Ben doğacak çocuk için üzüldüm.
Ben doğduğumda anne ve babam 40 yaşındalarmış.
Ben şu an 30um onlar 70 yaşına geldiler. Annem şükür daha iyi ve dinç ama babam bilimum yaşlı hastalıklarıyla uğraşıyor arada hastanede yatıyor.
Doğum yaptığım zaman da hastanedeydi haliyle benimle kimse ilgilenemedi ve lohusalığım yalnız geçti. Onlar da haklılardı ama tek kızdığım şey şanssızlığım oldu.
Yaşıtlarım aileleriyle tatillere gidiyorlar, gezmelere gidiyorlar ben ise yaşadıklarına şükreder haldeyim.
Çocukluğum zaten annem babam yaşlı diye onlara bişey olacak korkusuyla, kabuslarla geçti.
Sebebi de işte aradaki bu korkunç yaş farkı.
Ben 40 yaş söz konusuyken bunları yaşadıysam, 60 yaşında baba olan kişi için ağır bencilden başka bir laf diyemiyorum.
Gerçekten o çocuk adına çok üzüldüm.
Bence ona abladan ziyade anne de olmaya çalışın çünkü buna ihtiyacı olacak.