Bende bunu diyecektim tlc de bir program izliyordum yedikleri şeylere göre hastalıkların semptomları ciddi oranda azalıyor bunu bir araşırsınlar sizde araşırın canım bu arada konu 2017 konusuSeboreik dermatit esimde de farkli bir sekli var. Asla gecmiyor ancak yagsiz beslendiginde ve stressiz oldugunda azaliyor. Zaman zaman yayiliyor zaman zaman azaliyor. 5 yildir neler denemedik bilmiyorum ancak kalici ve tam cozum olmadi, hafifletenler oldu sadece.
Simdi de hindistan cevizi yagi deniyoruz biraz faydasi oldu gibi...
Canım çok geçmiş olsun Allah şifa versin. Üniversite hayatını her zaman yaşayabilirsin şuan önemli olan sensin başka doktorlara da görün elbet çözümü çıkacaktır ummadığın andaHukuk okuyorum, dondurmasam da devam zorunlulugu yok sadece sinavlara gelerek bitirebilirim
Ama universite hayatimi yasayamamak oyle koyuyor ki
Kolsuz agopada gitmistimistanbuldasın sanırım Ermeni hastanesine gitmeni tavsiye ederim. cildiye konusunda oldukça iyi olduklarını duymuştum. kolsuz agopun öğrencileri sonuçta. Allah şifa versin tez zamanda iyileşirsin inşallah
Ben gitmedim giden arkadaslarim olmustu memnunlardi çok. Umarim sizde memnun kalmissinizdir.Kolsuz agopada gitmistim
Tessekkur ederimAllah sifa versin en kisa surede
rumnerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
nerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
ne durumdasın? Yaşadıklarının aynısını bizzat yaşadım. Herşey aynı bi final haftamda ellerimi kaşıma gözüme atmamla ortaya çıktı. Geçti mi? Psikolojim bozuldu. Lütfen cevap vernerden başlayayım anlatmaya bilmiyorum.
Öyle kötüyüm ve çaresizim ki.
Geçen sene dereceyle üniversiteyi kazanmıştım. İstanbula gidecektim, yıllardır istediğim şehirde istediğim bölümü okuyacaktım. Öyle mutluydum ki. Annem ve babamın yüzündeki gururu her gördüğümde daha da mutlu oluyordum.
İlk başlarda her şey güzeldi. Yeni bir çevre yeni arkadaşlar.. bir erkek arkadaşım da vardı çok seviyordum.
Ama uzun sürmedi. Tam final haftamdı ders çalışıyordum elimi gözüme bir attım bir sürü kirpik elimde. Aynı zamanda kaşlarım da dökülüyodu. Bir kaç hafta sonra cildim de dökülmeye başladı. Derim resmen elime geliyordu ve acı biber sürülmüş gibi yanıyordu.
Kaç doktora gittim, neler denedim. Denemediğim ilaç kalmadı ki zaten doktorlar tedavisi yok sadece kortizonla baskilayabiliriz dediler.
24 saat yanan bir surat düşünün. Bunu yazarken bile buz koyarak yazıyorum. Ve ben bu acıyı 6 aydır yaşıyorum.
Kendime özgüvenimi kaybettim. O kadar çirkin duruyorum ki kaşlarım kirpiklerim cilt döküntülerinden dolayı kepekli gibi duruyor.
Modern tıbba inancımı zaten kaybettim.
bu hastalıktan nasıl kurtulacagim. Sifa allahtandir diyip dua ediyorum ama rahatlatamiyorum kendimi. Okulu birakip ailemin yanina donmeyi dusunuyorum. Yurt hayati ayri bir bunaltiyor beni. Hic degilse orda ailem var. Bir taraftan bunu da yediremiyorum kendime universite hayatini yasayamamak o kadar koyuyor ki. Keske kanser falan olsaydim hic degilse ölüp kurtulurdum diyorum bazen. Böylesi her gunum acı dolu psikolojim zaten yerlerde. Ne olur bana bir şey deyin.
Nasil guzel anlatmissiniz bende alopesi areta (sackiran) hastasiyim ne kasim ne kirpigim kaldi bugun aylar sonra farkli bir hastanede yine kortizon sac koklerine igne tedavisine baslandi keske sizin gibi umursamaya bilsemBu yorumu gördüm bir ilave daha yapayım, hiçbir ilaç kar etmedi dendiğinde direkt iş sizde bitiyor demek oluyor çoğu kez bu.
Bakın kendimde yaşadığım cilt problemleri ve maceralarını anlatayım, belki biraz rahatlarsınız.
15 yaşında filandim bir anda süratle cildim bozuldu, öyle böyle değil... Ergenlik dediler, krem vb hiçbir şey ise yaramadı. Karaciğer kaynaklı vb dediler, o çok bilindik ve herkeste ise yarayan r... adlı ilacı kullandım, sadece dudaklarımın kuruyup param parça olduğuyla kaldım. Beslenme dediler, perhiz vs vs... Olmadı.
Rahat bir 3 senede bende ne özgüven kaldı, ne insan içine çıkma isteği ne başka bir şey. Psikolojik olarak yıprandım. Unutmama da izin vermezdi görenler, sağ olsunlar,sorar dururlardı. Ama bir noktadan sonra kabullenme geldi, öyle de böyle de sivilceliyim, ya sivilceli ve hayatı iskalamis biri olurum, ya sivilceli ve hayatını yaşayan biri olurum dedim. Aynaya bakmadan gün geçirmeyen ben, haftalarca aynaya bakmadım. Şaka gibi ki, bir süre sonra kendiliğinden azaldı.
İstanbulda kolsuz Agop lakaplı sağlam bir doktor var, ona da gitmiştik, senin sorunun kendini çok sıkman demişti, verdiği kremler ve yönlendirdiği merkez ile iz tedavisine başladım ve bitti.
Ne zaman sınır, stres halinde olsam, cildime vurur benim.
Bir ikinci olay da sackiran... Ensemden aslidigimda, koca bir avuç saçın nasıl elime geldiğini o şaşkınlık ve korkuyu... Kirpiklerin eline geldiğinde ne hissettiğini anlayabiliyorum bu yüzden.
Yine dermatolog kapısını çaldık, o bölgeye kortizon iğnesi vurmaktan başka çare yok ki bunun da etkisi %30 dediler. Saç çıkabilir de cikmayabilir de... En azından ilerlemesi yavaslasin, dursun dediler...
İğne yapıldı ve benim saçım dökülmeye devam etti. Kel kalacağım ya dedim, her banyoda pat pat yere düşerdi suyla beraber tutam tutam..
Ne zaman ki "Aman dünyanın derdi beni mi gerdi! Peruk takarım len, gider fıstıki yeşiline kadar boy boy peruk alırım be!" dedim, salladım umursamadım, 2 aya kadar saçlarım minik minik kökten gerisin geri çıkmaya başladı. Şimdi zaten belimde saçlar.
İş sizde bitiyor. Kafanızda.
Zor, fiziki görüntüyü kafaya takmamak zor, ama kaybedecek bir şeyiniz yok. Kabullenince inanın olumlu bir şeyler yaşanacak.
Geçmiş olsun, benimde tırnak sedefim var , sizin tırnaklarınız nasıl bende kendimi çok kötü hissediyorum bu nedenden dolayı maalesefCanım çok ama çok geçmiş olsun. Yaşamayan bilemez bu dermansız hastalıkları. Benimde uzun zamandır geçmeyen bir sedef rahatsızlığım var. Önce ellerimin içinde başladı, sonra ayaklarıma, sonra tırnaklarım düşmeye başladı. Gitmediğim doktor kalmadı. Dediğin gibi tedavi sadece baskılama yöntemi ama tamamen kurtarma yöntemi değil.
Şu an yazarken bile parmaklarım yara. Benimde doktorlara, tıbba olan inancım azaldı. Kendim gidip alerji testi yaptırdım en azından tetikleyen şeyleri ortadan kaldırmak için ve yapabildiğim tek şey yaraları nemlendirmek o kadar.
Söylediklerine tamamen katılıyorum ama lütfen güçlü ol. Elbet bu rahatsızlığın atakları hafifleyecek, stres çok önemli diyorlar ama insan stressiz nasıl yaşasın bu düzende oda ayrı bir konu. Tekrar geçmiş olsun canım.
Kızım da da bizde kullanıyoruz Allah yardımcnz olsunElma sirkesini denedim maalesef işe yaramadı
Coresatin dediginiz ilaç, biliyorum onu da. Denemedim ama forumlarda artik etki etmedigi formulunun degistigi ve eskiden iceriginde kortizonsuz denmesine ragmen kortizon oldugu soyleniyor
Dedigim gibi ilaclar caresiz kaliyor bana
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?