kusuyordum, tahlillerimde bir şey çıkmadı çok şükür ama ben stresten ve üzüntüden kaynaklandığını düşünüyorum. Şimdi diyeceksiniz ki niye o kadar uzak yer yazdın o zaman? Ben bu yıl yerleştim ve diş hekimliği 7 bin geri attı ben en fazla o da en fazla 5 bin geriye atar diye düşünerek tercih vermiştim ve full evime yakın olan yerlerdi hani. Ama onların hiçbiri gelmedi. 10. tercihime yerleştim. İlişkimden çok kötü bir şekilde ayrılıp aşırı derecede stres yüklendiğim için mi bi anda patlak verdi tüm bunlar bilmiyorum, ama mide bulantım stres olduğum anda tetikleniyor ve bu beni çok kötü hissettiriyor. Ne yapabilirim? Ne iyi gelir bana?