Takıntılı mıyım yoksa normal mi

Merhaba arkadaşlar. Neredeyse 2 yıl geçmesine rağmen eski sevgilimi bir türlü unutamıyorum. Hergün deli gibi özlemeye devam ediyorum. Sevgim hiç bitmedi. Kimseyi sevemiyorum, kimseyi yanıma yaklaştıramıyorum. Kokuları bile itici geliyor. Başka erkeklere zerre tahammülüm ve ilgim yok. Hiçbir umut olmamasına rağmen kalbim istemsizce umut besliyor. Umut olsa dahi yaşananlardan sonra yeniden başlamak kişiliğimi, onurumu yok saymak olur. Her türlü imkansız yani. Arkadaşlarım bunun aşk değil takıntı olduğunu söylüyorlar. Ne yapacağım bilemiyorum. Aranızda benim gibi olan var mı? Ne tavsiye edersiniz? Hayatım boyunca bu acıyla yaşamaktan çok korkuyorum. Sevgiler hepinize

Ne kadar sürdü ilişkiniz her insanın böyle unutamadığı biri olur ama valti gelince onu unutturucak bi insan çıkar karşına canım merak etme. Takıntı değil bence bir insanı unutamamak nasıl takıntı olur? Ne peşinden koşuyosun ne de başka bişey. Mantığın da devrede hiç takma kafana yaşın kaç bu arada

Canım 1 yıla yakın sürdü. Ama ayrıldıktan sonra telefonda görüşmeye devam ettik. Her seferinde canımı yakmaya devam etti. Yaşım 31. Tekrar birini sevmek için yaşım çok. Söylediğin gibi sanırım her kadın birine bu şekilde takılı kalabiliyor. Umarım bu yaşadığım normaldir. Psikologluk değilimdir.

Bence önce bakış açınızı değiştirmeniz lazım, 31 yaş ne ki, daha genceciksiniz, bir kadının en güzel yaşları derler 30lar için o yüzden bir şeylere geç kaldığınızı düşünmekten vazgeçin öncelikle, kalp attığı sürece sevebilme ihtimali vardır. Birini unutmak için başkasını sevin demiyorum, bu da yanlış olur ama hayatınız için bir karar vermek zorundasınız. ilişkinizi tamir edip, devam edebilir misiniz ? Öncelikle bunun cevabını bulun eğer kesinlikle hayır diyorsanız o zaman onu tamamen hayatınızdan çıkarım, tüm iletişimi kesinki unutmak için fırsatınız olsun, zaten sonra gerisi kendiliğinden gelir.