Kaç saat telekom sorunu çözsün diye aöf bürosunda bekledik ama düzelmedi, boşu boşuna iki saatlik yolu gittim.
Dün gidecektim olmadı, bugün sabah gidecektim olmadı. Şansızlık mı nedir.
Hayır anne sen de bana niye surat yapıyorsun? Ben mi çıkarttım telekom arızasını.
Niye içimde sana merhamet duygusu var?
Halbuki hatalısın, içim almıyor artık, hayatımdan çıkardım seni.
Karşılık verseydim canı sıkılan ben olacaktım yine.
Neyse, size göre acımasız olmaya devam...
Şu birini yakın bulduğumda, memnun olduğumda ki çenemin açılmasını kapatabilsem çok memnun olacağım, hiç önünü arkasını düşünmüyorum. Azalttım ama bazen oluyor yine. Hatta bu yakın bulma muamelesini yaptığım kişiler azalsa, içimden geliveriyor bazen engelleyemiyor gibiyim.. Sonradan pişmanlık kaplıyor içimi, sıkılıyorum. Fazla iyi niyetli ve zarar verici şeyler bunlar galiba...