tanıma aşamasında soğumak

Wurstria

Nirvana
Kayıtlı Üye
3 Ocak 2015
14.178
25.556
598
hanımlar merhaba. uzun zamandır yeni tanıştığım insanlar hakkında "hay tanımaz olaydım" durumunu yaşamıyordum, bu durum herhalde "wurstria beni özledi, kendimi göstereyim!" mantığıyla uzuuun zaman sonra yeniden karşıma çıktı ve gerçekten sinir küpüyüm.

kısa bir süre önce biriyle görüşmeye başladım, arkadaş ortamında tanıştık falan, bende ona karşı önemli bir his yok ama bugünkü görüşmemiz güzel gitseydi olabilirdi muhtemelen. arkadaşımın ısrarıyla, bir şans ver demesiyle ben de boşta olduğum için konuşayım demiştim sonuçta biliyorum ki karşı taraf da bana bayılmıyor. bugün ilk defa dışarıda yalnız buluştuk. size biraz çocuktan bahsedeyim, 27 yaşında (ben 24), mühendis olarak yaşadığım yere atanmış, aslen İstanbullu yani ailesi İstanbul'da, burada kendi başına bir düzen kurmuş biri. baktığınız zaman gayet kibar, efendi, oturmasını kalkmasını falan bilen birine benziyor tabi henüz yeni tanıyorum, ilk izlenimlerim bunlar olmuştu. eğlenceli espritüel, bayağı da zeki biri aslında. tabi yeni tanıyoruz, bir sürü şeyi çıkıyor. konuşurken laf benim iş arıyor oluşuma geldi, ben de salak gibi başvurduğum işler hakkında konuşma gafletinde bulundum, olur mu olmaz mı tamamen meçhul şeyler. içlerinden 2 tanesini çok istiyorum haber bekliyorum falan. şimdi hanımlar bu işlerin hepsi böyle seyahat etmeli falan, zaten ilanda da belirtilmişti "seyahat engeli olmayan, çevre illere iş seyahati yapmaya uygun adaylar" diye. hatta bazıları araç veriyor siz size verilen işleri verdikleri otomobille hallediyorsunuz, bilirsiniz, görüşmeler, raporlamalar falan filan.

bu seyahat meselesi nedense beyefendiye dert oldu. kadın başına seyahat etmek zor olur, gittiğin illerde nerede kalacaksın, ailen nasıl müsaade ediyor, normal ofiste oturup çalışmak varken sen niye macera arıyorsun ki falan gibi saçma sapan laflar etmeye başladı ve ondan bunu beklemediğim için çok şaşırdım. dedim ki benim ne ailevi ne de sağlık anlamında ÇOK ŞÜKÜR seyahat ederek çalışmaya engel bir durumum yok, ben zaten öyle çalışanlara çok özeniyorum, yurt dışına giden bile var, böyle bir işi şimdi bulamazsam ileride kesin bulacağım falan dedim. ve şu an hala işsizim, belki 1 sene boyunca kimse beni işe almayacak, kim bilir? diye ekledim. bunlar sadece teorideki düşüncelerim elbette, gönlümde olan şey, hayatın ne getireceği bilinmez ama lafları ve düşünceleri beni çok rahatsız etti. o seyahatlerde genelde erkekler de oluyor, birlikte gidiliyor, kadına göre bir iş değil diye zırvalamaya devam etti. ben de bir şeye sinir olduğum zaman imkanı yok beni geri döndürmenin, çok rahatsız oldum. zaten içimde bi his yok, ciddi bi düşünce yok, o tip düşüncelerin oluşması için tanımam lazım, yanlış mı? tanımadığım adamla neyin planını yapayım?

normal insanların orta yol bulabileceği birşey bizim için büyüdü, bayağı fikir ayrılığına düştük ve ben daha tanımadan soğudum resmen. dedim ki ben kendi kararlarımı verebilecek yaşa ve olgunluğa eriştim, mümkün olduğunca gönlüme göre yaşamak istiyorum dedim. sonra da kibarca müsaade isteyip kalktım eve geldim. ama hala sinirliyim. daha 2 günlük adamın yaptığı yoruma bakar mısınız? bu erkekler ne zaman düzelecek çok merak ediyorum. ne zaman kadınların da birey olduğunu kabul edecek? kabul eden yok değil var ama hala azınlık. ben otobüsteyken eve varınca haber ver falan yazmış ama cevap yazmadım. görüşmeyi düşünmüyorum.

hala sinirliyim, şaka gibi.
 
Ortada fol yok fos yok hayatına müdahale etme hakkını nereden bulduğuna şaşırdım.
Hangi sıfatla bu şekilde konuşuyor anlamadim şimdiden baskın düşünce yapısını belli etmiş. Ben sadece şunu söyleyebilirim ileriye dair tek bir soru işareti oluyorsa kafanda doğru yoldasın.
 
Erkek kısmının genelinin vereceği tepkiyi biraz hödükce vermiş. seninle evlilik düşündüğü için kendinde bu cürreti bulmuş olabilir. Kelimeleri yanlış seçmiş. Hemen kestirip atma bence. Ne bileyim yazdığın diğer özellikler gayet güzel. Bi şans vermelisin.
 
Canım yanlış anlama ama belki çocuk ileriye yönelik düşündü.

Ben de eşimin sürekli şehir dışında, iş için gitmesini istemezdim. Evlilikte zor olur. Keza o da benim istemezdi. Bayan olarak gerçekten daha zor olur. Bir sürü şey okuyoruz. Belki ben biraz rahatıma düşkünüm ondandır. Bir de eşimin de bir kadınla sürekli iş gezisine baş başa gitmesini istemezdim.

Ama sana tersse tabi ki görüşme düşünceleriniz ters diye. Çocukta çok kötü niyet görmedim.
 
Soyleme tarzi/sekli/mimiklerini filan bilemiyorum tabi, ama bir konu konusuluyorsa fikrini soylemekte serbest.
Adami maco/eski kafa olarak gordugune gore kendini modern zannediyosun. Bence olaya once insanlarin fikirlerine saygi duymakla basla, kendini o konuda gelistirip her bireyin kendince fikrinin olabilecegini kabullen. Ondan sonra birileriyle gorusmeye basla bence.
 
"Ama ben seni özlerim." gibi şeyler söylese iyi olurmuş ama o, işi bile cinsiyetleştirmiş.Böylelerine sinirlenmeye değmez.
Ne için "haber ver" dedi? Görüşmeye devam edip etmeyeceğinin haberi mi?
İşe alındığının haberini vermek çoook daha iyi olur tabii.
 
Adam "düzenli hayatın olmaz, zor olmaz mı "dememiş ki. Direkt olarak "kadın başına nasıl gideceksin, nerede kalacaksın" demiş. İkisi çok farklı şeyler bence. Ne var ki bunda şirket arabası olacak, basıp gideceksin, mis gibi otelde kalacaksın, işini halledip döneceksin.

Elbette fikirler uyuşmak zorunda değil, o yüzden baştan öğrenmek iyi olmuş bana kalırsa. Bu tip fikirler ilişkilerde çok önemli çünkü. Kafana yatmıyorsa boşver gitsin.
 
Atarerkil olduğumuz sürece bu kafa değişmeyecektir.
Hep kafalarında kadın aciz, kadın zayıf.
İş dünyasına girmemize bile doğru düzgün son 20 sene içerisinde alışmışlar.
Kafaların ilerlemesi için belki bir yüzyıl ilerlemek gerekir ki o da doğru eğitimle olur.
Ne yazık ki doğru eğitim de yok.
 
Kadin/erkek meselesinden ziyade devamli seyahat edecek biriyle ben başlamazdim.
Belki kendince vazgecersin diye zirvalamistir. Ya da böyle dusunuyordur olabilir. Takilmamak lazim.
devamlı seyahat edecek olan birini istememekte çok özgür. bana pek uymaz dese anlarım da yok ailen nasıl müsaade edecek gibi, erkekler de geliyor falan gibi abuk sabuk laflarına, düşünce yapısına sinir oldum asıl. uygun bulmayabilir buna ne denir ki? buraya yazdığım şey ettiği lafların çeyreği.

bakın şöyle diyebilirdi "ya ben sevdiğim kadının yanımdan fazla uzaklaşmasını istemezdim, ayda bir bile olsa aklım kalırdı, emin misin gerçekten?"

üslup ne kadar da önemli.

ben zihniyetine takıldım yani.
 
adam resmen kadını birey olarak görmüyor, aciz buluyor. kendi kendine yetemez sanıyor. bunda saygı duyulacak birşey görmüyorum. fikrini söyledi zaten, ben de söyledim. ama sizce fikir böyle mi ifade edilmeli? seyahat edecek birisi ona uymayabilir bu çok normal de ifade ediş tarzından ve zihniyetinden rahatsız oldum. sanki ben erkek iş arkadaşlarımda kaldığım otellerde alem yapacakmışım, sanki diğer kadınlar da böyle yapıyormuş gibi konuştu. sanırım bunlar size de normal geliyor, bana gelmez.
 
Oyle deme ruslar almanlar bayiliyor havada kapiyor boyle maco tipleri. Neyse erken ogrenmis oldun.
kesinlikle, çok iyi oldu bir yerde. ama ben kadının böyle aşağılandığı, birey olarak görülmediği fikirlere sinir oluyorum işte. onu doğuran da bir kadın sonuçta.
 
hayirda benim anlamadigim; bulusmadan sonra adam hic yazmasa hata. yaziyor, yine kiziyoruz. bi karar verelim canim bizde! :))
biz bu konu hakkında onunla tartışmadık, kavga etmedik. ben de kadınların birey olduğunu, kendi başlarına da birşeylerin üstesinden gelebileceklerini, artık bunun kabul edilmesi gerektiğini, bir kadının yapmak istediği işe bir erkeğin engel olmasının çok saçma olduğunu söyledim. böyle düşünen biriyle iyi anlaşamam dedim. benim annem zamanında babam yüzünden işini bıraktı ve sonrasında çok pişman oldu, önümde canlı örneği var dedim. ve sonunda ne oldu, boşandılar. annem babam yüzünden işini bırakmasaydı şimdi daha iyi şartlara sahip olurdu diye de ekledim. sonra da evime döndüm zaten
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…