İçimi dökecek kimsem yok şuan etrafımda bunun için buraya yazıp rahatlamak istedim.ben 3 çocuk annesiyim. Eşimle beraber evimizle aynı sokakta mini bir market çalıştırıyoruz. Eşimin eski mesleği marangoz. Evli bir erkek kardeşim var. İşleri yolunda değildi. Babamda kendine bir fatura ödeme noktası açayım işlerini yoluna koysun dedi ve işe koyuldular bu ara da benim kardeşim babası ile arası hep açık olan birisi. Gelir bizim yanımızda eser gürler babasını karalar gezer. Neyse.. eşim marangoz olduğu için sende mobilyaları yap yardımın dokunsun dediler tamam dedi eşim. İşe başlamaya 2 hafta kadar süre var.. yine benim kardeş hanımıyla geliyor babasını karalayıp duruyor benim eşimde sen böyle babayı bulmuşun daha ne istiyon diye hep babamı savunur.kardeşimin hanımıda zaten patavatsız orda eşime sen savun kayın babanı oda seni adam yerine koysa yüreğime dert değil arkandan söyle diyo böyle diyor. Doldurdu eşimi. Eşimde ben yapmam artık senin babanın işini dedi bana yalvar yakar yaptırttım yine de kırmadı beni yapmaya başladı ama 3 günlük işi 20 günde yaptı. Bu 20 gün içinde yine hanımını patavatsız lığından eşimle kardeşiminde arası açıldı bu iş yirmi gün sürdü diye babamında bişeyden haberi yok oda eşime küstü gelip gitmiyor. İşi yaptı bitirdi yaptığı yerden alıp gittiler eline sağlık demedi kimse. Herkes düşman oldu kafayı yiyecem. Onların işi olacak diye dükkanda tek başıma rezil olduğumamı yanayım eşimden senin ailen böyle şöyle laflaramı yanayım yoksa babamın yüzüne bakmayan arayıp sormayan kardeşim iyi oldu geçti kenara ben kötü oldum bunamı yanayım