- 20 Mayıs 2011
- 685
- 31
- 323
- 40
evet cnm ama ankaraya gitmekte hiç kolay değilmiş cidden bunuda anlamış oldum :) artık temelli gidiyorum ankaraya evimiz satıldığı için eşya toparlamak çok zor..bazen toplarken duygulanıp ağlıyorum eşimi bırakıp gittiğim için ankaraya gidecem dr. ve evi düzenleme derdim var tekrardan annemin evi zaten üst üste kardeşim yaza evleniyor onun bi ton eşyası bi debenimlikerCanim ne zamandir su Ankara'ya bi ayak atsaydim gerisi kolay diyordun, demek sonunda geldi catti o tarih. Hadi bakalim hayirlisi, umarim istedigin gibi bi doktor ve hastane bulursun bir an önce. Senin adina cok sevindim, Allah esinede tez zamanda kavusturur insallah. Kendine iiyi bak, özletme, havadislerden mahrum birakma bizi.![]()
cnm benim hiç sıkma canını biliyorum hamilelikle daha duygusal yaklaşıyoruz olaylara ama herkeste benzer sorunlar olabiliyor malesef benim ailemden yana bir sıkıntım yok ama bak senin kayınvaliden falan çok destek oluyormuş ne güzel bizimkiler destek olmayı bırak köstek oluyorlar resmen..yaşadığımız hiçbir sıkıntıdan haberleri yoktur..eşinde ne güzel anlayışlı ve destek oluyor sana kendinide eşinide üzme bebeğine odaklan onu da üzme cnm benim inş toparlarsın en kısa zmandaBugün 34. haftamız da bitti. Doğuma gittikçe yaklaşıyoruz ama çok mutsuzum. Hamileliğimi baş belası bir öksürük yüzünden yaşayamamaya başladım. Daha önce de yazmıştım. Gördüğüm her öneriyi denedim, doğal yöntemlerin hepsini yaptım. Dün dahiliyeye gittik. Adam kitap çıkarıp vereceği antibiyotik bebeğe zararlı olur mu olmaz mı diye baktı. Sonra da tuzlu su gargarası ve vicks kremi önerdi. Onları da yaptım hiçbir değişiklik yok. Kendi doktoruma da gittim, bebeğimin durumunu sormak için. Çok şükür iyi sadece yorgun ben uyuyamadığım için. Ama doktoruma şikayetlerimi anlatınca (gece artan öksürük, gece terlemesi) "öyle bir anlatıyorsun ki tüberkülozdan şüphelendim" dedi.Göğüs hastalıklarından randevu aldık, yarın da ona gideceğiz. Hamileliğimin başından beri herşey güzel gidiyordu. Çok mutlu ve çok enerjiktim. Ama 1 haftadır çok kötüyüm. Geceleri uyuyamıyorum hiç. Öksürmekten yorgun düşüp 2 saat falan sızıp kalıyorum. Bu yorgunluk ve çaresizlik beni öldürecek. Korkuyorum tüberküloz ya da zatürre gibi hastalıklardan. Dün canım kocam akşam yemeğini hazırlamış bir de canım kek istiyor diye kek yapmış bana. Ben bu son hastalıkla kendimi çok yalnız hissediyordum. Ablamla aynı şehirdeyiz. Evlerimizin arası 15 dk mesafede. Hamile kaldığımdan beri bir kez arayıp bebeğin durumunu sormadı. Hatta toplasan 5 defa aramamıştır aylardır. Annem zaten 11 saat uzakta başka bir ilde. O da hastalığım boyunca birkaç kez aradı, 3-4 gündür o da aramıyor. İstiyorum ki ben "gelme" bile desem çıkıp kendiliğinden gelsin bana destek olsun. Ama yok, nerde öyle düşünecek insan. Son 1 haftadır kayınvalidem ve görümcem her gün arıyor, benimle birlikte çözüm bulmaya çabalıyor. Bazen sanırım benim gerçek ailem onlar diyorum, onlara sarılmalıyım sıkı sıkı diyorum. Ablamla eşimin yıldızları bir türlü barışmadı, 5 sene boyunca aralarını düzeltmek için çabaladım olmadı. Sonra yoruldum ben ve bıraktım uğraşmayı. Şimdi o da evlendi. Ama o hemen sırt çevirdi bana. Eşimle bir problemi olsa bile insan kardeşini aramaz mı, yeğenini merak etmez mi? Çok kırgınım çok. Burda yazmış bazı arkadaşlar, ablamın yanında doğum yapacağım, annem evimi temizliyor, bavulumu hazırlıyor falan diye. Benimkinin umrunda değil. Evi temizletmek falan gözümde büyüyor, perdeler falan ütülenecek, cam silinecek... bir sürü iş. Her şeyi düşünmek zorunda olmak çok yordu beni. Çok mutsuzum çok.
Dün nihayet internetten sipariş ettiğimiz cicilerimiz geldii.
Eki Görüntüle 585223 Eki Görüntüle 585222 Eki Görüntüle 585221 Eki Görüntüle 585220
güle güle sağlıklla kullanın inş...