AYAĞA KALK !!!
Yerinden kalkma zamanı gelmedi mi hala?
Uyanmak istemiyor musun?
Kendini bu kadar hırpaladığın yetmiyor mu?
Ne bekliyorsun? Artık, insanların sözleriyle, yorumlarıyla, yakıştırmalarıyla kendini anlamaya çalımaktan vazgeçme zamanın gelmedi mi? Kurban rolünü ne zaman bırakacaksın?
Kendini cezalandırmaktan sıkılmadın mı? Zihnindeki yargıça ne kadar daha dayanacaksın?
Kalk... Kalk yerinden... Aynaya bak. Sonra da gökyzüne... Sen bu kadar mısın? Sen bu musun? Sen söyle... Kendini dışardan duyduklarınla değerlendirmeyi, sürekli başkalarıyla kıyaslamayı bırak artık.
Söylediklerinin peşini bırakma. Yüreğindekileri, zihnindekileri, içinde taşıdıklarını dök... Ayağa kalk.
Kendin olmaktan utanmadan, kendini olduğun gibi sev.
Bırak bedenini izlemeyi. Bırak insanların neler söylediğini.
Olduğun gibi o kadar güzelsin ki...
Sen kendini sevemedikçe dışardakiler nasıl sevebilir, sen kendini beğenmedikçe, güzel bulmadıkça dışardakiler nasıl beğenebilir.
Sıfır bedenler senden daha mı güzel, göbeği olmayanlar senden daha mı yakışıklı.
Bırak kodları. Işığını saç etrafına.
Başkalarının sözlerinde aramana gerek yok ki kendini, tüm sözcükler yüreğinde. Sözler kalbini kırdı, sözler inançlarını yarattı.
Yık artık.
İndir duvarlarını.... (ALINTI)