günaydın kızlar...
buraya kimsecikler uğramayınca açıkçası benimde yazasım gelmiyor...
ben de durumlar aynı... iş güç, arda..yoğun bir şekilde çalışıoruz...psikologdan destek alıyorum...bi gün iyi iki gün kötü şeklinde gidiyoruz...
ardaya gelince konuşuyor artık. ama çok yaramaz. beni evden kovmaya başladı..burası benim evim diyor.anne git diyor. dış kapıyı açıp beni göndermeye çalışıyor...şimdiden böyle ilerde napıcaz bakalım...
kreşe devam ediyoruz. bana hoşçakal diyerek ayrılıyoruz artık. akşam almaya gidince bi mutlu oluyor anlatamam.
renkleri, şekilleri, 10 a kadar saymayı biliyor. kreşte yırtma yapıştırma, boyama yapıyorlar...
böyle bizden...
sağlıkla kalın.