• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Tahammül edemiyorum. Lütfen yardım edin.

Nasıl başladınız acaba
Ben üç gün alabildim
Aşırı uyku yaptı kafamı kaldıramadım
O halde ruh sağlığım dahada bozulurdu 😅
Evde iki çocuk olunca vurup kafayı yatma lüksüm yok
Siz nasıl yaptınız acaba uyku yapmadımı
Doktora gittim, derdimi anlattim 😄 ilk hafta yarim kullan dedi, ben de oyle yaptim. Simdi tam aliyorum. Etkilerini maksimum bir ay sonra yasarsin dedi. Henuz 15 gun oldu, asiri uyku durumu olmadi bende. Ama tahammul seviyemin biraz yukseldigini hissediyorum simdiden.
 
Su yazdiklarinizin aynısını yaşadım sabahtan beri illallah dedim kafa dağıtmaya girdim ilk okuduğum konu sizin ki 😁. Bu hafta havalar kötüydü çok dışarı çıkamadık iyice cozuttu. Tavsiyem eşinizden yardım alın yapmıyorsa da zorlayın mecbur size alan açması lazım.
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Ama annesi o daha bebek..
ve iki yaş sendromu başlamış. O sizin evladınız biraz daha sabırlı olmalısınız.

Enerjisini farklı şeyler kaydırın. Mümkünse her öğleden sonra parka götürün.

Evde dikkatini başka şeylere çekin, oyun oynatın, şarkı söyleyin, ona kitaplar okuyun. Özellikle kitabı akşam uyumadan babası okusun. Çocuklar her zaman bir rutine ihtiyaç duyar yoksa kendisini güvende hissetmez.

İnanın aynı modelden bizde de var. Sağlıklı olsun bu günler de geçecek, düzelecek.

Lütfen sinirlerinize hakim olun eşiniz varsa anneniz, birisi size destek olsun. Şartlarınız uygunsa bir kreşin oyun sınıfına yazdırın. 1 saat de olsa farklı aktivitelere katılsın.
 
Son düzenleme:
Doktora gittim, derdimi anlattim 😄 ilk hafta yarim kullan dedi, ben de oyle yaptim. Simdi tam aliyorum. Etkilerini maksimum bir ay sonra yasarsin dedi. Henuz 15 gun oldu, asiri uyku durumu olmadi bende. Ama tahammul seviyemin biraz yukseldigini hissediyorum simdiden.
Vay be benimde uyuyamadığım için tahammül seviyem azaldı
Hatta sinirde yaptı diyebilirim 🤔
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
yasamayan bilmez.

normalde cocuklar hareketlidir, oyun oynamak ister vs bunlari zaten idare edersin.

ama her istedigine hayir diyen, tuvaleti gelince tuvalete gitmeyi istemeyen, pijama giydirince kacmaya calisan, yemek koyunca istemeyen ve surekli mizmizlanan bir cocuk insanin kafasini yemeye sebep oluyor.

Allah yardimciniz olsun. hem calisip hem de mizmiz cocukla ugrasmak cok zor.

siz isteyken cocuga kim bakiyor? bence kres kesinlikle cok iyi bir oneri. evde size nazi gectigi icin oyle yapiyor olabilir, krese gidince kurallara uymayi ogreniyor. tabi ki evde olsa daha iyi ama kafayi yerseniz yavruyu daha cok ypratirsiniz, o yuzden kres bence mantikli.

diger oneriler icin de, mutlaka ama mutlaka evdeki esyalari azaltin, gerekirse ortada oyuncak harici hic bir sey olmasin. benim uzun sure salonda sadece koltuk, hali ve kucuk sehpa vardi.

mutlaka disari cikarin, enerjisini atsin.

malesef erkekler hic yardimci olmuyor ulkemizde, hatta sinirleniyor falan daha cok is cikariyor insana,
ama adamin hosuna gidecek bi sey varsa onu yaptirabilirsiniz, mesela bebek arabasina koyup yurusunler. hem adam spor yapar hem cocuk rahatlar.
 
Kreşe falan verin yasina Göre gayet normal davranişları. Benim oglumda 3 yasinda ayni anlattiginiz gibi krese gidiyor hem ogreniyor hem egleniyor. Sizi anliyorum ama sabir bu günlerde gececek ama yaptigi seyler gercekten normal seyler. 2 yasindaki cocuk dur dan anlamaz yapmadan anlamaz.
 
Vay be benimde uyuyamadığım için tahammül seviyem azaldı
Hatta sinirde yaptı diyebilirim 🤔
Evet, hepsi ust uste gelince insaniz sinirlerimiz yipraniyor, tahammul azaliyor. Anneyiz diye 7/24 sinirlerimiz alinmis gibi dolasamiyoruz. Dunyanin en zor seyi annelik.
 
Evet, hepsi ust uste gelince insaniz sinirlerimiz yipraniyor, tahammul azaliyor. Anneyiz diye 7/24 sinirlerimiz alinmis gibi dolasamiyoruz. Dunyanin en zor seyi annelik.
Yok canım anneliğin gözünü seveyim 😅
İlaç o kadar uyku yaptıki uyuyamadığım için sinir yaptı bana
Hani normal uykusuzluk farklı ilacın yarattığı uyku hali farklıymış 🙃
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Çözüm önerisi ne Allahaşkına ya 2 yaşındaki çocuğun ne yapmasını beklerdiniz pilli oyuncakmı ki bu çok normal heleki 2 yaş sendromu yaşarken

Çözüm arada bir birisine güvendiginiz birisine bırakıp uzaklaşıp kafa dağıtmak
 
Ayyyy parçalasaydınız kadını ya ne kadar empati yoksunusunuz! İnsanlar bazen kendi doğurduğundan da bunalabilir çok normaldir konu sahibinin nefes almaya ihtiyacı var bu da çok normal ve onu kötü anne YAPMAZ.

Kreş, park bahçeye götürüp enerji atmak, aile büyükleri yakındaysa destek ya da maddi durum müsaitse yarım gün en azından bir yardımcı olası çözümler gibi gözüküyor konu sahibi. Eminim burada aynısını yaşayıp atlatan bir sürü kadın vardır, geçecek canınızı sıkmayın.
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Çözüm önerisi olarak öncelikle onun bir çocuk oldugunu kabul edin ve minimum beklenti içinde olun ne kadar çok beklenti olursa o kadar tahammülsüzlük olur çocuk bu yaptıkları çok normal benim oglum 18 aylık o da yapıyor aynı şeyleri ama ben ona yapma vs demiyorum mesela bugün sehpayı koyup üzerine çıkıp oradan atlamaya çalıştı biliyorum ki hayır düşersin vs desem inadına onu yapacak daha ilgi çekici gelecek bunun yerine sehpanın etrafına yastıkları dizdim düşerse canı yanmasın diye 2 oynadı sonra bıraktı bende kaldırdım sorun çözüldü. Sizde böyle olumlu şeyler deneyin çocuklar hayırdan anlamaz kimse etrafında sürekli onu yapma diyen birinden hoşlanıp onu dinlemez biraz yaşayıp görmesine izin verin, işiniz yoruyor tahammül seviyeniz düşüyor ama çocuk büyütmek böyle bişey kimse kolay olacak diye Bi söz vermiyor.bende tek bakıyorum eşim işten uyku saatine yakın geliyor 2 dk oynar öper sonra bebegim uykuya gidiyor zaten bütün sorumluluk vs bende inanın akşama kadar sizin dediginiz gibi heryer dagıtma peşinde hiç durmuyor bütün çekmece vs de eli var ama normal şeyler diyorum keşfediyor dagıtıyor sonra annecim hadi gel toplayalım beraber diyorum oynayarak topluyoruz alışmış şimdi dağıttığı ne varsa sonradan kendi kendine topla diyerek toplamaya başlıyor çocuklara olumlu yaklaşmak iyi sonuç verir aksi halde birbrinix ile inatlaşıp çatışmaktan başka bişey elde edilmiyor
 
5 yaşını doldurmak üzere olan oğlum, dün lego yuttu😂
Nasıl büyümüş anlamadım, benimkiler herhalde bir büyümeyen.
Arttiriyorum 5 yaşını doldurmak üzere olan oğlum geçenlerde komşularıma küçük çaplı bir kriz yaşatmış.
Benim akıllı sipam bisikleti kaydiraga çıkarmış en ufak bir fikrim yok o bisiklet nasıl cıktı ordan da kaymaya çalışmış bisikletle arkadaşlarım var parkın o tarafında kadınların gözü seyrimis o manzarayı görünce bilmiyorum bi umut buyur diye bekliyorum ben de :KK53:
 
Yaklaşık iki yaşında bir oğlum var. Tek başıma bakıyorum doğduğundan beri. Artık tahammül edemiyorum. Yetemiyorum. O kadar sinirleniyorum ki her itirazına kendimi kaybetmekten korkuyorum. Mesaim sabah altıdan akşam sekize kadar devam ediyor. O kadar yoruluyorum ki anlatamam.

Yapma dediğim ne varsa yapıyor. Sürekli ama sürekli biryerleri dağıtmak karıştırmak peşinde. Tvnin önünden inmiyor mesela inat edip. Yada koltuğun tepesine çıkıyor indiriyorum tekrar çıkıyor. Aklım gidiyor düşecek diye.

Sürekli mızmızlanma herşeye ağlama durumunda. Sabrım kalmadı ağlama sesi duymaya.

Sürekli aynı döngü içinde aynı şeyleri yaptırmaya yada yaptırmamaya çalışmak beni boğuyor. O kadar sıkıldım o kadar bunaldım ki ölsem bu hayattan kurtulacağımı düşünüyorum bazen.

Uyuyunca özlüyorum. Uyandığında çoğu zaman tahammül edemiyorum. Boğuluyorum.

Çözüm önerisi var mıdır bilmiyorum ama yazmak istedim.
Sadece halı ve minderler olan bir oda yapın. Uyarıcı olarak oyuncaklar olsun. Siz de onunla o odada kalın ve yasaklama olmadan birlikte vakit geçirin. Stressiz olduğunuz için çocuğunuz da daha mutlu olacaktır
 
Yok canım anneliğin gözünü seveyim 😅
İlaç o kadar uyku yaptıki uyuyamadığım için sinir yaptı bana
Hani normal uykusuzluk farklı ilacın yarattığı uyku hali farklıymış 🙃
Doktora danisip belki farkli ilaca gecebilirsiniz. Bende uyku hali yapmadi hic.
 
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Olay sadece çocuk bakmak değil ki 6dan 8e kadar mesai yapıyor, eve geliyor yemek bulaşık çamaşır temizlik vs de bu kadına bakıyor. Tüm bunların arasında dinlenecek zaman bulduğunu sanmıyorum. Kadıncağızın asıl problemi yorgunluk aslında ama bunun farkında değil. Ona bunu göstermek yermekten daha çok yardımcı olur.
 
Sürekli çocuğunun yaptığı şeyleri eleştirmiş, sanki çocuğun koltuğa çıkması, sessizce bir köşede durmasını bekliyormuş gibi yazmış. Ya çocuğun koltuğun tepesinde olmasından daha normal bişey olamaz. Çocuk da hiç bir sorun yok . Biz de çocuk büyüttük, koltuk tepelerinden inmedi. Ama bu kadar kötü anlatmadık yaptıklarını.
Tebrikleeeer.
 
Back
X