Ağustosun ortasında 54 kiloyu görebilmekte varmış kaderde..
Oh be sonunda 4 kilo verdim iki haftada yetti bana aman diyim marga ! boğazıa hakim ol , tekrar alma şu verdiğin kiloları okey mi bebeğim !
Yoruldum yaşamaktan yoruldum.herkeze dert anlatmaktan yoruldum.kimbilir belkide zaman gelmiş olabilir.belki birşeyleri degistirmek.yada kendimiz değişmek olabilir bu dünyada.ama nevarki insanların kafasını değişmedikçe.aynı kafa ile yurudukce ne ben bir adım irerleye bilirim .nede yuksele bilirim.
Hatayı çoğu zaman kendimde ararım. Karşımdaki yaşça büyük olsa da görmezden gelen, olur oyle şeyler diyen taraf benim. Bu son olacak attığım adım. Bir daha özveride bulunmayacağım. Siz benim yaşlarımı geçtiniz ama benim kadar olgun olamadınız. Umarım bundan sonra egolarınızdan arınmış bir şekilde yolumuza devam ederiz.
Keşke doğmasaydım diyorum ama buna çare yok, ölmek istiyorum ama hem yapabileceğim bir şey yok hem de dini anlamda içim rahat olmayacak henüz, önce yerine getirmem gerekenler var gibi. Bu bir ergen isyanı, ya da anlık bir bıkkınlık değil... Ama mecburen yaşıyoruz tabi.
Arkadaşlar, annemle bir konuda tartıştık ve lise yıllarımdaki gibi suratımı asıp sorduğu her soruya "hmm" layarak küskünlüğümü gösterdim. "Anneye küsülmez ki ama" diyip irademi yok saydı arkadaşlar.
İrademizi yok sayan anneler , annelerimiz.
Ben sahiplenmeden yapamam sanırım.. Dost da, aşk da.. O benim için herkesten başka, ben onun için herkesten başka olmalı ve hissetmeliyim bunu, verdiğimiz gösterdiğimiz değer ve önem karşılıklı olmalı, içtenliğimiz aynı olmalı, bilmeliyiz bir şeyleri.. Yoksa olmuyor sanki, bilmiyorum...