ayyy canım aynı ya aynıııı. hep ben konu açarım. ama ben bi sussam konuşmasam o ancak naber, eee daha daha der ancak..
mesela gün içinde tuhaf bişey olsun, yada mutlu olcağım bişey hemen ona anlatmak isterim ben.
o an oda ya telefonuna hiç bakmaz sessize alır ya da meşgüle atar. bende ööyle akşamı beklerim. akşam olsun diye can atarım anlatabilmek, konuşabilmek sesini duymak için. bahanesi hep aynı yoğunum diyor. yoğunum anla beni, ama seni seviyorum yemin ederim diyor. ama bu nasıl sevgi? nasıl bir yoğunluk? ben inanmıyorum kızlar ya, insan ne kadar yoğun olursa olsun iki dk sı,
hadi bi msj atmalık vakti olmaz mı ya? yemek molası da mı vermiyor?
tuvalete de mi gitmiyor. bi dk cık arasın ya da msj atsın güzel bişey yazsın dünyalar benim olur.
ama sanırım bu ona zor geliyor. anlatamıyorum ben bu isteğimi, anlamıyor. yoğunum lütfen diyip geçiyor.
herkes bişeyden dertli işde. Allah gnlümüze göre versin ne diyim..