Rahatça, düşünmeden güvenmek samimiyet kurmak istiyorum insanlarla. İnsanlara değer veriyorum. İnsan olduğu için. Şans veriyorum.
Güven vermek niye bu kadar zor. Şimdiki, insanların tepkilerine göre şekillenip iyiyi düşünmeden davranan insanlara da benzemek istemiyorum.
Düşünmek istemiyorum onun bunun niyeti nedir diye, negatif yükleniyorum, yoruluyorum. Gerçekten çok yorucu benim için.
Ve sanırım zarar görünce de madem rahat olamıyorum ben de sizden kaçar uzaklaşırım diyorum... Ya hep ya hiç gibi.
Ah hayat...