Tahammül sıfır ...

sureyyas

Üye
Kayıtlı Üye
1 Ocak 2025
115
120
18
40
Yaş kırk.. sessiz sakin,sorun çıkarmayan,gürültü istemeyen, kusuru örten,aman ağzımızın tadı bozulmasın diye içine atan ,attıkça atan ,sonra taşan ,alakasız yerde ,alakasız kişilere taşan ben öyle tahammülsuz oldum ki a dostlar herkesi ama herkesi silmek istiyor gibiyim.. ne kimse arasin,ne gelsin ne gideyim öyle bir haldeyim.. herkes sinirimi bozar oldu ,sürekli asabi bozuk birine dönüştüm..
Sizce bu durum aşılır mi.. o idare eden,Gönül kirmamaya Çalışan kadın geri gelir mi..
 

Psikolojiniz mi bozuldu
 
Sürekli aman o sessiz kalır aman o bir şey demez aman o kızman denilen insanlar bir süre sonra bir dağı aşıyorlarmış gibi değişime giriyorlar kendilerini farketmek diyorum ben buna , kendinizi farketmişsiniz ve insanlara karşı eskisi gibi olamıyorsunuz , bu da muhtemelen sizi duygusal anlamda çökertmiştir .
 
Duygusal tükenmişlik.. böyle bir şey sanırım..
Herkesin nazinda ,sorumsuzluğundan,sürekli şikayet edisinden,herturlu kotulugu reva görüp ay ne kadar alingansin demesinden, benim ama bu yaptığın kötülük ve beni rahatsız etti demeyisimden.. korkakligimdan.. pısırıkligimdan, gergin anlarda dönüp kalmamdan,
Aman kimse rahatsız olmasın diye kendi işimi hallederken,başkalarının abuk subuk isteklerinden, emri vakilerden ,beklentilerden,
Çok konusanlardan, herşeyi bildiğini sananlardan,kibirlilerden,cahillerden bıkmış durumdayım..
İnsan görmek istemiyorum o derece..
 
Hayatınızda yolunda gitmeyen birşeyler var mı? Ya da bir farkindalik yasamis olabilir misiniz? Zaman zaman insana da bir guncellleme geliyor.Ama zorlanıyor.Benim de böyle yakip yıkmak istediğim dönemler oldu hayatımda.Ama sonrasında bir denge tutturdum.Simdi kimseye kızıp küsmüyorum , ama bir sınır belirliyorum.bununla bu konu konuşulmaz ,.bununla dışarda oturulmaz gibi.Belki sizin de böyle bir döneminizdir
 
Boşver geri gelmesin,o kadının ne hayrını gördün
 
Evet öyle oldu ,artık daha temkinliyim.. kiminle ne konuşulur ,ne konuşulmaz beni güvende hissettiriyor bu durum.. ama yinede güvenip anlattığım kişilerde bir şekilde yayılıyor gibi hissediyorum,hani annene anlatirsin herkes bilir.. sonra onada anlatmamaya başladım.. kendi kendime konuşuyor ,sürekli düşünüyor ve cevaplar veriyorken buldum kendimi ,
Sanki içimde yaşıyorum artık hayatı gibi.. artık dışarıya konuşmak zorunda olmasam tamamen susucakmis gibiyim..
 
Boşver geri gelmesin,o kadının ne hayrını gördün
Gerçekten öyle.. herkesler birbirinin dedikodusunu yapıp biraraya gelince can ciğer olması midemi bulandiriyor.. uzaklaşıyorum...
Sürekli şikayet edip sorumluluk almak istememesi beni biktiriyor ,uzaklaşıyorum..
Alma verme dengesi nedir bilmeyen,sürekli almak isteyen kişilere tahammülüm kalmadı,uzaklaşıyorum..
Derken derken herkesten uzaklaştım.. uzaklaşıyorum.. uzaklasiyorlar..
 

Kusura bakmayın mesajınıza kahkaha emojisi koydum ama amacım dalga geçmek değil.
Biz buna 40 yaş güncellemesi diyoruz, etrafımda aynı şekilde aman ağzımızın tadı bozulmasın modunda yaşayan pek çok kişinin 40'tan sonra "şimdiye kadar çektim, bundan sonra ne kadar yaşayacam da bir de onları çekeyim" dediğine şahit oldum.
Biraz orta yaş krizi, biraz kendi hayatınızın da değerli olduğu algısının oluşması sebep oluyor.
O herşeye OK kadın geri dönmez de onun yerine kendine daha fazla değer veren güncellenmiş bir üst versiyonu gelir.
Çok da takılmayın, sadece başkaları yerine kendinize odaklanın derim. :)
 
Evet öyle gibi ama soyle bir durum oluştu ,gerginliğe gelemiyorum,bana karşı yapılan saygısızlık ,laf sokma , manipülasyon gibi durumlarda dönüp kalıyorum ve kendimi o an savunamiyorum ,yada başkasının hakkını ,aslında en çok başkasına karşı bu durum ,böyle olunca ben mesefe koyuyorum ,bu kendi kardesimde oluyor ,sürekli idare eden ben,sürekli haklı olan o..
Şimdi yerinde ,zamanında solemedigim herşey zihnimde bir kavga sebebi ,günlerdir bitmeyen bir dır dır a dönüşüyor..
Mesefa koyuncada gerçekten artık hiç görüşmek istemiyorum ,yine suçlu ve hayırsız olan ben oluyorum.. böyle bir hal.. ya hep ya hiç bir hale bürünmesi beni kötü bir insan yaptı başkalarının gözünde.. kendi gözümde de bu şekilde olmaz,onlar senin komşun,onlar senin ailen,kardeşin böyle soğukluğa izin veremezsin derken buldum ..
Sanki içimde küçük bir çocuk var sürekli azarlanma korkusu taşıyor :ve ne yapsa olmuyor..
 
Şart mı geri gelmesi?

Eğer durduk yere birilerinin kalbini kırmıyorsanız gelmesin.

Sınır çizmeyi öğrendiniz belki de sadece.
Sinir cizmeyi ogrenmeye çalışıyorum,30 yaşından beri.. hayır demek başlarda ne kadar zordu. Sonra sonra normallesti ,hala tam yapabilmiş değilim.. sorun şu ki kendimi tam ifade edemiyorum ve sadece duvar örüyorum.. komşuluk ilişkilerimde gerçekten umrumda değil ,ama kardeş ,anne ,aile ilişkilerinde kötü karakter ben oluyorum ve sürekli nasihat dinler duruma geliyorum vasat insanlar tarafından.. bu da ağrıma gidiyor.. öfkem de ölçüsüz bu sefer yakip yıkıyorum alakalı alakasız ,su deliye bak durumuna düşüyorum.. gerçekten kendimden bıkmış durumdayım...
 
Bence bir noktada dengelenecektir bu haliniz.

Şimdi bıkmışlıkla biraz sert oluyor belki, belki de sert değil ama sizden beklenmediği için insalar yadırgıyor.

Zamanla alışırlar veya siz orta yolu bulursunuz.
 
Valla bende aynen sizin gibiyim. Yaşla bağlantılımı bilmiyorum ama yaş 45 ! Bu sene öyle bir hale geldim ki silemeyeceğim kimse yok tek kalemde
 
niye o kadini geri istiyorsunuz ki? o halleriniz yuzunden bugun ki durumunuza gelmissiniz belliki. Sadece tepkilerinizi birden degil de ara ara gostererek siddetini azaltma yontemine giderseniz daha az kirici olursunuz. Ayni deprem gibi enerjiyi birden ve kuvvetli sekilde degilde, kucuk kucuk salmaniz lazim. Zamaninda ve yerinde tepkiler.
 
4/li yaşlarda inanılmaz bir aydınlanma geliyor hayatı resetleyip tüm yükleri, negatif durumları silip atıyorsunuz sizde o aşamaya gelmişsiniz, böyle böyle arınıp yeni dengenizi bulacaksınız :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…