En son ne zaman iyi seyler olmustu hatirlamiyorum. Bir bahardi, belki ilkyaz. O zamanlar cok guzel seyler olmustu. Gunes gibi gunler sicacik umutlar vardi. Iki gozum guluyordu. Her yer cicek bahcesi. Cok uzun zaman oldu ve cigerlerim hasretten bitamam soldu. Daha ne kadar dayanabilecegimi kestiremiyorum. Oyle geliyor ki bir gece ansizin...........81 duzce 82 musul 83 kerkuk.. Yine yanilacagim
bi yandan ne zaman gebe kalacagım diye dusunurken diğer taraftan esımin askere gidecek olması 6 ay ondan uzak kalmak acaba hangu duygu daha karamsar bilemedim ....
Allah'ım... Güzel bir ders verdin bana..
Bu sefer iyi bir darbe yedim..
Titriyorum, korkuyorum, kalbim çarpıyor..
Yardım et bana yalvarırım..
Dualarımı kabul eyle...
İşimi etkilemesin bu durum lütfen...
Kötü niyetle davranmadım ben... Sen biliyorsun Rabbim...
Korkuyorum yardım et...
Hiç bir zaman seveceğimi sanmıyorum seni hayat..
Sadece yaşamaya, bir şeyleri öğrenmeye çalışıyorum, çalışacağım. Başka çarem yok.
Ama derinlere de gömsem sevmeyeceğim.
Önümdeki günleri kalp krizi geçirmeden atlatırım dilerim.
Rabbim sana sığınıyorum, bana yardım et...
Sabah senin güzelliğinden mahrum kalarak başlayacağım yeni haftaya.
Ama çok yorgunum. Gelesim yok.
Evde oturup ders çalışacağım el mahkum.
Artık haftaya gözlerim bayram eder ancak.
Gerçi sana bakınca hayaller ve hayatlar arasındaki acı gerçek bıçak gibi kesiyor ama napalım...
Alıştım, kabullendim.
Ruhum olumsuzluklarla boğuşuyor.
Bir şeyler yapmam gerek.
Yıka beynini, beynine format at gibi kitaplarıma döneyim en iyisi.
Ders kitaplarından onları okumaya fırsat kalırsa tabii.
Olumsuz insanlardan nefret ederim. Hep kötüye odaklanan, aynı şeyleri tekrarlayan, çözümsüz sorularla uğraşıp duran her aptaldan nefret ederim.
İnançlarım doğrultusunda ışığı bulacağım bu yüzden. O aptallardan biri olamam!