sürekli hakaret, küfür....nereye kadar sabredeceğim?

merhaba arkadaşım,

sana boşan demicem. çünkü anladığım kadarı ile buna henüz hazır değilsin.hazır olmadığın için türlü bahaneler yazmışsın.

çocukluğumdan geç kızlığıma kadar hep annemle babamın kavgaları ile büyüdüm. babamın kötü alışkanlıkları vardı. bu nedenle annemle sürekli kavga ederlerdi. babam yaptıkları için özür dileyeceği yerde birde anneme psikolojik şiddet uygulardı. ancak bize karşı çok ilgili bir babaydı. babamdan bir gün olsun ne sözlü nede fiziksel bir şiddet görmedim. ama annemi nasıl mahvettiğine hergün birebir şahit oldum.
annem kaç kez boşanmak istedi ancak annemin ailesi kabul etmediler. kaderin çekeceksin dediler.
annem hem bizim için hem ailesinden manevi destek göremediği için boşanmadı.

ve sonuç şöyle:

kardeşim: içene kapanık bir çocuk. kendini asla savunamaz. ne denirse itiraz etmeden kabul eder. pasif bir karekter.

ben: kardeşimin tam tersiyim. çok hırçın ve kavgacı. herkesden zarar görecekmişim gibi. kendimi annem gibi ezdirmemek için hep yüksek sesle konuşan en gereksiz durumda bile kendini savunan ve ezdirmemeye çalışan. akşamları yalnızken sinir krizleri geçiren, kendimden başka kimseye güvenmeyen , hep derdimi, korkularımı içime atan bunları asla dile getirmeyen biriyim.(biriydim)

annem: panik atakla psikolojik sorunlar başladı ve ağır depresyona kadar uzandı. uzun süre ilaçlı tedavi gördü. işe yaramadı 2 kez hastaneye yattı. şimdi biraz daha durulmuş durumda

babam: yaş ilerledikçe kötü alışkanlıklarını bıraktı. köşesine çekildi. annemin depresyon rahatsızlığı ile dalga geçiyor şimdi bol bol. kızım senin bu anan deli diyor.ama annemin neden böyle olduğunu , kimin yüzünden bu hale gediğini söylemiyor. yaptıklarından dolayı pişman mi bilmiyorum ama asla birkere bile olsun bunu dile getirmedi ve annemden hiçbirşey için özür dilemedi.

evet annem bizim için boşanmadı ama bizide kendi ile birlikte mahvetti. ben anneme hiç bir zaman "anne bizden dolayı babama katlandın. çok tşk ederim" demedim. keşke bize bunları yaşatmasaydın. keşke boşansaydında bizimde normal bir çocukluğumuz olabilseydi dedim hep. annem babama katlanarak bize iyilik yapmadı, bizide kendi ile birlikte mahvetti.

ben çok sayıda kişisel gelişim kitapları okudum ve kendimi dinlemeyi öğrendim bu sayede. sorunlarımı ve kaygılarımı dile getirmeyi öğrendim. öfke patlamalarımı kontrol altına almayı öğrendim. neden böyle olduğumu öğrendim ve kabullendim.
farkına varıp kabullendikten sonra gerisi çorap söküğü gibi geliyor.

sana tavsiyem, geç olmadan, annemin durumuna düşmeden bir psikoloğa görünmen. senin ilk önce sorunlarını görmen/ fark etmen ve kabul etmen gerekiyor. bunu yapmadan sağlıklı bir karar veremezsin.

sağlıklı düşünmeye başladıktan sonra inan bir an olsun bile düşünmeden sadece kızın için bile olsa boşanma kararı alacaksın.

allah yardımcın olsun arkadaşım.
 
saygı bitmiş sana karşı ne yazıkki...
nasıl başlarsa öyle gidiyo...
değişene rastlamadım ben şimdiye kadar ne bu konuda ne de başka bi konuda....
allah yardım etsin...
senin kararına kalmış bundan sonrası..
 

eşin yanlış yetiştirilmiş. çok sevdiğim bi laf var ''hepimiz anne babalarımızın hatalarının çocuklarıyız'' diye. ömrü boyunca ailesi pohpohlamış şimdi derdini sen çekiyosun üstelik o çok sevgili oğulları da mutsuz.

eşinin öfke problemi var. bu çok ciddi bi sorun. normalde çocukluk çağında tedavi edilmesi gereken bir rahatsızlık ama hala bir kurtuluş olabilir. eşini psikiyatriste gitmeye ikna edebilsen keşke. ailecek destek alabilseniz bişeyler düzelebilir.

anladığım kadarıyla eşin inançları olan biri insan. keşke bir aile büyüğü ya da sözünü dinliyeceği biri eşine islamda karı-koca ilişkileri hakkında nasihat verse.

allah yardımcın olsun.
 
cnm kısa sürede cvp yazmışsın tşk ederim.bnm oğlum 7. sınıftan beri daha da bi anladı durumu. işte sana ilk cevabımda bunu anlatmak istedim ama sanırım başarılı olamamışım. bana oğlumun 7. sınıfta ilk defa şunu duydum. anne biz neden babamla aynı evde yaşıyoruz ki! sorusu oldu. şimdiler de kendi de anladı niçin aynı evde yaşamak zorunda olduğumuzu biz farklı bi yöntem bulduk oğlumla bir evi paylaşan 2 aileiz biz. oğlum bu şekilde mutlu yada beni üzmemek için öle söylüyr. haftasonu tatillerimi oğlumla beraber geçiyrm. çok ii vakitler geçiyrz aynı zamanda babasıyla da vakit geçiriyr. ama bu dediğim gibi nereye kadar gider bilemem inşlh oğlum üniv. başka bi şehirde kazanırda ben onun yanına giderim bakarsın bizim için ayrılık yolları bu şekilde başlar bellimi olur :)
 
evet aynen öyle öfke problemi var. diyorumya öfkelenince ne yapacagını şaşırıyor etrafımda dolanıp duruyor o derece yani... biraz öncede aramış akşama ne lazım şunu alayımmı bunu alayımmı kızı aradınmı nasılmış diyor yani birşey olmamış gibi... bana hiç onları saymamış gibi... evet inançlı bir insan her perşembe sohbetlere gitmeye başladı. gittiği öğretmen arkadaşın eşini tanıyorum ama çok samimi değilim. ona anlatsam eşinden bunu rica edebilir ama güvenemiyorumki... birde anlarsa varya özelimizi anlattın diye evi başıma yıkar. asla sevmez böyle şeyleri.
 
arkadaşın biri 1 resim yüklemiş.

patron adamı/ adam karısını/ kadın çocuğu/ çocukta kediyi azarlıyor

bu resim herşeyi çok güzel özetliyor.

şuan çocuğun küçük olduğu için ona karışmıyorsun. ama biraz daha büyüsün sende kocanın sinirini ondan çıkaracaksın. kocan seni azarladıkça / aşaladıkca sende aynısı çocuğuna yapacaksın.
benim çevremde ve bizdede hep böyle olmuşdur.

babamla annem kavga ederlerdi. annem sebebsiz yere bize sataşırdı.
babamın anneme yaptığı hakaretleri bir kaç saat sonra biz annemden işitirdik.
hırsını birilerinden çıkarması gerekiyordu. eee gücü bize yettiği için bize saldırıyordu.
ben kardeşimden büyük olduğum için hakaretlerin ve şiddetin çoğundan ben nasibimi alıyordum.
bende dışardaki çocuklara saldırıyorum. bu böyle gidiyordu.
 

canım özelinizi çok iyi tanımadığın insanlara açma.

bence şöyle yapabilirsin; ailecek o sohbet arkadaşı ve eşiyle bir arkadaşlık kurun. gidin gelin bir süre, sende onları iyi tanı ve derdine derman olabilirler mi anlamaya çalış.

sonra güvenirsen bu insanlara bayana konuyu aç, o da eşine belki eşi de o sohbeti yapan kişiye mevzuyu açar. direk eşinle konuşmaz kimse ama sohbet konusu bu olur mesela '' peygamberimizin aile hayatı nasıldı?'', '' eşlerin karşılıklı hakları nelerdir?''

sende bu arada duanı eksik etme tabi. bence de boşanmak her zaman çare değil, her aile her kadın her çocuk boşanmayı kolay karşılayamayabiliyor. ama bi şekilde bu sorun çözülmeli yoksa sende kendine saygını kaybedersin ve uğruna herşeye katlandığın evladını çok yanlış yetiştirebilirsin.
 







Şiddet çemberi birbirini takip eden 3 aşamadan oluşur: gerginliğin artması, patlama ve özür. Bu, sonuçları yaralanmalara hatta ölümlere yol açabilecek bir kısırdöngüdür. Gerginliğin artması evresinde kişi kızgınlığını kontrol edememe yönünde sinyaller vermeye başlar ve karşısındaki bir şeylerin yolunda gitmemeye başladığını hisseder.

Patlama evresinde şiddet uygulayan kişi sözlü, fiziksel ya da cinsel olarak karşısındakine saldırır. Bu süre kısa veya uzun olabilir, hatta günler sürebilir. Özür evresinde ise şiddet uygulayan kişi diğerinden özür diler, affedilmek ister, bir daha olmayacağına dair sözler verir.

Bazen özür evresi yaşanmayabilir ve gerginliğin artması-patlama ikilemi devam edip gider. Bazı kişilerin ise şiddeti ne zaman uygulayacakları belli olmaz, beklenmedik bir zamanda ön belirti vermeden patlayabilirler.


göründüğü üzere, kendiliğinden düzelen bir durum değil. uzman yardımı alınmalı. siz bu döngüyü fazlaca yaşamış olduğunuz için artık özür evresi tamamen devre dışı kalmış.
 
mesaj atamıyorum 100 msj yazma zorunluluğu varmış özel mesaj atabilmek için.

ama doğru düşünüyosun komşuna ayrıntıya girmeden meseleyi açabilirsin.
 
Eşinde öfke kontrolü sorunu var tedavi olması lazım. Daha önceki bir konunu okumuştum hani kızınızla ilgili olarak bir kavganız olmuştu. Eşin baskın bir insan sende tahminimce eşine dikleniyorsun. Erkekler sözel olarak hakkını savunan kadınlardan nefret ederler cnm. Ali Cengiz oyunu lazım erkeklere bu işler böyle.

Ağır sözler nasıl katlanıyorsun demem çünkü başa gelen çekiliyor. Devam edeceksen;

-Eşinin ailesiyle aranı iyi tut ve onu bilhassa ailesinin yanında onure et,
-Tartışma anında eşine cevap verme sakinleşmesini bekle ve sonra konuş,
-Bazen altta kalıyor gibi görünmek iyidir. Güçlü dur ama muhatap alma.

Tabi bunları hemen yapma biraz bekle ortalık durulsun. Arkadaşım ya bu deveyi güdersin ya bu diyardan gidersin. Senin bir önceki olaydaki tutumunda doğru değildi. Madem devam edeceksin ne diye rezillik çıkartıyorsun? Sonunu getiremeyeceğin işe girme. Giriyorsanda arkasında dur. Sen günlerce yerde yattın ya işte orda eşinin saygısı bitti sana diyim.

O olayda senin evi terketmen gerekiyordu çünkü o tepki bunu gerektirir. Sen eşine öfkeni kustun (haksızdın demiyorum) sonrada geri bastın bir de yerlerde yattın. Olmaz. Tutarlı davranman lazım arkadaşım...
 



bu mesajlarda da görüldüğü gibi çocuğun hiç bir zaman anne benim için sabretseydin demeyecek. mutsuz bi aile de nasıl mutlu bir çocuk olacak ki. bana göre anne figürü çok ama çok önemli bir kızın hayatında. ben mesela erkek arkadaşımla yaptığımız kavgalardan sonra eğer haklı olduğum halde susuyorsam sonra kendime kızıyorum. neden annem gibi olamıyorum diyorum. kendime çeki düzen vermeye çalışıyorum. çünkü annem çok güçlü ve saygıyı hakeden bi kadındır. babam annemden korkmaz ama onu üzmekten onun mutsuz olmasından korkar. herşey de fikrini ister. çünkü değerlidir fikirleri... bu karşılıklı olacak bir şey. korkarım ki eşiniz size karşı sevgi ve saygısını yitirmiş. bundan önemli birşey var mı ki evlik için.. bunlar benim naçizane görüşlerim
 

Nerden biliyorsun ? Kaç kere boşandın bu adamdan ?
Saçma sapan tehditlerle siniyorsun.
Tehdit etmesi bedava.Sen de onu tehdit et.
Öyle birşey yaparsan seni öldürürüm de mesela.
Çok gördük böyle çocukla tehdit eden adamları.
Sonrasında çocuklarını ayda yılda bir anca aradılar.
Konuşturma şimdi beni...

Öfke kontrolüymüş,pöh !
Öfkesi de bir tek sana kontrolsüz sanırsam.
Arkadaşımın eşinde öfke sorunu var.Adam kendi kendine bile sinirleniyormuş.
Yaptığı iş istediği gibi olmayınca veya tuttuğu takım yenilince duvarları filan yumrukluyormuş,eşyaları tekmeliyormuş.
Seninki öfke kontrolünden değil.Meydanı boş bulmuş,çok afedersin böğürüyor.

Daha ilk seferde tepki gösterip,bana baksana sen,benimle ne biçim konuşuyorsun,kendine gel deseydin bu raddeye gelmezdiniz.
Şimdi de geç değil,azıcık dişini göster.
Eşin öyle yapınca,tek yaptığın susup surat asmaksa,bundan vazgeç.
Sen de bağır.Hatta eşya kır bakalım nasıl oluyor.
Hassas,naif kadın modundan asabi kadın moduna geç.
Sinir korkutucu,korkuyorsun değil mi ? Korkutan sen ol o zaman.
Sen sinirlenme diye olay çıkarmamaya çalışsın bakalım.
 
arkadaşım yanlış anlama ama her erkek karşısında güçlü bir kadın istemiyor malesef bu kadıncağız annen gibi yapsa muhtemelen
kocası baban gibi yapmıycak kadın küfürü yicek yada başka hakaretleri...Sora en baştan sineye çekicek...
 

Kadın bağırınca yada sinirlenince adam susacak pısacak mıyoksakadına daha fazla yüklenip dayak mı atmaya kalkışacak?Herşey uzaktan göründüğü gibi kolay değil bayanlar..Adamın iyisiyle karşılaştırsın Allah...
 
moralinizi daha fazla bozmak istemiyorum ama böyle tipler genelde
ilk küfürlerinde özür dilerler sonra aliskanlik haline gelir sonra
dayaklar dövmeler falan yani daha kötüye gider bilmiyorum
allah yardimciniz olsun bosanin diyecegim ama ortada cocuk var kolay degil
ama yeni bir sayfa acmanizi tavsiye ediyorum
 

Konu sahibi sözlü saldırı ve küfürden sözetmiş.
Dayaktan sözetmişse ben kaçırmışım.

Şu ana kadar (7 yılda) şiddet olmamışsa,bundan sonra olması çok zor.
Dayakçı kocalar,baştan renklerini belli ediyorlar.
Sonradan dayağı bırakan duydum ama yıllar sonra dayağa başlayan duymadım.

Birşeyler yapmak lazım.
Cevap verirsem döver,gidersem kızımı vermez,boşanırsam peşimi bırakmaz.
Bunlar tamamen adamın yerleştirdiği düşünceler.
 
Psikolojik şiddetin fiziksel şiddetten farkı yok gözümde.
Ancak siz tüm kapıları kapatmış durumdasın aileme gidemem, ayrı eve çıkamam onu bunu yapamam peki ne yapmak istiyorsunuz.
Ya bu adama çata çat cevap vereceksiniz susmayacaksınız kendinizi ezdirmeyeceksiniz
Ya da susup içinize ata ata depresyona girecek, çocuğunuzla yeteri kadar ilgilenemeyecek suratı asık mutsuz bir anne olacaksınız.
Çocuğunuzun anılarında hep bu halinizle hatırlanacaksınız annem hep mutsuzdu suratı asıktı diyecek.
Belki babasının yaptıklarının da farkında olacak ve mutsuz bir ailede büyüdüğü için hep üzülecek.
İstediği kadar güzel odası olsun siz ilgilenin o ailenin bütününe bakacak. Siz kavga ettikçe o bunalıma girecek.
Dediğim gibi ya eşinizi susturacaksınız ipleri elinize alacaksınız ki eğer sizi sevdiğinden eminseniz yapın bunu
Yok sevgi de bittiyse bence arkanıza bile bakmayın ne çocuğu sizden alabilir ne bir şey yapabilir.
Onun herşeyi dilinde belli ama birşeyler yapmanız lazım surat asmakla konuşmamakla olmaz.
Benim kişisel görüşüm evlilik saygı üzerinedir saygı yoksa sevgi de toplar bavulunu gider arkadaşım..
Sizi sevse sizi incitmeye üzmeye kıyamaz.
 

kaç kere boşandın
 
Az önce bi arkadaşa ayrılma dedim çünkü eşi yanlışlar yapsada şansı hakeden biri gibi geldi bana ama anladığım kadarıyla sizin eşinizin oluru yok. Onu adam edecem diye uğraşırken siz sizden geçeceksiniz. Bazı erkekler kadını eze eze yavaş yavaş eritip bitirir. Babamdan biliyorum...
 
böyle erkekler düzelmez canım sana boşan demek istemiyorum ama ekonomik özgürlüğünde varmış hayat kısa böylesini çekme kendine de kızına da yazık etme canım iyi düşün kararını ver
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Bir zamanlar iş yeri cehennemi
Yorumlar
8
Görüntüleme
1K
Nastasya flipovna
E
Aldatmış kocama tekrar güvenebilir miyim
14 15 16
Yorumlar
318
Görüntüleme
73K
Loiseauxrouge
B
Yürütemediğimiz 'evlilik'
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
8K
Kazen
  • Kilitli
Babam, korkum, kabusum. Hayatımı yeniden inşa ediyorum hasta ruhum iyileşiyor.
8 9 10
Yorumlar
192
Görüntüleme
47K
Gezegen X
bu defa boşanıyorum galiba :)
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
22K
powerpuff_girl
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…