Yaş kırk.. sessiz sakin,sorun çıkarmayan,gürültü istemeyen, kusuru örten,aman ağzımızın tadı bozulmasın diye içine atan ,attıkça atan ,sonra taşan ,alakasız yerde ,alakasız kişilere taşan ben öyle tahammülsuz oldum ki a dostlar herkesi ama herkesi silmek istiyor gibiyim.. ne kimse arasin,ne gelsin ne gideyim öyle bir haldeyim.. herkes sinirimi bozar oldu ,sürekli asabi bozuk birine dönüştüm..
Sizce bu durum aşılır mi.. o idare eden,Gönül kirmamaya Çalışan kadın geri gelir mi..