Merhaba arkadaşlar,
İçime dert oldu bugün düşün düşün kafayı yicem, şu an konuşacak kimse de yok yanımda sizinle dertleşeyim istedim.
Şu an hamileyim yakın zamanda doğum yapıcam. Ağustos dan itibaren de ucretsiz izine ayrılıcam. Eşim hem tek maaşla kirada geçinemeyiz diye hem de çalışmaya başlayınca da çocuğa bakması için kayınvalidemlerin oraya taşınalım diyor. Ben en başından beri istemedim altlı üstlü oturmak ve oturmadım da. Ama şimdi hem kira vermeyecek olmak hem çocuğuma bakılması cazip geliyor. Tek sıkıntı ev iş yerime çok uzak, eşim arabayı sen kullanırsın öğrenirsin de diyor. Bir de şu an haftada bir görüşmek bile bana çok sık gelirken sürekli birlikte olmak korkutucu geliyor, rahat edemeyeceğim orada bunu biliyorum. Fakat çevremdekiler ( arkadaşlar) çocuk için kendi rahatını düşünme, katlan bi şekilde diyorlar. Bakıcı tutsam, etrafta hiç tanıdığım güvenebileceğim kimse yok. Bugün annemle konuştum ben sana gitme demem taşın taşıncaksan ama ben o eve gelmem diyor. Gelsem de sadece 1 gece kalırım o kadar diyor ( kendi ailem başka şehirde yılda bir iki kez gelip kalırlar arada). Düğün öncesi alışverişlerde kavgaları olmuştu, şu an sorun yok görüşüyorlar ama tabi arada bi soğukluk var yinede unutulmuyor. Bende annemin her lafından çok etkileniyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
İçime dert oldu bugün düşün düşün kafayı yicem, şu an konuşacak kimse de yok yanımda sizinle dertleşeyim istedim.
Şu an hamileyim yakın zamanda doğum yapıcam. Ağustos dan itibaren de ucretsiz izine ayrılıcam. Eşim hem tek maaşla kirada geçinemeyiz diye hem de çalışmaya başlayınca da çocuğa bakması için kayınvalidemlerin oraya taşınalım diyor. Ben en başından beri istemedim altlı üstlü oturmak ve oturmadım da. Ama şimdi hem kira vermeyecek olmak hem çocuğuma bakılması cazip geliyor. Tek sıkıntı ev iş yerime çok uzak, eşim arabayı sen kullanırsın öğrenirsin de diyor. Bir de şu an haftada bir görüşmek bile bana çok sık gelirken sürekli birlikte olmak korkutucu geliyor, rahat edemeyeceğim orada bunu biliyorum. Fakat çevremdekiler ( arkadaşlar) çocuk için kendi rahatını düşünme, katlan bi şekilde diyorlar. Bakıcı tutsam, etrafta hiç tanıdığım güvenebileceğim kimse yok. Bugün annemle konuştum ben sana gitme demem taşın taşıncaksan ama ben o eve gelmem diyor. Gelsem de sadece 1 gece kalırım o kadar diyor ( kendi ailem başka şehirde yılda bir iki kez gelip kalırlar arada). Düğün öncesi alışverişlerde kavgaları olmuştu, şu an sorun yok görüşüyorlar ama tabi arada bi soğukluk var yinede unutulmuyor. Bende annemin her lafından çok etkileniyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
