• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sürekli yorgunum, ev ile hemen hemen hiç ilgilenmiyorum.

Hem takviye, hem yardımcı alın.

Evle ilgilenmek size ne katacak?

Eşimle ilgilenemiyorum deseniz takın kafaya da o konuda sıkıntı yok diyorsunuz, önemli olan aile birliği sağlam olsun.

Birbirimizle ilgilenmek konusunda bir sıkıntı yok, şükür.

Ama her şeyi bir arada yürütebilen kadınlar da var görünce şaşırıyorum.

Hoş onlar hallerinden ne kadar memnun onu da bilemeyiz belki onlar da şikayetçidir.
 
Bence normal. Yol zaten mahvediyor insanı. Bir de kişisel gözlemim çocuk evet zor ama bir yandan da ister istemez bir rutine sokuyor aileleri. Çocuktan önce hiçbirşeye zaman ya da enerji ayıramayıp, anne olduktan sonra zaman yönetimi dehası olan kadınlar tanıyorum. Kendinizi çocuklu kadınlarla kıyaslayıp ileride ne yaparım diye endişelenmeyin boşuna.
 
Birbirimizle ilgilenmek konusunda bir sıkıntı yok, şükür.

Ama her şeyi bir arada yürütebilen kadınlar da var görünce şaşırıyorum.

Hoş onlar hallerinden ne kadar memnun onu da bilemeyiz belki onlar da şikayetçidir.

inanın öyle kadınlar yok varsa da canlarına yazık ne diyeyim
 
Önce bir doktora gidip genel kan tahlillerinizi yaptırmanızı tavsiye ederim. Demir, folik asit, kalsiyum, b12 vb düşüklüğü psikolojik ve fiziksel olarak sizi zayıf düşürecek, çok yorgun ve dağılmış hissettirecektir.

Gayet hareketli bir hayatınız var eve ayda 1 2 yardımcı alabilirsiniz, kurutma makinesi tercih edebilirsiniz. Ayda bir gün bir ay boyunca yiyeceğiniz şeyleri hazır bir şekilde stok yapabilirsiniz ( yeşillikler yıkayıp dogramak 2 3 yemeklik olacak şekilde her sebzeden, tavukları doğrayıp baharatlayıp 4 porsiyon şeklinde koymak, köfteleri hazırlayıp porsiyonluk koymak vb sizi rahat hissettirecek seyler yapabilirsiniz)
 
Bence normal. Yol zaten mahvediyor insanı. Bir de kişisel gözlemim çocuk evet zor ama bir yandan da ister istemez bir rutine sokuyor aileleri. Çocuktan önce hiçbirşeye zaman ya da enerji ayıramayıp, anne olduktan sonra zaman yönetimi dehası olan kadınlar tanıyorum. Kendinizi çocuklu kadınlarla kıyaslayıp ileride ne yaparım diye endişelenmeyin boşuna.


Belki de... Anne-baba olunca zaman yönetimi çok daha iyi oluyor olabilir tabii.

Umarım bizde tersi olmaz.
 
Hayat temponuzun farkında değilsiniz herhalde. Arkadaşlarınızla kıyaslayarak, kendinize haksızlık ediyorsunuz. Şuan ev işi yapmaktan çok daha değerli şeyler peşindesiniz. Eşimle vakit geçiremiyorum diye ahlanıp vahlansanız, haklısınız, bir çare bulmalı diye düşünülebilirdi de, onda da sorun yokmuş, o zaman ev işi nedir ki? Ölmeyecek kadar temiz olmak yeter, yemek işi de bir türlü çözülüyor işte. Doktora sonsuza kadar sürmeyecek. Bittiğinde çok daha rahat bir yaşamın kapılarını açacak size muhtemelen. Eşiniz de yardımcı oluyormuş, ne güzel. Olmadı bir temizlikçi tutarsınız, 15 günde bir gelir. Evle ilgilenmekten zevk alıyorum, o yüzden dertleniyorum derseniz de, sürekli oradan oraya koşturmanız gerekmeyen günler de gelir elbet. Hayat uzun, bol bol ev işi angaryalarına boğulacak zaman bulursunuz merak etmeyin. =)
 
Siz yine iyi dayanmışsınız ben şimdiye kadar pes etmiştim:)
Evinize ne kadar para giriyor, borcunuz vs var mı bilmiyorum internetten baktım toplam 9000 tl civarı diye hesapladım.
Ben sizin yerinizde olsam 1500 lira civarı maaşla hafta içi her gün gelecek bi yardımcı arardım 2 sene için
Yemeğinizi, temizliğinizi, çamaşırınızı, ütünüzü her şeyi halleder.
Evde hiç ev işi yapmaz eşinize ve işinize ayırırsınız bütün zamanınızı.
 
Evet derdim bu, heep ama hep yorgunum.

Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.

Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.

Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.

Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.

Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.

Valla gene iyi dayanıyorsunuz bu tempoya:) Ben sadece çalışıyorum ve eve gidince çok yorgun oluyorum, biraz dinlenmeden hiç bir şey yapamıyorum bile. Yardımcı alıyorum. Çamaşır yıkama asma toplama, bulaşık yemek ve kendi ütülerim dışında bir şey yapmıyorum. Alışverişi eşimle yapıyoruz. Yemek derken de tost, menemen, yumurta, krep, et yemekleri vs yani.

Yardımcı niye almıyorsunuz ? O bahsettiğiniz arkadaşlarınızın sizin kadar yükü yoktur belki de, kimseyi karşılaştırmayın kendinizle, ki kimse süper kadın olup her işini kendi yapmak zorunda değil.
 
Ev işi yapmak esyaya hizmet resmen. Bence o kadar sık yapmaniza dip köşe surekli elinizde bez gezmenize gerek yok. Bi yardimci tutun haftasonu o gelsin bir gün siz de yemek stogu yapabilirsiniz mesela o hafta icin ya da esinizle vakit gecirin. Inanin hic ev isine cok vakit ayirmaya degmez
 
Bende de bu durum vardı. Meğerse demir eksikligi yaşıyormuşum. Acilde ortaya çıkmıştı. İlaç kullandığımdan beri çok zindeyim
 
Hayat temponuzun farkında değilsiniz herhalde. Arkadaşlarınızla kıyaslayarak, kendinize haksızlık ediyorsunuz. Şuan ev işi yapmaktan çok daha değerli şeyler peşindesiniz. Eşimle vakit geçiremiyorum diye ahlanıp vahlansanız, haklısınız, bir çare bulmalı diye düşünülebilirdi de, onda da sorun yokmuş, o zaman ev işi nedir ki? Ölmeyecek kadar temiz olmak yeter, yemek işi de bir türlü çözülüyor işte. Doktora sonsuza kadar sürmeyecek. Bittiğinde çok daha rahat bir yaşamın kapılarını açacak size muhtemelen. Eşiniz de yardımcı oluyormuş, ne güzel. Olmadı bir temizlikçi tutarsınız, 15 günde bir gelir. Evle ilgilenmekten zevk alıyorum, o yüzden dertleniyorum derseniz de, sürekli oradan oraya koşturmanız gerekmeyen günler de gelir elbet. Hayat uzun, bol bol ev işi angaryalarına boğulacak zaman bulursunuz merak etmeyin. =)

Aksine ev işinden nefret ederim ve hiç alışık değilim bekarken asla yapmazdım annem babam da sen okuluna bak diye sokmazlardı işlere, yemek yapmaya evlenince başladım yani 3 yıl önce :D

Dr süreci evet zor ama bitince her ikimiz de daha rahat olacağız umuyorum. O zaman da başka sorumluluklar olacak ama bu yolculuk süreci olmayacak.

Temizlik ayda 2 kez yapılıyor zaten iki kişiyiz.

Yine de zaman zaman acaba daha fazlasını yapabilir miydim gibi düşünceler üşüşüyor işte.
 
Siz yine iyi dayanmışsınız ben şimdiye kadar pes etmiştim:)
Evinize ne kadar para giriyor, borcunuz vs var mı bilmiyorum internetten baktım toplam 9000 tl civarı diye hesapladım.
Ben sizin yerinizde olsam 1500 lira civarı maaşla hafta içi her gün gelecek bi yardımcı arardım 2 sene için
Yemeğinizi, temizliğinizi, çamaşırınızı, ütünüzü her şeyi halleder.
Evde hiç ev işi yapmaz eşinize ve işinize ayırırsınız bütün zamanınızı.

Ödemeler var işte ev araba filan...
Onlar olmasa aktarmalı filan hiç acımayacağım tüm parayı vereceğim 300-500 de olsa aktarmalı uçak biletlerine :)
Yardımcı olayını da düşündüm ama eşim gerek yok ona elimizden geldiği kadar yapalım kalanlar da kalsın, aciliyeti yok sıkmayalım kendimizi diyor.
O boşveriyor da benim kafama takılıyor işte arada böyle ben de boşversem hiç sorun kalmayacak :)))
 
Evet derdim bu, heep ama hep yorgunum.

Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.

Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.

Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.

Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.

Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.

Bende de uzun bir süre yorgunluk halsizlik oldu.. Sizin gibi yolculuk yapmıyorum ama.. Yapacağım işi erteliyordum, halim olmuyordu.. Dr a gittim tahlil istedi sabah aç karna hastaneye bile gitmeye halim olmadığından erteledim gitmedim sonra da kaldı.. Sonra kendim bende vitamin mineral eksikliği vardır kesin diye mineralli maden suyu içmeye başladım.. Az bir faydası oldu.. Önceden düzenli vitamin de kullanırdım ama bırakmıştım.. Şimdi tekrar başlaycam.. Vardır bişeylerin eksikliği bir de yoruluyorsunuz..
 
Evet derdim bu, heep ama hep yorgunum.

Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.

Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.

Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.

Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.

Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.
-Neden yardımcı almıyorsunuz eşinizde siz de kariyer sahibiniz maddi olarak sıkıntı olacağını düşünmüyorum.Ben de çok yoğun tempoda çalışıyorum keza eşimde öyle.İki hafta da bir yardımcı alıyorum böylece eşimle geçirdiğim zaman dilimi artıyor ,böylece keyfimiz yerinde oluyor.Aksi halde karı-koca ilişkimiz zedelenebilir.

-Gittiğiniz günler belli ise neden daha önceden bilet alıp uçakla seyahat etmiyorsunuz?(uçak var mı bilemiyorum tabi)
-zaman çabuk geçiyor ve maalesef kadın olarak biz de çalışmak zorundayız dolayısıyla bazı fedakarlıklar mecburi oluyor. fiziki yorgunluğunuzu minimuma indirmek ve eşinizle zaman geçirmek için maddi olarak biraz feragat etmeniz lazım. Naçizane fikrim bunlar.
 
Evet derdim bu, heep ama hep yorgunum.

Hafta içi 3 gün kendi şehrimdeki okulda çalışıyorum, 2 gün de 12 saatlik mesafeye kendi okulumda dr programı açılmadığı için, şehir dışına doktora eğitimim için gidiyorum. Gece yolculuk yapıyorum 12 saat gidiş 12 saat dönüş toplamda 24 saat haftada. Otobüsle gidiyorum bu arada ve bu yolculuklar, akademik çalışmalar artı doktorada yapmam gereken işler derken ev ile hiç ama hiç ilgilenemiyorum.

Şehir dışından geldiğim günün sabahından akşamına uyuklayarak geçiyor yorgunluktan, kendi işime bile odaklanmada zorlanıyorum. Akşam eve geliyoruz, yemekten sonra hemen uykum geliyor yatmak istiyorum, bu arada yemeği bazen eşim yapıyor bazen ben yapıyorum bazen de kahvaltı, menemen filan yapıp geçiştiriyoruz. Sabah çok erken kalkıyorum yapmam gereken araştırma, yazmam gerekenler varsa onları hallediyorum okula gitmeden önce.

Çamaşırların yıkanması, toplanması, ütülenmesi filan onları hep eşim yapıyor iki haftada bir de birlikte büyük temizlik yapıyoruz. Şu yazdıklarıma bakıyorum neredeyse hiç ev sorumluluğu almıyorum ama zaman hiçbir zaman, zaman yetmiyor ve ben hep çok yorgunum.

Daha 28 yaşındayım ve en rahat zamanlarım çoluk çocuk yok, niye böyleyim diye kızıyorum kendi kendime. Arkadaşlarıma bakıyorum hem çalışıyorlar, hem evde yemek temizlik vs yapıyorlar hem de hepsinin bir veya iki çocuğu var, onlarla ilgileniyorlar yani tüm bunları nasıl beceriyorlar? Kendimi zamanında çok mu rahata alıştırdım da şimdi böyle zorlanıyorum diye düşünüyorum.

Bir takviye mi almalıyım enerjimin artması için ne yapmalıyım bilemiyorum.
Hayatının bir döneminde böyle hissedenler ve bu durumu yaşayanlar var mı? Atlattılarsa nasıl oldu merak ediyorum.
Ben de 26 yasindayim ve karaciger yağlanmasi oldugu için yorgun olabilirsin dedi doktor ayrica kalbine de baktır ki benim kalbimde kapakçık kalınlaşması oluşmuş ..:KK43: Ben de çok yorgunum okula git gel(öğretmenim) bebege bak yemek camasir hepsi benim üstümde beni eşim düşünmez pek sen yine sanslisin :işsiz:
 
Ben de 26 yasindayim ve karaciger yağlanmasi oldugu için yorgun olabilirsin dedi doktor ayrica kalbine de baktır ki benim kalbimde kapakçık kalınlaşması oluşmuş ..:KK43: Ben de çok yorgunum okula git gel(öğretmenim) bebege bak yemek camasir hepsi benim üstümde beni eşim düşünmez pek sen yine sanslisin :işsiz:

Karaciğer yağlanmasına fazla kilo sebep oluyor diye biliyorum bilmiyorum yanlış mı, öyle bir sıkıntım olduğunu sanmıyorum.

Kan değerlerime de baktırıyorum sonuçlar normal b12 eksikliğim var sadece.

Ben eşimden yardım alamasam hayatta evlenmezdim kaldıramazdım bu kadar yükü tek başıma.
 
Back
X