- 2 Kasım 2013
- 7.796
- 37.041
- 748
Aynı durumu ben yaşadım arkadaşım. Evlenince aile apartmanında değil başka bir ilçede oturdum. Çalışıyordum ve geçinmek zor değildi. Zaten şu an oturduğum ev eşimin olduğu için kirayı da alıyorduk. Oğlumun doğumuyla çalışmaya ara verdim. Oğlum iki yaşına gelene dek inanılmaz zorlandık. Sadece maddi zorluk değil. Oğlumu tek büyütüyordum, zor bir çocuktu hiç çevrem yoktu. Bütün gün evde bir Allahın kulu kapımı çalmıyor, delirme eşiğine gelmiştim.
Eşimin ailesi çok çok zor insanlar. Zerre kadar Uyumlu değiliz lakin ben oğlum için, oğlum iki yaşına gelince aile apartmanına taşındım. Kendi isteğimle. Çünkü oğlumun sosyal bir çocuk olmasını istiyordum. Oturduğum muhit iyi değildi, evin konumu iyi değildi. Park bahçe yoktu çevremde. Şimdi kendi binamızın bahçesi var, çevrede çokça park var. Oğlum kuzenleriyle, halasıyla, babaannesiyle zaman geçiriyor. Daha sosyal. Ben hasta olduğumda oğlumu verecek birileri var çevremde. Çorba yapıp getiren var vs. Olumlu birçok yönünü sayabilirim.
Olumsuz yönlere gelecek olursak, evet özel hayat pek kalmıyor. Her daim gözetleniyor hissi yaşıyor insan :) bir yere giderken haber veriyorum bunun sebebi de kayınvalidem ses alamazsa bir şey olmuş diye korkmasın vs. He bu durum benim egoma zeval vermiyor haber versem ne olacak. Bazı durumlarda müdahale ediyorlar, karışıyorlar. Özellikle çocuk konusunda fazlaca müdahil oluyorlar :)
Yalnız şöyle bir durum var arkadaşım. Eltim de aynı apartmanda ve bana sıklıkla "sen böyle mesafeli olmayı nasıl başardın ben çok çektim zamanında" diyor. Yani iş sende bitiyor. Çoğu gelinin saçma bir ego ile düştüğü hataya düşüp "ben özgürüm kimse karışamaz" diye diklenmeye gerek yok. Her daim kendi istediğini yap ama diklenmeden. Zeki ve olgun bir insan isen sorun yaşamaz, yaşasan bile genel hayatına yansıtmazsın.
Kayınvalideme sorsan ben rahat ve duyarsız bir insanım. Aslında hiç öyle değilim lakin sorun çıkmaması için onların beni böyle bilmeleri daha doğru. Bazı durumlarda kişiye göre şekillenmek seni zayıf karakterli yapmaz, aksine olgun biri olduğunun alametidir. Karşındaki kişinin yeterli olgunluğa sahip olmadığını düşündüğün vakit orta yolu bulmaya çalışırsın. Kendi kararlarından taviz vermeden.
Özet olmayan haliyle, o kadar da korkunç bir şey değil aile apartmanında oturmak. Aksine çocuk olduktan sonra oldukça avantajlı bir durum. Hem çocuk için, hem senin için.
Eşimin ailesi çok çok zor insanlar. Zerre kadar Uyumlu değiliz lakin ben oğlum için, oğlum iki yaşına gelince aile apartmanına taşındım. Kendi isteğimle. Çünkü oğlumun sosyal bir çocuk olmasını istiyordum. Oturduğum muhit iyi değildi, evin konumu iyi değildi. Park bahçe yoktu çevremde. Şimdi kendi binamızın bahçesi var, çevrede çokça park var. Oğlum kuzenleriyle, halasıyla, babaannesiyle zaman geçiriyor. Daha sosyal. Ben hasta olduğumda oğlumu verecek birileri var çevremde. Çorba yapıp getiren var vs. Olumlu birçok yönünü sayabilirim.
Olumsuz yönlere gelecek olursak, evet özel hayat pek kalmıyor. Her daim gözetleniyor hissi yaşıyor insan :) bir yere giderken haber veriyorum bunun sebebi de kayınvalidem ses alamazsa bir şey olmuş diye korkmasın vs. He bu durum benim egoma zeval vermiyor haber versem ne olacak. Bazı durumlarda müdahale ediyorlar, karışıyorlar. Özellikle çocuk konusunda fazlaca müdahil oluyorlar :)
Yalnız şöyle bir durum var arkadaşım. Eltim de aynı apartmanda ve bana sıklıkla "sen böyle mesafeli olmayı nasıl başardın ben çok çektim zamanında" diyor. Yani iş sende bitiyor. Çoğu gelinin saçma bir ego ile düştüğü hataya düşüp "ben özgürüm kimse karışamaz" diye diklenmeye gerek yok. Her daim kendi istediğini yap ama diklenmeden. Zeki ve olgun bir insan isen sorun yaşamaz, yaşasan bile genel hayatına yansıtmazsın.
Kayınvalideme sorsan ben rahat ve duyarsız bir insanım. Aslında hiç öyle değilim lakin sorun çıkmaması için onların beni böyle bilmeleri daha doğru. Bazı durumlarda kişiye göre şekillenmek seni zayıf karakterli yapmaz, aksine olgun biri olduğunun alametidir. Karşındaki kişinin yeterli olgunluğa sahip olmadığını düşündüğün vakit orta yolu bulmaya çalışırsın. Kendi kararlarından taviz vermeden.
Özet olmayan haliyle, o kadar da korkunç bir şey değil aile apartmanında oturmak. Aksine çocuk olduktan sonra oldukça avantajlı bir durum. Hem çocuk için, hem senin için.
Suan da maddi anlamda çok zorlaniyoruz. Site de oturuyoruz. Hem kira hem aidat hem ortak gider hem borç ödemek bizi hayli yordu. Ve manevi anlamda huzursuzluğa bile neden oldu. Simdi soruma gelecek olursak. Kayinvalidemlerin 3 katlı evi var orta katindaki kiraci çıktı orasi boşaldı su an. Eşimmin abileri demiş gel burda otur 650 tl kira vermek kolaymi demiş.. yerinde olsa otururdum seni gaz getirmek için söylemiyorum yanlış anlama demiş eşime.Kayinvalidem de oglum ben zamaninda dedim ona gelin burda oturun kiracıyı çıkartırız dedim ama dinlemedi. Burda otursa abisi gibi o da birikim yapar evini alir falan demis. Tabii bu durumu eşim benimle paylaştı.Fikrimi aldi. Düşün taşın. Kabul etmek zorunda degilsin.Ama her şey ortada. Aklin yolu birdir hayatim dedi. Şimdi 2 eltim var. onlarla baya sorunlar yasamislar zamaninda. altli üstü oturmuşlar. 10 12 sene. Ama şimdi 6 ay önce kendi evlerine taşındılar. orda birikim yaptılar. Ama huzursuzluklari da cok oldu. ben simdi maddiyat mi maneviyat mi ? arasinda seçim yapmak zorunda kalmış gibi hissediyorum kendimi. Yani huzurum bozulur kayinvalidemlerle münakaşa yaşarım mutsuz olurum diye korkuyorum. Çok takıntılı birisiyim. Eşimle de cok zorluklar yasadik esimin ailesini kabullenemedim bazi şeylerini cok elestirdim. Ama karşılıklı hicbir zaman bir munakasamiz olmadi. Ama bir avlunun için de yaşayınca olur mu diye korkuyorum. biraz uzun oldu kusura bakmayin hanimlar . Fikirlerinize çoook ihtiyacim var
