Yazdiklarini görünce beni tanıyor olabilir misin diye profiline baktım vallahi.
Bende rahmetli derim. Rahmetlide de aşırı öfke sorunu vardı.
Bu problem çözme olayına bayılıyorum bende. Yani örnek vereyim. Rahmetlinin arabası canından kıymetlidir. Arabayı çarpmayı bırakın birisi çamur sıçratsa iner küfreder, siler falan. Hatta bir sefer kadın bir şoföre öyle hakaretler etti ki, ben yerin dibine girdim. Kadın da çok korkmuştu.
Şimdi görüştüğüm insan yeni araba aldı Aldı bindik arkadan birisi tık diye vurdu. Bana iyi misin dedi evet dedim. Ama nasıl tırsıyorum. İş uzayacak kavga bilmem ne diye. Hemen arkadaki adam koştu geldi çok telaşlıydı. Görüştüğüm kişi gayet sakin indi çocukta birşey var mı dedi. Adam yok dedi. Geçmiş olsun dedi. Arabalarda birşey yok dedi tokalaştı bindik.
Rahmetli olsa vallahi arabanın altına yatar. Adamın burnundan getirirdi.
O kadar hoşuma gitti ki yaptığı. Araba birşey var mı dedim. Yok dedi. İndik bindik gidioldugunuha uzatmadı. Konusu açılmadı.
ben bahsettiginize yakin bir ortamda buyudum. Babamin ikinci evliligiydi ve ilk esinden iki kizi vardi. Annemin ilk evliligiydi. Annem iki kiza annelik yapti. Ablalarimin annesi hayatta olmasina ragmen ilgilenmezdi. Sadece ozel gunlerde ablalarimin pesine takilir ben de giderdim. Normalde babamin yapmasi gereken her seyi annem yapti, veli toplantisindan ozel alisverise, okul ve universite seciminden evliliklerine kadar her sey. Guzel ve mutlu buyuduk ama ablalarim babamin ölümünden sonra aramadi sormadi. Ben cok sinir oldum bu nankorluge,annem icin cok uzuldum. Annem hala soranlara uc kizim var der. Ben yaptigim her seyi iyilik olsun diye yaptim,baban icin yaptim der.
