E
EU3
Ziyaretçi
- Konu Sahibi EU3
-
- #41
ben her halukarda esımle gıdecegım ama hareketlı bırlıge cıkarsa dıye korkuyorum. o zaman gıtme gıbı bır luksum olamıcak
ne bıleyım yalnız olunca düşüncelere dalıyorum elmas boguluyorum ağlamaktan helak oldum burda. belkı kımse anlamıo benı ama yenı evlıyım ve korkularım var
her zaman dua edıyorum canım benı yalnız bırakmadıgınız cevaplarınız ıcın tesekkur ederım
canım biz asker eşiyiz. eşlerimizle gurur duymalıyız. bizde onlarla evlendiğimizde göre en az eşlerimiz kadar cesaretliyiz.
bulunduğum yerde o köpeklere destek veren çok insan var. hatta ev sahibim bile destekliyor. askerlik meslek mi deyince çıldırdım resmen. benim elime verseler yemin ediyorum tırnaklarımla derilerini yüzerim dedim.
kayınvalidemler annemler falan sesini kes çok konuşma. lafa karışma evde yalnız kalıyorsun diyorlar. niye susacakmışım ki. Allahımdan başka da kimseden kormuyorum benim eşim dağda gezerken burda susup yorum yapmadan oturamam diyorum.
o kadar gurur verici ki. görev dönüşlerinde evlerimizin önünden geçerken pencerelerden bu köpeklere inat bayraklarla karşılıyoruz eşlerimizi. onlarda bize farlarını açarak karşılık veriyorlar.
Allahım bütün askerlerimize ve rütbelilerimize yardım etsin. Bu köpeklere fırsat vermesin.
arkadaşım eşinin yalnız gitmesine sakın izin verme. çünkü bize o kadar ihtiyaçları oluyor ki. bazen sıcacık bir çorba onlar için dünyaya bedel oluyor.
hakkınızda hayırlısı olsun....
canım bu anlattıkların bana hiç yabancı gelmedi. geçen sene bende senin durumundaydım. benimde eşimin ailesi benim için doğuya gitmesin diyordu hatta eşyanız falan yıpranır diyordu. ne olursa olsun gidicem dedim. sınır karakoluda olsa merkezde lojmanda otururum ama yine giderim dedim. çok tartışmalar yaşandı.
eşyanın yıpranması falan hiç umrumda değil. 1 yıllık evliydik o zaman. eşyamıda götürürüm kendimde giderim. eşimden ayrı geçireceğim 2 yılı bana mobilyalarım mı geri vercek, çocuğum olsa okul sorun olucak olsa gitmem o zaman. burda beni bağlayan birşey yok dedim. valla isterse 1 oda olsun yinede gidicem dedim..
tayinler açıklandı doğuda bir ilçe. haberlerde çok duyulan bir yer. 90 lı yıllarda çok fazla şehit verilmiş bir ilçe. lojmanı yok. dışarıda kalınıyormuş. valla inat ettim gidicem dedim. oturduğum evi bir görseniz o kadar kötü bir yerdiki. balkon kapısı tahtaydı tekme atsalar içeri girilecek gibiydi. ilk gittiğimde eşim 2 ay göreve gitti. evde tek başıma kaldım. hala da yalnız kalıyorum. günlerce eve gelmiyor eşim. gecenin bir yarısında elime silah alıp balkona çok çıkmışımdır. ama bütün bunlara rağmen iyi ki de gelmişim diyorum. hiç ama hiç pişman olmadım.
eşler görevdeyken haber alamazsak bile başka arkadaşları arayıp eşlerinden haber alıp almadığını soruyoruz. veya birimiz haber alsak hemen herkesi arıyoruz merak etmeyin iyiler diye. başka bir arkadaşın eşiyle konuşması bile yetiyor bazen. eğer gelmeseydim kimseden haber alamayacaktım sadece eşimin aramasını bekleyecektim. o zaman psikolojim daha çok bozulacaktı.
arkadaşım eşinin yalnız gitmesine sakın izin verme. çünkü bize o kadar ihtiyaçları oluyor ki. bazen sıcacık bir çorba onlar için dünyaya bedel oluyor.
hakkınızda hayırlısı olsun....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?