günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
çalışmıyorum,çocugum yok ama aynı olaylara maruz kalmıs biriyim.3 yıldır evliyiz ve malesef son 1 yıl anlattıgın seylerle ugrasıyorum.ugrasıyorum diyorum cünkü kendi egosunu benm üzerimde tatmin etmesine izin vermiyorum.annem hep derdiki o sinirlennce sen susacaksın,evet en basta cok susutum.baktım susmak cözüm degil aksine dahada ezik hissetmeme sebep oldu.sonra azalacagını düsündügüm durum dahada fenalastı.senn duydukların ne ki? yasadıkların neki?
kendime olan saygımdan asla küfür etmezdim.şimdi çaçanoz kadınlardan beterim.
bana olan saygısını kaybettirdim susarak.
ona olan saygımı kaybettim küfrederek ona cevap vererek.
malum sonuc ayrılık olcak ve en yakın arkadaslarıma bile hissettirmeden suan avukat,yasal haklar,önlemler peşindeyim.tehditlerine pabuc bırakmamk için kendimi maddi manevi tamamlayıp tek celsede bitirmek niyetindeyim.
aynı evde iki düşman cephe,birbirimizin agzına laf vermemek,hata yapmamak için dikn üzerindeyiz.
düzelmez ve asla düzelecegini ümit edip ömrümü tüketmek niyetinde degilim.
cocuktu,babamdı,annemdi düşünme.önce sen arkadasım.sen güçlü olacaksınki çocugun için savaşacaksın.kendin için yap yapacagını.
kusur ettiysem affola..
Önce de yazdık boşan arkadasım,balkondan atlamak da ne demek? Bu dünya iyilerin yaşaması için,çocugun iyice anlayacak yaşa gelmeden ayrıl artık...Ölmeden ,öldürmeden,yoksa buralara yazmakla olmaz...Hala bir umut böyle olup da düzelen var mı diyorsun ? Yok arkadasım yok ,sinir hastası ayrıca ahlaksız bir adam senin kocan,günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
konuyu yazalı çok olmuştu arkadaşlar tekrar ilgilenmişsiniz teşekkürler. bu sıralar hiç sataşmıyoruz birbirimize çünkü onunla mümkün oldukça az konuşuyorum sinirlenirsem içeri gidiyorum genelde kızımla ilgileniyorum oda ynımızda laptopuyla uğraşıyor arada kızımızla beraber birşeylere bakıyorlar. biraz daha sak,in gibiyiz. pazar günü hafif tartıştık uzatmadık baktım ne o surat astı ne ben büyütmeden kapattık. biraz daha iyiye gidiyoruz. ben kendimi ibadete verdim aradığım aşkı inşallah rabbimde bulurum, inşallah eşimden beklediklerimin ne kadar basit ve komik şeyler olduğunu anlar artık onunla değil ahiretimle ilgilenirim...
günaydın arkadaşlar, yine çok kötüyüm. sadece sormak yalvarmak istiyorum eşi benim eşim gibi her küçük tartışmada küfreden hakaret eden aşağılayan varmı, daha doğrusu böyle olup düzelen varmı, yada eşi tarafından düzelttirilen? böyle bir tanıdığınız eşiniz dostunuz varmı? 7 yıllık evliyim ben artık dayanamıyorum bu kadar sözel şiddete, anlatamam o kadar zorki.. allah kimseye yaşatmasın o anlarda inanın bazen kendimi balkondan atmak bile geliyor. kurtuluş gibi geliyor. ama korkuyorum, kızımı bırakıp gitmekten korkuyorum. ona bu cezayı veremem. ama artık sabrımın gücümün azaldığının farkındayım, önceleri kavgalardan sonra özür dilerdi, düzelir diye beklerdim saf saf... ama şimdi özür bile yok, aksine o kadar sinirleniyorki yatana kadar bazen ertesi güne kadar bazen birkaç gün siniri geçmiyor, bana bakışları falan nasıl değişik. gerçekten öldürmek istiyor gibi.. hıncını alamıyor, sevgimin zerresini bırakmadı bununda farkında bundan dolayıda çok asabileşiyor. alışmış ailesi tarafından pohpohlanmaya, bende böyle uzaklaşıp mümkün mertebe konuşmadıkça ilgilenmedikçe kuduruyor, her tartşmamızda çocuk gibi neler sayıyor. kalbim çarpıyor, nefes alamıyorum, dayanamıyorummmmmm. dünkü duyduklarımı söyleyim, şerefsiz, adi, sı....yım senin gibi kadını.... sonrada surat asınca suratsız maymun allah belanı versin bıktım şu suratından, bir günde yüzün gülsün pislik... söyleyin ne yapayım ne edeyim, biliyorum ne yapılırki ama bunaldım bişeyler yazın nolur işe geldim çatlıyorum. aslında ikimizde artık ayrılık vakti geldiğini biliyoruz ama...............................
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?