Şu hayatta kendime yapacağım en büyük iyilik boşanmak ama yapamıyorum kafayı yiyeceğim

nevnev1 .!.:

Nilüfer senin eski konularını biliyorum çok çektin ama asla sağlıklı karar alamıyorsun. Ben eski konularından yaşın daha büyük sanmıştım ama sen çok gençsin. Ailen farklı ülkede kasadan bi gün al paraları kaç ailenin yanına orda da boşanma davası aç çalış. Ailenin dönmene pek gönüllü olmadığınıda biliyorum. Orda çalışıp para kazanırsanız onlarda ses etmez. Mental durumun pek iyi değil.
Ama kim ne derse desin yapmayacaksın yine. Kendine birazcık güvensen kurtulursun aslında.

Genişletmek için tıkla...

Bloss .!.:

Siz Rusya'da yaşayan nilu ile karıştırmış olabilir misiniz ?
İkisi de boşansa daha rahat ederler ama o cesaret maalesef yok.

Genişletmek için tıkla...

Bloss .!.:

Siz Rusya'da yaşayan nilu ile karıştırmış olabilir misiniz ?
İkisi de boşansa daha rahat ederler ama o cesaret maalesef yok.

Genişletmek için tıkla...

Kiraz Mevsimii .!.:

İnan tek sorun bu olsa buna da katlanırım. Ama bu değil sadece neler neler yaşadım ya neler.. insan karısının fikirlerini hiç mi önemsemez, hiç mi değer vermez. Hiç mi mutlu etmek için çabalamaz. Bomboş bir adam bomboşşş

Genişletmek için tıkla...

Kiraz Mevsimii .!.:

ben artık kendimi psikolojik olarak çok yorgun bitkin hissediyorum. Kendime yapacağım en büyük iyilik boşanmak biliyorum ama buna asla cesaret edemiyorum hala ve hala. Takip edenler konularımı biliyor zaten ki ne yaşarsam yaşayayım o cesareti henüz elde edemedim. Neden böyleyim ben kendimi çok aciz hissediyorum. Benim için hiçbir fedakarlıkta bulunmayan bir eşim var. Ben ise en fedakar taraf. Şimdi ise kapı dışarı çıkmıyor bütün gün telefon elinde okey oynuyor. Bıktım artık. Kendimi yalnız hissediyorum. Beynim çok yorgun. 25 yaşındayım ama ruhum 2 senede 60 yaşında gibi ya. Bu durumu aşabilen ya da çözüm önerisi olan var mı? Her zorluktan sonra gerçekten güzel kapı açılır mı insana? Nasıl cesaret bulacağım.. çok umutsuzum. Beynimin ağırdığını hissediyorum mutsuzum bir ömür böyle yaşamak istemiyorum.

Tatil sorunumuz vardı eşimle.. bana o kadar kötü şeyler yaşattı ki 2 senedir evli olduğumuz süre içerisinde. Hala bir gelişme yok kendisinde. Kumar borcunu hala ödeyemediğimiz için bana dün tatile gitmeyeceğiz dedi. Konu tatil de değil inanın ben sadece kendim için bi şeyler yapsın beni düşünsün çabalasın ilgi göstersin istiyorum. Yok yokkkk yapmıyor. İstese beni tatile de götürebilir. Borcunu bi süre erteleyebilir. Ben ödüyorum zaten o kumar borcunu hala.. köpek gibi çalışıyorum onun dükkanında (yine belirtmeliyim ki eşim esnaf birlikte çalışıyoruz dükkanında). Kapı dışarı çıkmıyor adam ya. Bilmiyorum gerçekten delireceğim.

İşin kötü yanı cesaret edemediğim için henüz, boşuna ağzımızın tadı kaçmasın bari evde onun suratını çekmeyeyim diye, mecburen gülüyorum her şey yolunda gibi davranıyorum.

Genişletmek için tıkla...