Başınız sağolun ablacım insanın boğazından hiçbir şey geçmiyor, lakin gözleri yemek arayanlar olmuyor mu valla insanı çileden çıkarıyorlar, biz böyle görmedik cenaze evine yemek pişirir götürürüz, ki benim 70'ine merdiven dayamış annem bile hala mahallesinde bir cenaze olsa bir çorba, bir sıcak yemek pişirip öyle gider, insanların evinde yemek yemek aklımızdan geçmez ayıp diye öğretildi bize.Henüz yeni kayınpederimi kaybettik , yemek pişirmeyi bırak yemek bile aklımıza gelmedi günlerdir .
Taziye evinden beklentiye giren insanda tiksinilmeyecek gibi değil sanki evinde yemek çay yokSelam kızlar
Konuyu açıp açmama konusunda tereddüt ettim
En sonunda dayanamadım taziye konulu bir konuyuda görünce paylaşmak istedim
Dün arkadaşım aradı ortak arkadaşımız annesini kaybetmiş beraber bi gidelim dedi
Beni çok sevdiğinden değil benimle gitmek istediğindende değil
Arabası yok vesait arıyor
Neyse hadi dedim gidelim
Taziyenin 3. Günü arkadaşım sabahtan gidelim dedi
Vs gittik abartmıyorum 100 kadın var
2 katıda erkek başka yerde
Ben arkadaşı gördüm üzüntümü ilettim sarıldım perişandı
Yarım saat oturduk hadi dedim bizimkine kalkalım
Ne kalkmadı çay içeceğiz
Yahu ne çayı
Çay içme yerimi
Ölünün sevabına dedi
Neyse oturduk
Dedikodular sohbet uğultular gülenler
Ben izliyorum
Çay içemedim
Bizimki çayınıda içti
Hadi gidelim dedim
Yemek yiyeceğiz dedi
Yavrum ne yemeği
Ayıptır oturalim diyor
Ayıpta neye göre kime göre
Konuşuyorlar kadınlar kendi aralarında başka bir cenazede cenaze sahibi 45 bin liralık
yemek çay masrafı yapmış ölenin hayrına(
Ben arkadaşı orada bırakıp ben gidiyorum bile demeden ayrıldım
Nevrim döndü
Bu dert mi benim için dert
Bu nedir nasıldır anlam veremedim
Haklısın Mune. Yani insanlar o kadar garip ki. Ben yemek yiyemiyorum cenaze evinde. Hani sanki o insan orada acıdan kıvranırken pis boğazlık gibi geliyor bana. Bazıları iyi niyetli evet ama ben başsağlığı dilerken bile boğazım tıkanıyor, sanki o insan acısını bir an olsun unutuyormuş gibi acaba daha da üzer miyim, bahsedersem kötü olur mu vs diye düşünüp ne diyeceğimi bilemiyorum. Millet daha toprağı kurumadan "eee rahmetlinin evini napcağnız" diye soruyor küt diye.Düşünceli insanları, acıya saygı gösterenleri tenzih ederim ama maalesef artık cenaze evleri aşevi muamelesi görüyor, babam öldüğünde acıdan ciğerim yanıyordu, zaten o haldeyken gözünüz yeme-içme görmüyor, boğazınızdan bir kaşık çorba dahi geçmiyor ama insanlar sanki acınızı paylaşmak için değil de yemek yemek için gelmiş gibi davranmıyor mu sinir küpüne dönüyorsunuz, ben babamın cenazesinde mutfağımıza gidip yemek yapmaya çalışanları sağolun ama bizim acımız var yemek görecek halimiz yok dediğimde uzaktan gelenler olur aç gelirler ayıp dediklerinde rahmetli babamın hatrına dilime gelenleri yuttum
Yine bir taziye evine gitmiştim pratik olsun diye etli pilav tatlı vs ikram ediyorlardı, ki hiçbir cenaze evinde yemek yiyemem, o acıyı biliyorum çünkü boğazıma düğümlenir herşey ama insanların 2'şer tabak yiyip evde beyim var, torunlar var, akşama da oğlan gelir diyerek evlerine servis istemelerine yok artık demişliğim var.
Ahdettim ki eşimde vasiyet etti, hangimiz önce ölür Allah bilir ama asla evde yemek pişmesine izin vermeyeceğiz, gelen acımızı paylaşmaya gelsin lütfen.
Teşekkür ederimBaşınız sağolun ablacım insanın boğazından hiçbir şey geçmiyor, lakin gözleri yemek arayanlar olmuyor mu valla insanı çileden çıkarıyorlar, biz böyle görmedik cenaze evine yemek pişirir götürürüz, ki benim 70'ine merdiven dayamış annem bile hala mahallesinde bir cenaze olsa bir çorba, bir sıcak yemek pişirip öyle gider, insanların evinde yemek yemek aklımızdan geçmez ayıp diye öğretildi bize.
Ah sorma marilyn, ben bu konuda çok dertliyim babam vefat ettiğinde biz daha acımızdan kıvranırken evle dükkan ne olacak, araba ne olacak lafları oldu, da işte ben normal değilim benim yanımda konuşmayacaklardı, babamın kızıyım kanım deli akar, evi barkı yakarım da kimseyi karıştırmam biliyorlar ama acım olunca süngüm düşmüştür sandılar galiba, ağızlarının payını aldılar akrabalık ilişkimi de sonlandırdım.Haklısın Mune. Yani insanlar o kadar garip ki. Ben yemek yiyemiyorum cenaze evinde. Hani sanki o insan orada acıdan kıvranırken pis boğazlık gibi geliyor bana. Bazıları iyi niyetli evet ama ben başsağlığı dilerken bile boğazım tıkanıyor, sanki o insan acısını bir an olsun unutuyormuş gibi acaba daha da üzer miyim, bahsedersem kötü olur mu vs diye düşünüp ne diyeceğimi bilemiyorum. Millet daha toprağı kurumadan "eee rahmetlinin evini napcağnız" diye soruyor küt diye.
Böyle insanlardan nefret ediyorumAh sorma marilyn, ben bu konuda çok dertliyim babam vefat ettiğinde biz daha acımızdan kıvranırken evle dükkan ne olacak, araba ne olacak lafları oldu, da işte ben normal değilim benim yanımda konuşmayacaklardı, babamın kızıyım kanım deli akar, evi barkı yakarım da kimseyi karıştırmam biliyorlar ama acım olunca süngüm düşmüştür sandılar galiba, ağızlarının payını aldılar akrabalık ilişkimi de sonlandırdım.
Hayrına mı veriyorlarmiş.Dinimizde böyle bir hayır yok ki. Peygamber ef.taziye evine gidenlerin aş götürmelerini tavsiye etmiştir. cenaze sahiplerinin zaten hüzünlü oldukları için kendilerine bile yemek yapmakta zorlanacağını bildiği için bu şekilde buyurmuştur. Değil onlardan yemek beklemek, bizim götürmenin lazımdır.Selam kızlar
Konuyu açıp açmama konusunda tereddüt ettim
En sonunda dayanamadım taziye konulu bir konuyuda görünce paylaşmak istedim
Dün arkadaşım aradı ortak arkadaşımız annesini kaybetmiş beraber bi gidelim dedi
Beni çok sevdiğinden değil benimle gitmek istediğindende değil
Arabası yok vesait arıyor
Neyse hadi dedim gidelim
Taziyenin 3. Günü arkadaşım sabahtan gidelim dedi
Vs gittik abartmıyorum 100 kadın var
2 katıda erkek başka yerde
Ben arkadaşı gördüm üzüntümü ilettim sarıldım perişandı
Yarım saat oturduk hadi dedim bizimkine kalkalım
Ne kalkmadı çay içeceğiz
Yahu ne çayı
Çay içme yerimi
Ölünün sevabına dedi
Neyse oturduk
Dedikodular sohbet uğultular gülenler
Ben izliyorum
Çay içemedim
Bizimki çayınıda içti
Hadi gidelim dedim
Yemek yiyeceğiz dedi
Yavrum ne yemeği
Ayıptır oturalim diyor
Ayıpta neye göre kime göre
Konuşuyorlar kadınlar kendi aralarında başka bir cenazede cenaze sahibi 45 bin liralık
yemek çay masrafı yapmış ölenin hayrına(
Ben arkadaşı orada bırakıp ben gidiyorum bile demeden ayrıldım
Nevrim döndü
Bu dert mi benim için dert
Bu nedir nasıldır anlam veremedim
Benim anne tarafım karadenizli, onlar bayağı et, pilav, baklava, su böreği, dolma falan verirler.Benim bildiğim cenaze evlerinde pilav ayran verilir.
Selam kızlar
Konuyu açıp açmama konusunda tereddüt ettim
En sonunda dayanamadım taziye konulu bir konuyuda görünce paylaşmak istedim
Dün arkadaşım aradı ortak arkadaşımız annesini kaybetmiş beraber bi gidelim dedi
Beni çok sevdiğinden değil benimle gitmek istediğindende değil
Arabası yok vesait arıyor
Neyse hadi dedim gidelim
Taziyenin 3. Günü arkadaşım sabahtan gidelim dedi
Vs gittik abartmıyorum 100 kadın var
2 katıda erkek başka yerde
Ben arkadaşı gördüm üzüntümü ilettim sarıldım perişandı
Yarım saat oturduk hadi dedim bizimkine kalkalım
Ne kalkmadı çay içeceğiz
Yahu ne çayı
Çay içme yerimi
Ölünün sevabına dedi
Neyse oturduk
Dedikodular sohbet uğultular gülenler
Ben izliyorum
Çay içemedim
Bizimki çayınıda içti
Hadi gidelim dedim
Yemek yiyeceğiz dedi
Yavrum ne yemeği
Ayıptır oturalim diyor
Ayıpta neye göre kime göre
Konuşuyorlar kadınlar kendi aralarında başka bir cenazede cenaze sahibi 45 bin liralık
yemek çay masrafı yapmış ölenin hayrına(
Ben arkadaşı orada bırakıp ben gidiyorum bile demeden ayrıldım
Nevrim döndü
Bu dert mi benim için dert
Bu nedir nasıldır anlam veremedim
Ne güzel bir davranış.Ölenin ardından ,( imkanı olan) yemek çadırı kurulur bizim adetlerimizde.
Ben azından gerçekten aç olanların çoğunlukta olduğu bir ortam oluyor.
Evde verilmiyor yemek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?