Siz yine arıyormuşsunuz ben hiç arama yapmıyorum.Sen benim ruh ikizimsin
Herkes bayram sabahına gülerek uyanır
Ben 52 tane arama yapmak zorundayım diye sürünerek uyanıyorum.
Anne tarafımda baba tarafımda aşırı kalabalık. Öyle böyle değil.teyze dayı hala amca bolluğu var bende.
Ara ara ara bitmiyor ve ben normal zamanda da telefonla konuşmaktan nefret ederim.
Ha bu arada o akrabalarımdan da 2 3 kişi sadece beni arar. Diğerleri hiç aramaz ama arama bekler.
Bende öyleyim bu bayram kimseyi aramadım her bayram da hastalıkta vs ararım milleti o kadar şey yaşadım biri aramadı banane dedim aman aramam o zaman aramadım daBenim gibi olan var mı? Bayramlarda, iyi kötü günde, hep mesajla iletişime geçmeyi seviyorum. Yani arayıp hal hatır sorma, konuşma isteği bende yok. Böyle olunca da çok hayırsız biri olarak görünüyorum yakınlarım, arkadaşlarım tarafından. Hiçbir zaman önemli günlerde arayan taraf ben olmadım en samimi arkadaşlarımla bile hep mesajlaşırım, nadir olarak aramışımdır. Hatta arandığım zaman gerilirim çoğu zaman, ne konuşacağım ne diyeceğim vs. bir de konu bulamıyorum, nasılsın, ne var ne yok vs. hep aynı çizgide. Bir süre sonra tıkanıyor. Akrabalarımı, arkadaşlarımı, büyüklerimi çok çok seviyorum yani aramadığım için insani özelliklerden yoksun, soğuk ve hayırsız olarak tanımlanmak üzüyor beni. Sosyal hayatta da bir araya geldiğim insanlarla çokça konuşurum, eğlenirim iletişimde sıkıntı yaşamam hiç. Sadece ilk harekete geçen ben olmam çoğu zaman. Bir buluşma bir gezi ayarlama hamlesi benden gelmez genellikle. Nasıl aşabilirim bu durumu? Kendimi değiştirebilir miyim onu da bilmiyorum.
Ben de böyleyim inanın.Sadece annemi, babamı, eşimin annesini ve babasını arıyorum. Amcamlar yıllar önce bir iki laf söyledi hiç sallamadım, şimdi onlar da alıştı. Eşimin dayıları küsüyormuş, küssünler, gerçekten hiç sevmiyorum telde konuşmayı. Akrabalarla ‘orda hava nasıl’ tarzı muhabbeti sevmiyorum. Yoksa arkadaşlarımla saatlerce konuşabilirim.
Yüz yüzeyken herkes birbirine saygı çerçevesinde yaklaşsın beklentim bu. Ne beni arasınlar ne ben arayayım istiyorum
Nasıl istiyorsanız öyle davranın. İllaki alışacaklar.Ben de böyleyim inanın.
Yani etrafımdaki çoğu kişi garipsediği için ben de sıkıntı herhalde bende diye düşünmeye başladım. Sevmediğimden değil, belirttiğim gibi. Bir de alışkanlığım hiç yok ben kendimi bildim bileli böyleyim. Birilerini arayayım hal hatır sorayım diye düşünmedim, aklıma gelmez hiç aramak. Çok merak edersem, özlersem mesaj atarak sorarım hep.Bayramda anneler, babalar kardeşleri ararım o kadar. Hiç amcaya, dayıya vs vs ye giremem. Uğraşmak istemem bir de içimden gelmez. Hayırsız diyorlar mıdır bence demiyorlardır çünkü ben kendimi bildim bileli böyleyim, yeni bir durum değil yani. Diyorlarsa da pek umursamayacağımı bilirler.
Bence mecburi bir şeyi yapmaktansa yapmamak daha iyi. Diğer türlüsü zoraki yapılan, samimi olmayan bir şey ve birinin beni mecburen aramasını istemezdim.
Bunu nasıl aşabilirim dediğinize göre aramak isteyip aramayanlardansınız sanırım. O halde istiyorsanız arayın gitsin, aramak isteyene zor gelmez.
Sanırım hiç içimden gelmiyor birilerini arayıp sormak.Aşılamayacak bir durum yok ki
Arayıp konuşmak benim 5 dakikayı geçmiyor bazen 1 dakikada bile aradan çıkıyorlar.
İstekle alakalı.
Aynen. Bazen aramayı görüp cevap vermediğim, mesajla dönüş yaptığım oluyor bu yüzden.Bende sizin gibiyim biriyle telefonla konuşurken gerilirim hatta.
Bu tarz kişiler benim etrafımda da çok olduğu için ben garipseniyorum daha çokBenim bi kuzenim alıştırdı tüm sülaleyi
Mesela dayımı arar, yengeme de ver der onla da konuşur, es kaza yengemin annesi oradaysa onla da konuşur.
Allahım bayılır konuşmaya
Ben sadece dayımı arar eşine selam söylerim
Bu sebeple kuzenim vefalı ben vefasızımdıe yengelerim için
Toplu mesaj göndermek yerine durum yapıyorum bayram seyranlarda. Belki kutlamış gibi oluyorumdur da alınmıyorlardırKonuyu ben açsam harfi harfine böyle yazardım herhaldeBen de hiç sevmiyorum. Anne tarafı da baba tarafı da çok kalabalık. İyi günlerinde de kötü günlerinde de kalben de fiziken de hep yanlarında olurum ama telefon konuşmalarını hiç sevmiyorum. Bizde de herkes pek seviyor uzun telefon konuşmalarını, bir ben böyleyim sanıyordum Aile Whatsapp grupları kurtardı beni. Bayramlar yaza geliyor herkes yazlıkta, tatilde. Oradan topluca kutluyorum artık tatil yapıyorsunuz şimdi bölmeyeyim keyfinizi diye başlıyorum cümleye Az çok herkes de tanıyor beni küsmüyorlardır herhalde
İstisnasız her cuma fotoğraflı mesaj gönderenler oluyor genelde direkt siliyorum cevap da vermiyorum toplu atıldığını düşündüğüm için. Yine de gönderiyorlar fotoğraflı kutlama mesajlarını. Bana da konuşmak eziyet gibi geliyorBen de mecburi aramalardan nefret ederim. Sevdiğim kişileri arayıp konuşmak zor gelmez ama aramak zorunda olduğum kişilere zorlanıyorum. Ama mesajlaşmaktan da hoşlanmam.Kırk saat yazasıya kadar 2dk konusmak daha mantıklı gelir. Ha bide niye resimli mesaj atılır cumalar da, bayramlar da vallaha galeriden temizlemesi zor oluyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?